-
1 house
I[haus]1. n տուն, շենք, բնակարան. դաստակերտ, կալվա ծա տուն. a detached house առանձնատուն. duplex house երկու բնակա րանից բաղկացած շի նու թյուն. terraced house սանդղավանդի վրա գտնվող տուն. weekend house ամառանոցային տնակ. stone/brick/wooden houseքարե/աղյուսե/ փայ տե տուն, շինություն. dwelling house բնա կե լի տուն. apartment house բազմաբնակարան տուն/ շենք. country house ամառանոց. (ընտա նիք, տնտեսություն) noisy house աղմկոտ ըն տանիք. You’ll wake the whole house Բոլորին կարթ նացնես. keep house տնտե սությամբ զբաղ վել. keep to the house տանից դուրս չգալ. move house տեղափոխվել. set up a house բնակություն հաստատել. keep open house հյուրընկալ տուն լինել. (ֆիրմա, հիմնարկ) public house պանդոկ. trading/busi ness/wholesale/publishing/fashion house առևտրի պալատ. մեծածախ առևտրի տուն, հրատարակչություն, նորաձևության սրահ. opera house օպերա. the House of Commons, Lower House Համայնքների պալատ. the House of Lords, Upper House Լորդերի պալատ. the House of Representatives Ներկայացուցիչների պալատ. the House of Romanovs Ռոմանովների դինաստիա. թատր. հանդիսատեսներ a poor/full house կի սադատարկ/լեփ-լեցուն դահլիճ. Full House Բո լոր տոմսերը վաճառված են. bring down the house բուռն ծափահարություններ առաջացնել. last house (կինո) վերջին սեանս. The round of drinks is on the house Խմիչքը տիրոջ հաշվին է.2. a տնային. house slippers տնային կոշիկներ, հողաթափեր. a house plant տնային բույս. house arrest տնային բանտարկությունII[hauz] v բնակարանով ապահովել, օթևան տալ., տեղավորել. house homeless families անտուն ընտանիքներին կացարան տալ. The block can house ten families Մաս նաշենքը կարող է տասն ընտանիք ապահո վել. The exhibition is housed in the school Ցու ցահանդեսը տեղավորված է դպրոցում. They housed the car in the shade Մեքենան ծածկի տակ դրեցին
См. также в других словарях:
lower house — (also lower chamber) ► NOUN 1) the larger, typically elected, body of a parliament with two chambers. 2) (the Lower House) (in the UK) the House of Commons … English terms dictionary
Lower House — also .Lower Chamber n [singular] a group of elected representatives who make laws in a country, for example the ↑House of Commons in Britain or the ↑House of Representatives in the US →↑upper house … Dictionary of contemporary English
lower house — noun singular part of a legislature, usually the larger part. The other part is called the upper house. In the U.S., the lower house is the House of Representatives … Usage of the words and phrases in modern English
lower house — n. [often L H ] in a legislature having two branches, that branch which is usually larger and more representative, as the House of Representatives of the U.S. Congress … English World dictionary
Lower house — A lower house is one of two chambers of a bicameral legislature, the other chamber being the upper house.Despite its theoretical position below the upper house, in many legislatures worldwide the lower house has come to wield more power. The… … Wikipedia
lower house — noun : the popular and often the larger and more representative branch of a legislative body having two chambers the lower house of the Dominion Parliament is known as the House of Commons F.A.Magruder * * * ˌlower ˈhouse [lower house] (also… … Useful english dictionary
lower house — UK / US noun [singular] part of a parliament, usually the larger part. The other part is called the upper house. In the UK, the lower house is the House of Commons … English dictionary
lower house — noun the larger, typically elected, body of a bicameral parliament. ↘(the Lower House) (in the UK) the House of Commons … English new terms dictionary
lower house — Synonyms and related words: Australia, Barbados, Belgium, Chamber of Deputies, Chile, Colombia, Dominican Republic, Ecuador, Ethiopia, Fiji, France, House of Commons, House of Representatives, Iran, Ireland, Italy, Jamaica, Japan, Jordan, Laos,… … Moby Thesaurus
lower house — /ˈloʊə haʊs / (say lohuh hows) noun in a bicameral parliament, the lower legislative body, usually more numerous and more directly representative of the electorate than the upper house. Also, lower chamber …
Lower House — also Lower Cham.ber noun (singular) a group of elected representatives who make laws in a country, for example the house of commons in Britain or the house of representatives in the US … Longman dictionary of contemporary English
