-
21 RENNA
* * *I)(renn; rann, runnum; runninn), v.1) to run (rakkar þar renna);renna í köpp við e-n, to run a race with;hón á þann hest, er rennr lopt ok lög, that runs through the air and over the sea;renna e-m hvarf, to run out of one’s sight;2) to run away, flee (rennr þú nú Úlfr hinn ragi);renna undan e-m, to run away from one (ek get þess, at þú vilir eigi renna undan þeim);3) to run, flow (rennr þaðan lítill lœkr);4) to melt, dissolve (ok hafði runnit málmrinn í eldsganginum);reiði rennr e-m, anger leaves one;5) to arise (= renna upp);sól rennr, the sun rises;dagr rennr, it dawns;6) with preps.:renna af e-m, to leave one, pass away from one (reiði rann af honum);renna á e-n, to come over one;svefn, svefnhöfgi rennr á e-n, one falls asleep;reiði rennr á e-n, one gets angry;þá rann á byrr, then a fair wind arose;renna eptir e-m, to run after one (þá var runnit eptir þeim, er flóttann ráku);renna frá e-m, to run away from, leave one;renna í e-t, to run into;e-m rennr í skap, one is much (deeply) affected (er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonardauðinn);renna saman, to heal up (þá var saman runninn leggrinn);renna undir, to assist, give support (margar stoðir runnu undir, bæði frændr ok vinir);renna upp, to originate (var þess ván, at illr ávöxtr mundi upp renna af illri rót);of the sun or daylight, to rise;sól (dagr) rennr upp (cf. 5);7) recipr., rennast at (á), to attack one another, begin a fight.(-da, -dr), v.1) to make (let) run, with dat. (keyrði hann hestinn sporum ok renndi honum at);2) to put to flight (þeir renndu þeim tíu, er undan kómust);3) to prevent, thwart (eigi má sköpunum renna);er rennt þeim ráðahag, that match is thwarted;4) to slip, let loose;renna veiðarfœri, to let the fishing-line run out;Tjörvi renndi fyrir hann törgu, T. flung a target in his way;impers., atgeirinum renndi gegnum skjöldinn, the halberd was run through the shield;renna e-u niðr, to swallow;renna grunum á e-t, to suspect;5) renna augum, to direct the eyes, to look (renna ástaraugum til e-s);6) to pour (var gulli rennt í skurðina);7) with acc., renna mjólk, to run millk, by pouring out the thin milk;renna ór tunnu, to let the liquid out from a cask;8) with acc. to turn (renna tré, spánu);9) absol. to move quickly, slide, glide (konungsskipin renndu at þeim);þá renndi hringrinn af hendi mér, the ring slipped off my hand;10) refl., rennast augum til, to look to one another;þá renndust skipin hjá, the ships passed by one another.f. run, course;ok nú er skírðr allr Danaherr í þessi rennu, in one run, at one sweep.* * *(older form rinna, Hom. 125), pres. renn and rennr; pret. raun, rannt (mod. ranst), rann, pl. runnum; subj. rynni; imper. renn, renndú; part. runninn; with neg. suff. renni-a, Hkv. 2. 30: [Ulf. rinnan = τρέχειν, Mark ix. 25, = ρειν, John vii. 38; as also bi-rinnan, and-rinnan; a word common to all Teut. languages; the Engl. run is prob. formed from the pret. 3rd pers. plur.]:— to run = Lat. currere, of any swift, even, sliding motion (for hlaupa is to leap, bound), used not only of living things, but also of streams, water, wind, light, sun; rakkar þar renna, Am. 24; freki mun renna, Vsp. 41, Gm. 32; vargar runnu á ísi milli Noregs ok Daumerkr, Ann. 1047; rennia sá marr, Hkv. 2. 30; renni und vísa vígblær hinnig, Gh. 34; renni rökn bitluð, Hkv. i. 50; Grani rann at þingi, Gkv. 2. 4; hest inn hraðfæra láttú hinnig renna, Gh.18; þann hest er renn lopt ok lög, Edda 21; renna í köpp við e-n, 31; renna skeið, to run a race, id.; þeir runnu heim, Fas. ii. 101; r. at skeið, to take a run, 111; fór hann til ok rann bergit upp at manninum, 277; hann rennr upp vegginn, Nj. 202; r. e-m hvarf, to run out of one’s sight, Sturl iii. 50; mjúkr ok léttr bæði at ríða ok rinna, Hom. 125; renna ok ríða, Gþl 411; r. eptir e-m, to run after one, Nj. 275; runnit hefir hundr þinn, Pétr postuli, til Róms tysvar ok myndi renni it þriðja sinn ef þú leyfðir, id.; þat þolir hvergi, nema renn til trés eðr staurs, 655 xxx. 5; runnu þeir upp til bæjar með alvæpni. Eg. 388; hann rann þá fram í mót Bergönundi, 378; r. á hendr e-m, to use force, K. Á. 116, 150; margar stoðir runnu undir ( supported him) bæði frændr ok vinir, Ld. 18; renna á skíðum, to run in snow-shoes.2. to run, fly; þá spurði Kerþjálfaðr hví hann rynni eigi svá sem aðrir, Nj. 275; hvárt skal nú renna, 96, 247; ef maðr stígr öðrum fæti út um höslur, ferr hann á hæl, en rennr ef báðum stígr, Korm. 86; nú hefir þú runnit, ok beðit eigi Skútu, Glúm. 310; rennr þú nú Úlfr inn ragi, … lengra mundir þú r. …, Ó. H. 167; r. undan e-m, Nj. 95; reyndusk ílla menn Þóris ok runnu frá honum, Fms. vii. 11.II. of things; snara rennr at hálsi e-m, of a loop, Mar.; þat skal maðr eigi ábyrgjask at kýr renni eigi kálfi, ef hann hefir öxn í nautum sínum, N. G. L. i. 25:—of a weapon, hyrnan rann (= renndi) í brjóstið ok gékk á hol, Nj. 245:—of the sun, daylight, and the like, to arise, er sól rennr á fjöll Páska-dag, K. Þ. K. 124; sem leið móti degi ok sólin rann, Bév. 20; rennr dagr, rökkrið þrýtr, Úlf. 9. 83; renna upp, to rise; um mörguninn er sól rann upp ok var lítt farin, Fms. viii. 146; þat var allt senn, at dagrinn rann upp, ok konungr kom til eldanna, ix. 353; þá rann söl upp, ok litu allir bændr til sölarinnar, Ó. H. 109; en er hann vaknaði þa rann dagr upp, 207; dýr og fagr austri í upp er dagr renninn, a ditty; stjörnur renna upp ok setjask, Rb. 466; rennr ljós þat upp, 625. 66: less correctly of the setting sun, as, sólin rann, ljós leið, in a mod. hymn, (the Norsemen call the sunset sol-renning):—to run up, of plants, var þess ok ván, at íllr ávöxtr mundi upp renna af íllri rót, Fms. ii. 48; þar renna eigi upp þyrnar né íllgresi, 656 A. ii. 14; eru vér ok svá gamlir ok runnir bitar (?) upp, Fms. viii. 325, v. l.: the phrase, renna upp sem fífill í brekku (see fífill): to originate, æðar renna þar upp ok nætask, … renn ok rödd upp fyrir hverju orði, Skálda 169, Stj. 198, (upp-runi, origin):—of a stream, river, water, to flow, opin renna hón skal um aldrdaga, Vþm, 16; á hugða ek hér inn renna, Am. 25; rennr þaðan lítill lækr, Fms. i. 232; rennanda vatn, a running water, Bs. ii. 18; rennandi ár, Hom. 45: blóð rennr ór sári, a running sore, wound; þar rann blóð svá mjök at eigi varð stöðvat, Fms. i. 46; vatn, sjór rennr ór klæðum, etc.:—to run, lead, trend. þjóðvegir, er renna eptir endilöngum bygðum, ok þeir er renna frá fjalli ok til fjörn, Gþl. 413:—to run, melt, dissolve, ok hefði runnit málmrinn í eldsganginum, Orkn. 368; málmr rennr saman, Blas. 47; þat renn saman, blends together, 655, xxx. 5:—of wind, to arise, byrr rann á af landi, Eg. 389; þá rann á byrr, Nj. 135; en er Björn var albúinn ok byrr rann á, Eg. 158: hvergi var á runnit á klaæeth;i hans, his clothes were untouched, Fms. xi. 38:—of sleep or mental motion, rann á hann höfgi móti deginum, Ó. H. 207; þá rann á hann svemn, 240; rennr á hann svefnhöfgi, ok dreymir hann, Gísl. 67; þá rann á hann þegar reiði ok öfund, Sks. 154 new Ed.; rann þá úmegin á hann, he swooned, Fms. viii. 332: þá rann af Gretti úmegit, he recovered his senses, Grett. 114; lét hann r. af sér reiðina, Fms. i. 15, iii. 73; rann nú af konunginum reiði við mág sinn, xi. 13: e-m rennr í skap, to be affected to tears; er eigi trautt at mér hafi í skap runnit sonar-dauðinn, Þorst. Stang. 55 (cp. Gísl. 39, allt í skap ‘komit’): to be angry, var nú svá komit at honum rann í skap ok reiddisk hann, Fms. vi. 212, and so in mod. usage.III. recipr., rennask at (á), to attack one another, run together, fight; síðan rennask at hestarnir, … þá er á rynnisk hestarnir, Nj. 91; þeir runnusk á allsterkliga, of wrestlers, Ld. 158. -
22 smokka
að, [smjúga], to put on a shirt, sleeve, loop, or the like, with dat.; smokkaðu því upp á handlegginn: reflex., það hefir smokkast fram af. -
23 smótti
-
24 STORÐ
f. young wood (falla sem storð).* * *f. a young wood, plantation, Edda ii. 483: in the phrase, falla sem storð, to fall like storð, Fas. ii. 554: poët., storðar úlfr, storðar gandr, -galli, the wolf, bane, etc., of the s., i. e. fire, Lex. Poët.; storðar lykkja, ‘wood-loop,’ i. e. a serpent, Km.2. the earth (grown with brush-wood), poët., Lex. Poët.; storðar men, poët. the necklace of the earth = the sea, Hd.; hauk-storð, ‘hawk-land,’ i. e. the wrist, Lex. Poët.II. the name of an island in Norway, Fms. -
25 stýri-hamla
u, f. the ‘rudder strap,’ the loop by which the tiller is worked (sec hamla), Gþl. 122; sitja við stýri-hömlu, Ó. H. 16; skiptusk menn við stýrihömlurnar, Fms. viii. 383: in the phrase, ræna e-n stýrihömlu, to take the skipper’s place, N. G. L. i. 98. -
26 festarauga
-
27 stýrihamla
f. the loop by which the tiller is worked (sitja við stýrihömlu). -
28 svarðlykkja
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Loop — (engl.: ‚Schleife‘ oder ‚Schlaufe‘) bezeichnet eine Universal Chess Interface Schachengine, siehe Loop (Schach). bei Druckwasserreaktoren einen Rohrleitungsstrang der Hauptkühlmittelleitung. in der Funktechnik eine Antennenbauweise, bei der die… … Deutsch Wikipedia
loop — loop1 [lo͞op] n. [ME loup < Anglo N forms corresponding to ON hlaup, a leap, hlaupa, to run (akin to LEAP) > Dan løbe(knude), lit., running (knot)] 1. a) the more or less circular figure formed by a line, thread, wire, etc. that curves back … English World dictionary
loop — ► NOUN 1) a shape produced by a curve that bends round and crosses itself. 2) (also loop the loop) a manoeuvre in which an aircraft describes a vertical circle in the air. 3) an endless strip of tape or film allowing continuous repetition. 4) a… … English terms dictionary
loop — [luːp] noun [countable] 1. in the loop informal if a person is in the loop, he or she is one of the group of people who receive information about important subjects or who are involved in making important decisions 2. COMPUTING a set of commands… … Financial and business terms
Loop — Loop, n. [Cf. Ir. & Gael. lub loop, noose, fold, thong, bend, lub to bend, incline.] 1. A fold or doubling of a thread, cord, rope, etc., through which another thread, cord, etc., can be passed, or which a hook can be hooked into; an eye, as of… … The Collaborative International Dictionary of English
Loop — 〈[ lu:p] m. 6〉 1. 〈Popmus.〉 elektronisch erzeugte Schlaufe, die einen Teil eines Musikstückes ständig od. endlos wiederholt, Soundschleife 2. 〈EDV〉 Teil eines in sich geschlossenen u. mehrfach zu durchlaufenden Programms, Programmschleife 3.… … Universal-Lexikon
Loop — (l[=oo]p), v. t. [imp. & p. p. {Looped} (l[=oo]pt); p. pr. & vb. n. {Looping}.] To make a loop of or in; to fasten with a loop or loops; often with up; as, to loop a string; to loop up a curtain. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
loop — loop; loop·er; loop·ful; sa·loop; strand·loop·er; loop·hole; … English syllables
loop|y — «LOO pee», adjective, loop|i|er, loop|i|est. 1. full of loops. 2. Scottish. crafty; deceitful … Useful english dictionary
Loop — (l[=oo]p), n. [G. luppe an iron lump. Cf. {Looping}.] (Iron Works) A mass of iron in a pasty condition gathered into a ball for the tilt hammer or rolls. [Written also {loup}.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Loop — Loop, the the central business area of Chicago. The name comes from an ↑elevated railway that forms a large circle or ↑loop around the area … Dictionary of contemporary English