-
1 единственное число
liczba pojedyncza грам. -
2 singular
['sɪŋgjulə(r)] 1. adj( outstanding) wyjątkowy; ( LING) pojedynczy; ( odd) szczególny2. n ( LING)liczba f pojedyncza* * *['siŋɡjulə]1) (( also adjective) (in) the form of a word which expresses only one: `Foot' is the singular of `feet'; a singular noun/verb; The noun `foot' is singular.) pojedynczy2) (the state of being singular: Is this noun in the singular or the plural?) liczba pojedyncza -
3 Einzahl
f -, -engram. liczba pojedyncza -
4 Singular
m -s, -egram. liczba pojedyncza
См. также в других словарях:
liczba — ż IV, CMs. liczbabie; lm D. liczb 1. «podstawowe pojęcie matematyczne, którego treścią jest wynik liczenia, wyrażane najczęściej za pomocą znaków zwanych cyframi» Duża, mała liczba. Fatalna, szczęśliwa liczba. Liczba wielocyfrowa. Liczby parzyste … Słownik języka polskiego
liczba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. liczbabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} abstrakcyjne pojęcie służące do oznaczania liczności wydzielonych zbiorów, wyrażane za pomocą znaków graficznych (cyfr, np. 1, 2, 3)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojedynczy — 1. «występujący sam jeden, oddzielnie, osobno; rozpatrywany w oderwaniu od innych, jeden z wielu; jednostkowy, poszczególny» Chwytać z rozmowy tylko pojedyncze słowa. Pojedynczy wypadek o niczym nie świadczy. Szukać pojedynczego pokoju. ∆ jęz.… … Słownik języka polskiego
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
jednostka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. jednostkatce; lm D. jednostkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedyncza osoba; osobnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utalentowana, genialna, wybitna jednostka. Rządy jednostki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedność — ż V, DCMs. jednośćści 1. blm «to, co nie jest złożone, rzecz pojedyncza, skończona, stanowiąca odrębną całość; wspólność istoty, podstawy albo zasady czegoś, jednolitość w różnorodności» Jedność materii. Dialektyczna jedność przeciwieństw. 2. lm… … Słownik języka polskiego
jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… … Słownik języka polskiego
lawina — ż IV, CMs. lawinanie; lm D. lawinain «wielka masa śniegu, kamieni lub lodu staczająca się gwałtownie ze zboczy górskich» Lawina śnieżna, kamienna, lodowa. Lawina zsunęła się, ogarnęła, zasypała kogoś. ∆ Lawina pylista «masa suchego, pylistego… … Słownik języka polskiego
sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… … Słownik języka polskiego