-
1 high
adj. (-er, -est) 1. өндөр. a \high fence/ mountain өндөр хашаа/ уул. 2. тодорхой хэмжээний өндөртэй. knee-\high өвдөг хүрэх, өвдгөөр татах. The wall is six feet \high. Хашаа зургаан фут өндөр. 3. дээд, өндөр. a \high official ахлах түшмэд. \high society дээд зиндаа. 4. ерийнхөөс их. \high price/ speed өндөр үнэтэй/ их хурдтай. 5. чанга, хүчтэй. 6. \high (on sth) нөлөөнд орсон, автсан. be/ get \high on heroin героин гэдэг мансууруулах бодисонд ухаанаа алдсан. high spirits урамтай, баяртай. high tide далайн түрлэг. it is high time цаг болох. It's \high time we went. Оройтлоо, бид явъя даа. high and low газар сайгүй. run high далай давалгаалах. have/ give sb a high old time цэнгэх, зугаацах, хөгжилдөх. high and dry мөнгө төгрөггүй, хэцүү байдалд байх. high days and holidays баяр ёслолын үе. in high dudgeon уур уцаартай, бухимдуу байх. highborn adj. язгууртай, сурвалжит. high chair n. хүүхдийн сандал. high-class adj. 1. сайн чанарын, дээд зэргийн. 2. дээдсийн, дээд зиндааны. n. higher education n. дээд боловсрол. high explosive n. задран дэлбэрэх тэсрэх бодис. high-flying adj. дээгүүр жаалах, дээгүүр санаа гаргах. high-grade adj. сайн чанартай. high-handed adj. зоргоороо ааштай, дураараа аашладаг хүн. the high jump n. өндрийн харайлт. be for the high jump хатуу шийтгүүлэх. high-level adj. өндөр түвшний, дээд хэмжээний. high-minded adj. сайхан сэтгэлтэй. high-point n. \high (of sth) оргил үе, хамгийн сонирхолтой үе. adv. 1. дээр, дээгүүр. 2. чанга.
См. также в других словарях:
Low tide — Low Low (l[=o]), a. [Compar. {Lower} (l[=o] [ e]r); superl. {Lowest}.] [OE. low, louh, lah, Icel. l[=a]gr; akin to Sw. l[*a]g, Dan. lav, D. laag, and E. lie. See {Lie} to be prostrate.] [1913 Webster] 1. Occupying an inferior position or place;… … The Collaborative International Dictionary of English
low tide — low tides N VAR: oft at N At the coast, low tide is the time when the sea is at its lowest level because the tide is out. The causeway to the island is only accessible at low tide. Ant: high tide … English dictionary
low tide — n [U and C] the time when sea water is at its lowest level ≠ ↑high tide ▪ You can walk across to the island at low tide … Dictionary of contemporary English
low tide — low′ tide′ n. 1) oce the tide at the point of maximum ebb 2) the lowest point: Her spirits were at low tide[/ex] • Etymology: 1860–65 … From formal English to slang
low tide — n. 1. the lowest level reached by the ebbing tide 2. the time when the tide is at this level: see NEAP1 3. the lowest point reached by anything … English World dictionary
low tide — ► NOUN ▪ the state of the tide when at its lowest level … English terms dictionary
low tide — noun count or uncount the time when the ocean is at its lowest level … Usage of the words and phrases in modern English
low tide — noun the lowest (farthest) ebb of the tide • Syn: ↑low water • Ant: ↑high tide • Hypernyms: ↑tide * * * noun : the farthest ebb of th … Useful english dictionary
low tide — UK / US noun [countable/uncountable] Word forms low tide : singular low tide plural low tides the time when the sea is at its lowest level … English dictionary
low tide — 1. the tide at the point of maximum ebb. 2. the time of low water. 3. the lowest point of decline of anything: His spirits were at low tide. [1860 65] * * * … Universalium
low tide — noun (C, U) the time when sea water is at its lowest level: You can walk across to the island at low tide. opposite high tide (1) … Longman dictionary of contemporary English
