-
1 zwaar
♦voorbeelden:een zwaar kruis te dragen hebben • avoir une lourde croix à portereen zware slag • un coup durde zware stukken in het schaakspel • les pièces maîtresses au jeu d'échecszwaar vergif • poison violentzwaar weer • gros tempszwaar maken • alourdiriemand zwaar straffen • punir qn. sévèrementhoe zwaar is deze machine? • combien pèse cette machine?een zwaar geschapen man • un costaudeen zwaar examen • un examen dureen zware strijd • un difficile combatde tocht viel hem zwaar • il a trouvé la randonnée pénibleeen zware misdaad • un crime graveeen zware verkoudheid • un gros rhumeeen zwaar belast verleden • un passé chargézwaar gewond • grièvement blesséiemand iets zwaar aanrekenen • tenir rigueur de qc. à qn.het zwaar te verduren hebben • en voir de toutes les couleurszich zwaar vergissen • se tromper gravementhet zwaar te pakken hebben • 〈 ziek〉 être bien malade; 〈 verkouden〉 avoir un rhume carabiné; 〈 verliefd〉 être amoureux fou
См. также в других словарях:
accablement — [ akabləmɑ̃ ] n. m. • 1556 « écrasement »; de accabler 1 ♦ Action d accabler. Fig. Littér. « L Écriture fournit Bossuet de textes impitoyables pour l accablement des pécheurs » (F. Mauriac). Vx Charge excessive. 2 ♦ (1636) État d une personne qui … Encyclopédie Universelle
assommement — ● assommement nom masculin Façon d abattre les animaux de boucherie, en les assommant. ⇒ASSOMMEMENT, subst. masc. A. Abattage d un animal de boucherie, à l aide d un marteau ou d une massue. L assommement du bœuf (Lar. 19e, Nouv. Lar. ill.). B.… … Encyclopédie Universelle
em- — en ♦ Élément, du lat. in et im , de in « dans », servant, avec le radical substantif qu il précède, à la formation de verbes composés (var. em devant b, m, p) : emboîter, emmancher, emprisonner, enterrer. en ou em (devant p … Encyclopédie Universelle
en- — ♦ Élément, du lat. in et im , de in « dans », servant, avec le radical substantif qu il précède, à la formation de verbes composés (var. em devant b, m, p) : emboîter, emmancher, emprisonner, enterrer. en ou em (devant p … Encyclopédie Universelle
bombardement — [ bɔ̃bardəmɑ̃ ] n. m. • 1697; de bombarde (I) 1 ♦ Action de bombarder, de lancer des bombes ou des obus. Le bombardement d une ville par l aviation ennemie. Bombardement naval, aéronaval, aérien. Avion de bombardement. ⇒ bombardier. Bombardement… … Encyclopédie Universelle
absorbement — ⇒ABSORBEMENT, subst. masc. Fig., rare. ,,État d une âme ou d une personne occupée entièrement. (LITTRÉ). Prononc. :[ ]. Étymol. 2e moitié du XVIIe s. « état d une âme entièrement absorbée dans la contemplation » terme relig. (BOSSUET, Interpr.… … Encyclopédie Universelle