-
1 disregard
[dɪsrɪ'gɑːd] 1. vtlekceważyć, nie zważać na +acc2. ndisregard (for) — lekceważenie nt ( +gen)
* * *1. verb(to ignore: He disregarded my warnings.) lekceważyć2. noun(lack of concern: He has a complete disregard for his own safety.) lekceważenie -
2 flout
[flaut]vt* * *(to refuse to respect or obey: He flouted the headmaster's authority.) (z)lekceważyć, sprzeciwić się -
3 devalue
['diː'væljuː]vt* * *[di:'vælju:](to reduce the value of (especially a currency): The government devalued the dollar.) dewaluować -
4 dismiss
[dɪs'mɪs]vtworker zwalniać (zwolnić perf) (z pracy); pupils puszczać (puścić perf) ( do domu lub na przerwę); soldiers rozpuszczać (rozpuścić perf); possibility, problem lekceważyć (zlekceważyć perf); ( JUR) case oddalać (oddalić perf)* * *[dis'mis]1) (to send or put away: She dismissed him with a wave of the hand; Dismiss the idea from your mind!) odprawić, oddalić, odesłać2) (to remove from office or employment: He was dismissed from his post for being lazy.) zwolnić3) (to stop or close (a law-suit etc): Case dismissed!) oddalić• -
5 ignore
[ɪg'nɔː(r)]vt( pay no attention to) ignorować (zignorować perf); ( fail to take into account) nie brać (nie wziąć perf) pod uwagę +gen* * *[iɡ'no:](to take no notice of; to pay no attention to: He ignored all my warnings.) lekceważyć -
6 make light of
(to treat (problems etc) as unimportant.) (z)lekceważyć -
7 neglect
[nɪ'glɛkt] 1. vt( leave undone) zaniedbywać (zaniedbać perf); ( ignore) nie dostrzegać (nie dostrzec perf) +gen, lekceważyć (zlekceważyć perf)2. nzaniedbanie nt* * *[ni'ɡlekt] 1. verb1) (to treat carelessly or not give enough attention to: He neglected his work.) zaniedbywać2) (to fail (to do something): He neglected to answer the letter.) zapomnieć, zaniedbać2. noun(lack of care and attention: The garden is suffering from neglect.) zaniedbanie -
8 scorn
[skɔːn] 1. npogarda f2. vt* * *[sko:n] 1. noun(contempt or disgust: He looked at my drawing with scorn.) pogarda2. verb(to show contempt for; to despise: They scorned my suggestion.) pogardzać, lekceważyć- scornful- scornfully
- scornfulness -
9 snub
[snʌb] 1. vtrobić (zrobić perf) afront +dat2. nafront m* * *1. past tense, past participle - snubbed; verb(to treat, or speak to, in a cold, scornful way; to insult: He snubbed me by not replying to my question.) okazywać pogardę, lekceważyć2. noun(an act of snubbing; an insult.) lekceważenie3. adjective((of the nose) short and slightly turned up at the end: a snub nose.) zadarty
См. также в других словарях:
lekceważyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, lekceważyćżę, lekceważyćży, lekceważyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} nie szanować, nie cenić kogoś, czegoś; nic sobie nie robić z kogoś lub czegoś; bagatelizować, ignorować kogoś lub coś, nie przywiązywać wagi do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekceważyć — ndk VIb, lekceważyćżę, lekceważyćżysz, lekceważyćważ, lekceważyćżył, lekceważyćżony «traktować kogoś lub coś pogardliwie, bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić, nie zwracać uwagi na kogoś lub coś, nie przywiązywać wagi do czegoś; bagatelizować» … Słownik języka polskiego
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
śmiać się — ndk Xb, śmieję się, śmiejesz się, śmiej się, śmiał się, śmiali się a. śmieli się 1. «objawiać wesołość za pomocą swoistego skurczu mięśni twarzy i jednoczesnego wydawania charakterystycznego głosu» Śmiać się donośnie, po cichu. Śmiać się… … Słownik języka polskiego
dar — 1. Dar fortuny, losu «cecha człowieka, która może mu przynieść w życiu powodzenie; także: zdarzenia, okoliczności pomyślne dla człowieka, zaistniałe bez jego wysiłku lub udziału»: Wiedział o swojej niewątpliwej urodzie i zdawał się ten dar losu… … Słownik frazeologiczny
dbać — Nie dbać o coś, o kogoś «nie przywiązywać do czegoś wagi, lekceważyć coś lub kogoś»: Starowieyski nigdy nie dbał o sławę. TSt 3/2000. Dbać o coś jak pies o piątą nogę zob. pies 7. Dbać o linię zob. linia 1. Ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg … Słownik frazeologiczny
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
lacha — wulg. Kłaść, położyć lachę na coś, na kogoś, na czymś, na kimś «lekceważyć, zlekceważyć coś, kogoś, nie liczyć się z czymś, z kimś lub rezygnować, zrezygnować z czegoś, z jakiegoś zamierzenia, zwykle z powodu jakichś przeszkód, trudności»:… … Słownik frazeologiczny
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny