Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

lepidus+xx

  • 1 lepidus

    [st1]1 [-] lĕpĭdus, a, um: - [abcl][b]a - charmant, gracieux, agréable. - [abcl]b - bon (en parl. des ch.). - [abcl]c - élégant, fin, délicat, ingénieux, plaisant, spirituel.[/b] [st1]2 [-] Lĕpĭdus, i, m.: Lépidus ou Lépide (le surnom de la gens Aemilia; entre autres, Lépide - M. Aemilius - triumvir avec Antoine et Octave).    - Lĕpĭdānus (Lĕpĭdĭānus), a, um: de Lépide.
    * * *
    [st1]1 [-] lĕpĭdus, a, um: - [abcl][b]a - charmant, gracieux, agréable. - [abcl]b - bon (en parl. des ch.). - [abcl]c - élégant, fin, délicat, ingénieux, plaisant, spirituel.[/b] [st1]2 [-] Lĕpĭdus, i, m.: Lépidus ou Lépide (le surnom de la gens Aemilia; entre autres, Lépide - M. Aemilius - triumvir avec Antoine et Octave).    - Lĕpĭdānus (Lĕpĭdĭānus), a, um: de Lépide.
    * * *
        Lepidus, pen. corr. Adiectiuum. Tam de hominibus, quam de oratione, et aliis dicitur rebus. Un beau parleur, Plaisant, et qui ha bonne grace, Plaisant à ouir, ou veoir.
    \
        Cantio lepida et suauis. Plaut. Belle chanson.
    \
        O lepidum diem. Plaut. O la plaisante journee.
    \
        Nuntium lepidum. Plaut. Plaisantes nouvelles.
    \
        Lepida memoratu. Plaut. Choses plaisantes à raconter.
    \
        Lepidus. Donatus. Poli.

    Dictionarium latinogallicum > lepidus

  • 2 lepidus

    -a/um adj A
    plaisant, élégant

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > lepidus

  • 3 adhortor

    ădhortor, āri, ātus sum - tr. - encourager, exhorter, exciter.    - adhortari ad rem faciendam: exhorter à faire qch.    - adhortari ad bellum, Cic. (in bellum, Tac.): pousser à la guerre.    - Lepidus optime proximo civili bello de re publica meritus, ad pacem adhortatur, Cic. Phil. 13: Lépide, qui lors de la dernière guerre civile a bien mérité de la patrie, nous exhorte à la paix.    - senatum epistulā in ultionem sui adhortatus est, Suet.: il écrivit une lettre au sénat pour l'exhorter à le venger.    - de re frumentaria Boios adhortari non destitit, Caes. BG. 7: pour avoir du blé il ne cessa de harceler les Boïens.    - sese adhortari, Catul.: s'exciter soi-même.    - adhortor properent, Ter. Eun.: je les exhorte à se hâter.    - adhortor ad eos ut properent: je les exhorte à se hâter.    - adhortari ne: exhorter à ne pas.    - Bruto adhortante, ne jamdudum operientes destitueret, Suet. Caes. 81: il exhorta Décimus Brutus à ne pas décevoir les sénateurs qui attendaient depuis longtemps.    - qqf sens passif - adhortatus: encouragé.
    * * *
    ădhortor, āri, ātus sum - tr. - encourager, exhorter, exciter.    - adhortari ad rem faciendam: exhorter à faire qch.    - adhortari ad bellum, Cic. (in bellum, Tac.): pousser à la guerre.    - Lepidus optime proximo civili bello de re publica meritus, ad pacem adhortatur, Cic. Phil. 13: Lépide, qui lors de la dernière guerre civile a bien mérité de la patrie, nous exhorte à la paix.    - senatum epistulā in ultionem sui adhortatus est, Suet.: il écrivit une lettre au sénat pour l'exhorter à le venger.    - de re frumentaria Boios adhortari non destitit, Caes. BG. 7: pour avoir du blé il ne cessa de harceler les Boïens.    - sese adhortari, Catul.: s'exciter soi-même.    - adhortor properent, Ter. Eun.: je les exhorte à se hâter.    - adhortor ad eos ut properent: je les exhorte à se hâter.    - adhortari ne: exhorter à ne pas.    - Bruto adhortante, ne jamdudum operientes destitueret, Suet. Caes. 81: il exhorta Décimus Brutus à ne pas décevoir les sénateurs qui attendaient depuis longtemps.    - qqf sens passif - adhortatus: encouragé.
    * * *
        Adhortor, adhortaris, adhortatus sum, adhortari. Enhorter.
    \
        Adhortor ad rem aliquam. Cic. J'enhorte de faire quelque chose.
    \
        Adhortari sese. Catul. Esmouvoir et inciter soymesme.

    Dictionarium latinogallicum > adhortor

  • 4 карликовый лесной зимородок

    adj
    ornit. martin-pêcheur gracieux (Alcyone lepida, Ceyx lepidus)

    Dictionnaire russe-français universel > карликовый лесной зимородок

  • 5 лепидогобиус

    Dictionnaire russe-français universel > лепидогобиус

  • 6 скальный гремучник

    Dictionnaire russe-français universel > скальный гремучник

См. также в других словарях:

  • Lepidus — ist der Name folgender Personen: Mamercus Aemilius Lepidus Livianus (* vor 120 v. Chr.; † wohl zwischen 63 und 60 v. Chr.), römischer Politiker der späten Republik Manius Aemilius Lepidus (Münzmeister), Tresvir monetalis etwa 114/113 v. Chr.… …   Deutsch Wikipedia

  • Lepĭdus — Lepĭdus, römische Patricierfamilie, zur Aemilia gens gehörend: 1) Marcus Ämilius L., kämpfte 187 v. Chr. als erster Consul, gegen die Ligurer glücklich u. führte dann Colonien nach Mutina u. Parma; er wurde 175 zum zweiten Male Consul u. st. 152 …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Lepĭdus — Lepĭdus, Name einer altrömischen, zu dem patrizischen Geschlechte der Ämilier gehörenden Familie. Die merkwürdigsten Glieder derselben sind: 1) M. Ämilius, machte als Konsul des Jahres 78 v. Chr. den vergeblichen Versuch, die Einrichtungen Sullas …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Lepidus — Lepĭdus, Marcus Ämilius, Triumvir, schlug sich nach Cäsars Ermordung zur Partei des Antonius, trat 43 mit diesem und Oktavian zum Triumvirat zusammen, erhielt bei der Teilung der Provinzen Afrika, geriet bei dem Versuch, Sizilien zu gewinnen, in… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Lepidus — Lepidus, altröm. patrizische Familie aus dem Geschlechte der Aemilius. Am bekanntesten ist Marcus Aemilius L.; dieser war Befehlshaber der gallischen Legionen Cäsars, nahm nach dessen Ermordung den von den Republikanern geschlagenen Antonius auf… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Lepidus — [lep′ə dəs] (Marcus Aemilius) died 13 B.C.; Rom. triumvir (43 36 B.C. ), with Antony & Octavian …   English World dictionary

  • LEPIDUS — I. LEPIDUS Auctor Graec. seripsit Epitomen Hist. Vide Steph. Byzant. et in voce Quintus. II. LEPIDUS Cum Ptolomaeus Rex tutorem populum Rom. reliquisset, Senatus M. Aemylium Lepidum Pontificem Maximum bis Consulem, ad pueri tutelam gerendam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Lepidus — Lẹpidus,   Beiname einer altrömischen, zum patrizischen Geschlecht der Aemilier gehörenden Familie. Bedeutende Vertreter:    1) Marcus Aemilius Lepidus, Konsul (187 und 175 v. Chr.); ließ u. a. die Via Aemilia bauen und war an der Gründung der… …   Universal-Lexikon

  • Lepidus — /ˈlɛpədəs/ (say lepuhduhs) noun Marcus Aemilius /ˈmakəs iˈmɪliəs/ (say mahkuhs ee mileeuhs), died 13 BC, Roman politician. Octavian, Antony, and Lepidus formed the second triumvirate …  

  • LEPIDUS M. Aemylius — Dux Romanorum, ex fam. nobilissima. Summus Pontifex, ter Cos. et cum Aug. arque Antonio, Triumvir. Tac. Ann. l. 1. c. 1. 2. 9. et 10. Saevus et sordide avarus, proprium fratrem proscribi passus: Victo Pompeii fil. Siciliam occupaturus, Messana… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Lepidus, Marcus Aemilius — died 13/12 BC Roman consul (46, 42 BC) and triumvir (43–36). After the death of Julius Caesar, Lepidus controlled parts of Gaul, Spain, and Africa and wielded great influence. He and Mark Antony opposed the republican conspirators and in 43… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»