Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

libenter+or+lubenter

  • 1 libenter

    lĭbentĕr (lŭbentĕr), adv. [libens] volontiers, de bon gré, de bon coeur, avec plaisir, sans répugnance. --- Cic. Rep. 1, 30 ; Att. 2, 2, 1; etc.    - libentius. --- Cic. Fam. 9, 19, 1; Lael. 68.    - libentissime. --- Cic. Verr. 4, 63 ; Leg. 3, 1.
    * * *
    lĭbentĕr (lŭbentĕr), adv. [libens] volontiers, de bon gré, de bon coeur, avec plaisir, sans répugnance. --- Cic. Rep. 1, 30 ; Att. 2, 2, 1; etc.    - libentius. --- Cic. Fam. 9, 19, 1; Lael. 68.    - libentissime. --- Cic. Verr. 4, 63 ; Leg. 3, 1.
    * * *
        Libenter, Aduerbium. Cic. Voluntiers.
    \
        Libenter viuere et coenare. Terent. Cato. Manger voluntiers de bons morceaulx.
    \
        Libentius. Horat. Plus voluntiers.

    Dictionarium latinogallicum > libenter

  • 2 lubenter

    lĭbentĕr (lŭbentĕr), adv. [libens] volontiers, de bon gré, de bon coeur, avec plaisir, sans répugnance. --- Cic. Rep. 1, 30 ; Att. 2, 2, 1; etc.    - libentius. --- Cic. Fam. 9, 19, 1; Lael. 68.    - libentissime. --- Cic. Verr. 4, 63 ; Leg. 3, 1.
    * * *
    lĭbentĕr (lŭbentĕr), adv. [libens] volontiers, de bon gré, de bon coeur, avec plaisir, sans répugnance. --- Cic. Rep. 1, 30 ; Att. 2, 2, 1; etc.    - libentius. --- Cic. Fam. 9, 19, 1; Lael. 68.    - libentissime. --- Cic. Verr. 4, 63 ; Leg. 3, 1.
    * * *
        Lubenter, Aduerbium. Plaut. Voluntiers.

    Dictionarium latinogallicum > lubenter

См. также в других словарях:

  • volontiers — Volontiers, Haud grauate, Lubens, Lubenter, Lubenti animo, Non inuitus. Je te bailleray une belle fille laquelle tu aimeras volontiers, Tibi dabo puellam lepidam, quam tu facile ames. Manger volontiers de bons morceaux, Libenter viuere et coenare …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»