См. также в других словарях:
lekarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto mając odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia zajmuje się zawodowo leczeniem» Znany, wzięty lekarz. Lekarz naczelny, rejonowy, zakładowy. Lekarz dyżurny. Lekarz dentysta, laryngolog. Lekarz chorób dziecięcych … Słownik języka polskiego
naczelny — naczelnyni 1. «sprawujący władzę zwierzchnią, mający stanowisko kierownicze» Dyrektor, redaktor, lekarz, inżynier naczelny. Naczelne stanowisko. Naczelny organ sądowy. 2. «wysuwający się na pierwszy plan; centralny, zasadniczy, najważniejszy,… … Słownik języka polskiego