Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

lucullus

  • 1 Lucullus

    Lūcullus, ī, m., Familienname in der gens Licinia. Am bekanntesten L. Licinius Lucullus, Feldherr gegen Mithridates, berühmt wegen seines Reichtums u. seiner Verschwendung, Cic. de imp. Pomp. 20 sq. Cic. Acad. 2, 1 sqq. Hor. ep. 1, 6, 40: er soll den ersten Kirschbaum nach Europa gebracht haben, Hieron. epist. 31, 3. – Plur. Luculli, Männer wie L., Sen. suas. 6, 1. – Dav.: 1) Lūcullānus, a, um, lukullisch, des Lukullus, villa, Suet. Tib. 73, 1. – 2) Lūcullēus, a, um, lukullëisch, des Lukullus, marmor, Plin.: lanceae, von Lukullus erfunden, Suet. – 3) Lūculliānus, a, um, lukullisch, des Lukullus, horti, Tac. ann. 11, 37.

    lateinisch-deutsches > Lucullus

  • 2 Lucullus

    Lūcullus, ī, m., Familienname in der gens Licinia. Am bekanntesten L. Licinius Lucullus, Feldherr gegen Mithridates, berühmt wegen seines Reichtums u. seiner Verschwendung, Cic. de imp. Pomp. 20 sq. Cic. Acad. 2, 1 sqq. Hor. ep. 1, 6, 40: er soll den ersten Kirschbaum nach Europa gebracht haben, Hieron. epist. 31, 3. – Plur. Luculli, Männer wie L., Sen. suas. 6, 1. – Dav.: 1) Lūcullānus, a, um, lukullisch, des Lukullus, villa, Suet. Tib. 73, 1. – 2) Lūcullēus, a, um, lukullëisch, des Lukullus, marmor, Plin.: lanceae, von Lukullus erfunden, Suet. – 3) Lūculliānus, a, um, lukullisch, des Lukullus, horti, Tac. ann. 11, 37.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Lucullus

  • 3 convictus

    convīctus, ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, a) das gesellige Zusammenleben mit jmd., der gesellige Umgang, c. humanus et societas, c. hominum ac societas, Cic.: alqm non solum principem consilii habere, sed etiam in convictu, Nep.: redire ad convictum nostrum atque ad consuetudinem nostram, Luccei. in Cic. ep.: Plur., longi convictus aevi (langjähriger U.), Ov. ex Pont. 2, 10, 8. – b) insbes., das Zusammenspeisen, die Tischgesellschaft, die Bewirtung, Lucullus profusae in aedificiis convictibusque et apparatibus luxuriae primus auctor fuit, Vell.: in convictibus et cotidiano sermone, Quint.: suavitas simplicitasque convictus, Plin. ep.: convictus sobrii, temulenti, Tac.: ipsa loca gratulationum et convictuum, Sen.: trahere convictum in longum, Tac.: adhibere alqm convictibus, Tac.: convictibus sese abstinere, Corp. inscr. Lat. 11, 1421, 24: cum alqo rationem convictus sui cotidiani facere, Abrechnung über seine Bewirtung halten, Vopisc. Numer. 14, 2.

    lateinisch-deutsches > convictus

  • 4 convictus

    convīctus, ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, a) das gesellige Zusammenleben mit jmd., der gesellige Umgang, c. humanus et societas, c. hominum ac societas, Cic.: alqm non solum principem consilii habere, sed etiam in convictu, Nep.: redire ad convictum nostrum atque ad consuetudinem nostram, Luccei. in Cic. ep.: Plur., longi convictus aevi (langjähriger U.), Ov. ex Pont. 2, 10, 8. – b) insbes., das Zusammenspeisen, die Tischgesellschaft, die Bewirtung, Lucullus profusae in aedificiis convictibusque et apparatibus luxuriae primus auctor fuit, Vell.: in convictibus et cotidiano sermone, Quint.: suavitas simplicitasque convictus, Plin. ep.: convictus sobrii, temulenti, Tac.: ipsa loca gratulationum et convictuum, Sen.: trahere convictum in longum, Tac.: adhibere alqm convictibus, Tac.: convictibus sese abstinere, Corp. inscr. Lat. 11, 1421, 24: cum alqo rationem convictus sui cotidiani facere, Abrechnung über seine Bewirtung halten, Vopisc. Numer. 14, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convictus

См. также в других словарях:

  • Lucullus — Lucullus, Famlienname der Licinia gens. Merkwürdig sind: 1) Lucius Licinius L., war Consul 151 v. Chr. u. dann Proconsul in Spanien, wüthete mit Mord u. Plünderung gegen die Torduler, Cantabrer u. Vaccäer. 2) Lucius Licinius L., war 103 v. Chr.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Lucullus — Lucullus, L. Licinius, röm. Feldherr, tat sich im Marsischen Kriege 90 v. Chr. zuerst hervor, dann als Quästor unter Sullas Oberbefehl im ersten Mithradatischen Krieg und wurde 74 als Konsul mit Führung des Krieges zu Lande gegen Mithradates… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Lucullus — Lucullus, Lucius Licinius, röm. Feldherr, geb. um 114 v. Chr. besiegte 74 67 Mithridates und Tigranes in Kleinasien, lebte dann in Reichtum und Genuß (Lukullische Gastmähler), gest. um 57 …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Lucullus — Lucullus, (31. Oct.), Bischof von Verona. S. Lucillus2 …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Lucullus — Lucullus, Lucius Licinius, röm. Feldherr, der eigentliche Besieger des Mithridates, erbitterte seine Soldaten durch seine strenge Disciplin und wurde von dem Volke abberufen. Darüber erzürnt wandte er sich von dem öffentlichen Leben ab, umgab… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Lucullus — (Lucius Licinius) (v. 106 v. 57 av. J. C.) général romain. Victorieux de Mithridate (87 et 69 av. J. C.). Il vécut à Tusculum, près de Rome, dans un faste resté légendaire, notam. pour la magnificence de sa table. Fin lettré, il constitua une… …   Encyclopédie Universelle

  • Lucullus — [lo͞o kul′əs] (Lucius Lucinius) 110? 57? B.C.; Rom. general & consul: proverbial for his wealth & luxurious banquets Lucullan [lo͞o kul′ən] adj. Lucullian [lo͞o kul′ē ən] Lucullean [lo͞o΄kə lē′ən] …   English World dictionary

  • Lucullus — For his grandfather and namesake, see Lucius Licinius Lucullus. Lucius Licinius Lucullus (ca. 118 56 BC) was a military commander and a politician of the Roman Republic, most recognized for supporting Lucius Cornelius Sulla in his march on Rome… …   Wikipedia

  • Lucullus — Lucius Licinius Lucullus (auch Lukullus oder Lukull; * 117 v. Chr.; † 56 v. Chr.) war ein römischer Senator und Feldherr. Er bekleidete 74 v. Chr. das Konsulat. Nach seiner Eroberung des kleinasiatischen Königreiches Pontos führte er den Beinamen …   Deutsch Wikipedia

  • Lucullus — Pour les articles homonymes, voir Lucius Licinius Lucullus. Lucius Licinius Lucullus, né en 115 av. J. C., mort v. 57 av. J. C., est un homme d État et général romain. Il fut le favori de Sylla et envahit l Arménie en 92 avant J. C. et vainquit… …   Wikipédia en Français

  • Lucullus — noun Roman general famous for self indulgence and giving lavish banquets (circa 110 57 BC) • Syn: ↑Licinius Lucullus, ↑Lucius Licinius Lucullus • Derivationally related forms: ↑lucullan • Instance Hypernyms: ↑general, ↑full general …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»