-
1 błyskawica
сущ.• молния* * *błyskawic|a♀ молния;● lotem \błyskawicaу молниеносно
* * *жмо́лния
См. также в других словарях:
błyskawica — ż II, DCMs. błyskawicacy; lm D. błyskawicaic «zjawisko świetlne towarzyszące wyładowaniom elektrycznym w atmosferze ziemskiej» Błyskawice liniowe, kuliste. Zygzaki błyskawic. Błyskawice rozjaśniają niebo. Ktoś szybki jak błyskawica. ◊ Wieść,… … Słownik języka polskiego
błyskawica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} efekt świetlny wyładowania atmosferycznego pomiędzy chmurą a ziemią albo pomiędzy dwiema chmurami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bać się błyskawic w czasie burzy. Mrok rozdarła błyskawica.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień