-
1 lokator
сущ.• арендатор• жилец• житель• квартирант• наниматель• нахлебник• обитатель• съемщик• съёмщик* * *1) (najemca) жилец, квартирант, квартиронаниматель, квартиросъёмщик, разг. постоялец2) techn. lokator, lokalizator техн. локатор* * *♂ квартирант, жилец; съёмщик;dziki \lokator жилец, вселившийся самовольно
* * *мквартира́нт, жиле́ц; съёмщикdziki lokator — жиле́ц, всели́вшийся самово́льно
-
2 lokator
m локаторKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > lokator
-
3 dziki lokator
самово́льно всели́вшийся жиле́ц -
4 dziki lokator
кабаны квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziki lokator
-
5 główny lokator
главный квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > główny lokator
-
6 kolejny lokator
очередной квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kolejny lokator
-
7 nowy lokator
новый квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nowy lokator
-
8 poprzedni lokator
предыдущий квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poprzedni lokator
-
9 żaden lokator
никакой квартирантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > żaden lokator
-
10 локатор
-
11 dziki
прил.• беспощадный• грубый• дикий• жестокий• зверский• необработанный• резкий• свирепый• сырой* * *dzi|ki\dzikicy, \dzikikszy 1. дикий;\dzikikie zwierzęta дикие животные; \dziki bez бузина; \dzikika natura необузданная натура; \dzikikie pretensje нелепые претензии (притязания);
2. \dzikiki ♂ дикарь;● \dziki lokator самовольно вселившийся жилец
* * *dzicy, dzikszy1) ди́кийdzikie zwierzęta — ди́кие живо́тные
dziki bez — бузина́
dzika natura — необу́зданная нату́ра
dzikie pretensje — неле́пые прете́нзии (притяза́ния)
2) dziki м дика́рь•
См. также в других словарях:
Lokator — der, s/... toren, im Mittelalter, besonders in der deutschen Ostsiedlung ein Adliger, häufig aber auch ein Bürger oder Großbauer, der im Auftrag eines Landes oder Grundherren Stadt oder Dorfgründungen durchführte. Der Lokator warb die… … Universal-Lexikon
lokator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lokatororze; lm M. lokatororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wynajmująca lokal mieszkalny, mieszkająca w lokalu wynajętym lub spółdzielczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Główny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lòkātor — (lokȃtor) m tehn. elektronički uređaj koji služi za otkrivanje pokretnih i nepokretnih objekata i za određivanje njihova položaja (pomoću radiovalova ili ultrazvuka) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
lokator — lòkātor (lokȃtor) m DEFINICIJA tehn. elektronički uređaj koji služi za otkrivanje pokretnih i nepokretnih objekata i za određivanje njihova položaja (pomoću radiovalova ili ultrazvuka) ETIMOLOGIJA vidi lokacija … Hrvatski jezični portal
Lokātor — (lat.), Vermieter, Verpächter, im Gegensatz zum Lokatār, dem Abmieter, Pächter … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lokator — Lokātor (lat.), Vermieter, Verpachter … Kleines Konversations-Lexikon
Lokator — Szene aus dem Sachsenspiegel zeigt einen Lokator (mit Hut) während der deutschen Ostsiedlung um 1300 Der Lokator (auch Locator, lateinisch so viel wie Verpachter, Grundstücksverleiher, in Mecklenburg und Pommern auch Possesor, ähnlich dem… … Deutsch Wikipedia
lokator — m IV, DB. a, Ms. lokatororze; lm M. lokatororzy, DB. ów 1. «osoba mieszkająca w wynajętym lokalu; najemca lokalu» Spis lokatorów. ∆ Dziki lokator «lokator, który samowolnie zajął lokal» ∆ Ochrona lokatorów «całokształt przepisów regulujących, w… … Słownik języka polskiego
lokator — Dziki lokator «osoba, która samowolnie, bezprawnie zajęła lokal»: Zamieszkali tu bez zgody właściciela budynku, który na wieść o dzikich lokatorach zażądał wyprowadzki. GWr 14/03/2000 … Słownik frazeologiczny
lokátor — ja m (ȃ) teh. naprava, ki na podlagi določenih fizikalnih lastnosti snovi ugotavlja kraj, mesto česa: uporaba lokatorja / radijski lokator radar … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Lokator — Lo|ka|tor der; s, ...oren <aus lat. locator »Verpachter, Vermieter«>: 1. im Mittelalter ein im Auftrage seines Landesherrn [Kolonisations]land verteilender Ritter. 2. (veraltet) Vermieter, Verpächter … Das große Fremdwörterbuch