-
1 locus
,i mместо -
2 место
locus, i m -
3 место
locus i, mРусско-латинский медицинско-фармацевтический словарь > место
-
4 Место
- locus; statio (qua positus fueris in statione, mane); stabulum (stabile stabulum habere);• место для печати - locus sigilli;
• первое место - primae (primas alicui concedere, dare); summa; primatus, -us;
• первое место среди сословий и в управлении - summa ordinis consiliique;
• больное место - vulnus occultum;
• людные места - celebritates (odisse);
• в том же самом месте и в то же самое время - eodem et loci vestigio et temporis;
• оставаться на месте (in) vestigio suo haerere;
• удерживать за собой место - manere in loco;
• занимать чьё-л. место - in locum alicujus succedere;
-
5 Вырубка
- locus excisus; silva excisa(collucata);• по вырубкам - in locis excisis;
• на лесных вырубках - in silvis excisis;
• по вырубке лиственничного (елового, соснового, пихтового) леса - in lariceto (pineto, piceeto, abieteto) exciso;
-
6 Курорт
- locus curationis; vicus recreationis; -
7 Мести - scopare; verrere; converrere;
- locus (loca); tractus; regio;Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мести - scopare; verrere; converrere;
-
8 Местность
- locus (loca); tractus; regio; -
9 Пост
- locus; statio (militaris; statio imperatoria; stationi paternae succedere); praesidium (legio praesidium occupavit); imperium; excelsum;• покинуть свой пост - praesidium deserere, (de) praesidio decedere, praesidium relinquere;
• уйти с жизненного поста - de praesidio et statione vitae decedere;
• занимать служебный пост - agere honorem; tenere locum alicujus; sustinere honorem;
• высокий/руководящий пост - primiceriatus,-us;
• занимать высокий пост - in imperio esse;
• занимать пост консула, эдила - fungi consulatu, aedilitate; consulari imperio praeditum esse;
-
10 Промоина
- locus aqua cavatus; eluvies; -
11 Пункт
- locus; punctum; momentum; pars; -
12 Сан
- locus honoratus; dignitas; -
13 Солонец
- locus salsuginosus (salsugineus); -
14 Солончак
- locus salsus; -
15 местоположение
locus [i, m]; loci situs [us, m]; statio [onis, f] (qua positus fueris in statione, mane); situatio [onis, f]; positio [onis, f]; cubile [is, n] (veritatis); stabulum [i, n] (stabile stabulum habere); sedes [is, f]; domicilium [ii, n] -
16 положение
locus [i, m]; situs [us, m]; positio [onis, f]; positura [ae, f]; status [us, m]; statio [onis, f] (permutata rerum statione); propositio [onis, f]; thesis [is, f]; praescriptio [onis, f]; canon [onis, m]; dogma [atis, n]; conditio/condicio [onis, f]; res [ei, f]; fortuna [ae, f]; causa [ae, f]; propositum [i, n]; thema [atis, n]• в таком положении in tali rerum statu
• поставить в затруднительное положение in angustias [angustum] adducere
• попасть в очень затруднительное положение summā difficultate affici
• бедственное положение caligo (illorum temporum; rei publicae); res adversae/afflicrae/miserae
• в отчаянном положении rebus desperatis
• объявить военное положение tumultum decernere
• быть в лучшем (более выгодном) положении esse in meliore causa
• в критическом положении summo tempore extremis temporibus
• посвятить все свое время друзьям, оказавшимся в тяжелом положении omne suum tempus amicorum temporibus transmittere
• сообщить о положении вещей rem renuntiare
-
17 торфяник
locus (pl. loca) turfosus -
18 Неровный
- inaequabilis (locus; solum); inaequalis (locus; solum); iniquus (locus); confragosus; salebrosus; clivosus; crispus; asper; sentus; -
19 Далёкий
- distans; remotus (locus, sedes; aliqua re, ab aliqua re); submotus (terrae; locus); longinquus (loci, gentes); longus (exsilium); secretus; sejunctus;• далёкий от цели - longe distans a fine;
• он далёк от истины - longe abest a vero;
• я весьма далёк и от того и от другого - utrumque a me longe abest;
• быть далёким от мысли о бегстве - abesse a consilio fugiendi;
• я настолько далёк от того, чтобы их восхвалять, что (напротив) не в состоянии их не ненавидеть - istos tantum abest ut ornem, ut effici non possit, quin eos oderim;
• надежда на нечто далёкое - longinqua spes;
-
20 Незанятый
vacuus (locus; domus; castra; tempus; homo); inoccupatus;• быть незанятым - vacare (domus vacat; locus vacat);
См. также в других словарях:
locus — [ lɔkys ] n. m. • 1865; mot lat. « lieu » ♦ Biol. Localisation précise d un gène particulier sur un chromosome. Locus complexe. Locus létal. Des locus ou des loci [ lɔki; lɔsi ]. ● locus nom masculin (latin locus, lieu) Emplacement précis d un… … Encyclopédie Universelle
locus — lo·cus / lō kəs/ n: the place connected with a particular event having legal significance Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. locus … Law dictionary
Locus — Lo cus, n.; pl. {Loci}, & {Loca}. [L., place. Cf. {Allow}, {Couch}, {Lieu}, {Local}.] 1. A place; a locality. [1913 Webster] 2. (Math.) The line traced by a point which varies its position according to some determinate law; the surface described… … The Collaborative International Dictionary of English
LOCUS — unde dictus sit, exponit hisce Iul. Caes. Scalig. poët. l. 3. c. 89. Locum παρὰ τὸν λόγον dicimus: quia proportio est inter locum et locatum. Λόγος insidiae dicuntur, quia veteres Graeci locum priscâ et abolitâ voce sic appellabant: etiam inter… … Hofmann J. Lexicon universale
locus — (izg. lȍkus) m DEFINICIJA mjesto SINTAGMA locus communis (izg. locus komúnis) »opće mjesto«, izraz kojim se označuje neki poznat, uobičajen, banalan misaoni pojam; locus delicti (izg. locus delìkti) mjesto počinjena zločina ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
locus — anat. Voz latina que significa lugar. Medical Dictionary. 2011. locus Lugar o posición determ … Diccionario médico
locus — LÓCUS pl. ci/ s. m. poziţie determinată ocupată de o genă sau de alelele ei în structura cromozomului. (< lat. locus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
locus — (pl. loci), 1715, locality, from L. locus a place, spot, position, from O.Latin stlocus, lit. where something is placed, from PIE root *st(h)el to cause to stand, to place. Used by Latin writers for Gk. topos. Mathematical sense by 1750 … Etymology dictionary
locus — s. m. [Genética] Ver lócus. • Plural: loci. ‣ Etimologia: palavra latina … Dicionário da Língua Portuguesa
lócus — s. m. 2 núm. [Genética] Local específico de um cromossomo onde está situado um gene. ‣ Etimologia: latim locus, i, lugar, sítio, localidade … Dicionário da Língua Portuguesa
locus — locus. См. локус. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.