-
1 insequor
in-sĕquor, cūtus (quūtus), 3, v. dep. n. and a., to follow, to follow after or upon a person or thing (class.).I.Lit.A.In gen.:B.proximus huic, longo sed proximus intervallo Insequitur Salius,
Verg. A. 5, 321:fugientem lumine pinum,
with her eyes follows the flying ship, Ov. M. 11, 468.—In partic., to pursue, follow up, press upon: [p. 964] gens eadem quae te bello Insequitur, Verg. A. 8, 146:C.hostem,
Curt. 4, 9, 13; 7, 9, 13; Suet. Claud. 1:ad hostem insequendum,
Liv. 26, 6, 7:reliquias Troiae cineres atque ossa peremptae,
Verg. A. 5, 786:aliquem gladio stricto,
Cic. Phil. 2, 9, 21; so Caes. B. G. 1, 15; 1, 23 fin. al.—Of time, to follow, succeed (in verb. fin. rare; cf. P. a. infra):II.hunc proximo saeculo Themistocles insecutus est,
Cic. Brut. 10, 41; Quint. 3, 1, 8.—Trop.A.In gen.:B.improborum facta suspicie insequitur,
Cic. Fin. 1, 16, 50. —In partic.1.To strive after, endeavor:2.nec vero te rhetoricis quibusdam libris insequor, ut erudiam,
Cic. de Or. 2, 3, 10.—To proceed:3.pergam atque insequar longius,
Cic. Verr. 2, 3, 20, § 51.— Poet. with inf.:rursus et alterius lentum convellere vimen Insequor,
Verg. A. 3, 32.—To overtake:4.at mors insecuta est Gracchum,
Cic. Div. 2, 29, 62. —To pursue in a hostile manner with words, to censure, reproach, etc.:5.homines benevolos contumeliā,
Cic. Att. 14, 14, 5:irridendo,
id. Sest. 11, 25:clamore ac minis,
id. Clu. 8, 24:turpitudinem vitae,
Cic. Sull. 29, 81:dissimiles,
Plin. Pan. 53, 2.—Of order or succession, to follow, come next:2.postremam litteram detrahebant, nisi vocalis insequebatur,
Cic. Or. 48, 161:praesagium insequentis casus,
Suet. Galb. 6.—Hence, insĕquens, entis, P. a., of time, following:annus,
Hirt. B. G. 8, 48, 10; Liv. 2, 18, 1:diei insequentis pars,
id. 26, 14, 5:nocte insequenti,
Hirt. B. G. 8, 23, 1:anno,
Plin. 18, 28, 67, § 259:tempore,
Vell. 1, 6:insequentium aetatum principes,
Suet. Aug. 31.—Of logical order:ex prioribus geometria probat insequentia,
Quint. 1, 10, 37; cf. id. 8, 4, 17 al. —
См. также в других словарях:
ORPHEUS — ut sensit Myrleanus Asclepiades, Apollinis et Calliopes, unius Musarum, fil. fuit. Virg. in Pollione: Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.… … Hofmann J. Lexicon universale
proche — [ prɔʃ ] adv., prép. et adj. • 1259, rare av. XVIe; dér. régressif de prochain I ♦ 1 ♦ Adv. Vx Près. « Il demeure ici proche » ( ACADÉMIE ). ♢ Mod. Loc. DE PROCHE EN PROCHE : en avançant par degrés, peu à peu. « Des épidémies d esprit qui… … Encyclopédie Universelle