-
1 leczyć
( o człowieku) to treat; ( o substancji) to cure* * *ipf.(pacjenta l. chorobę)1. treat; (= uzdrawiać, t. przen. = naprawiać) cure, heal; leczyć kogoś na zapalenie płuc l. z zapalenia płuc treat sb for pneumonia; hipnoza nie leczy raka hypnosis doesn't cure cancer; leczyć złamane serca przen. heal broken hearts.2. przen. (= odzwyczajać) cure (sb) ( z czegoś of sth).3. ( o lekarzu) (= uprawiać medycynę) practice.ipf.1. (= poddawać się kuracji) be treated, undergo treatment (na coś l. z czegoś for sth); leczyć się na serce undergo treatment for a heart condition; leczyć się u kogoś be sb's patient.2. (= wracać do sił l. zdrowia) recover, convalesce; leczę się z ran I'm recovering from wounds.3. (= leczyć samego siebie, t. z nawyków, wad itp.) cure oneself ( z czegoś of sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > leczyć
-
2 leczyć
глаг.• врачевать• вылечить• заживать• зажить• излечивать• излечить• исцелить• исцелять• лечить• потчевать• разделывать• трактовать• угощать* * *lecz|yć\leczyćony несов. лечить;\leczyć na coś (z czegoś) лечить от чего-л.+uzdrawiać, kurować
* * *leczony несов.лечи́тьleczyć na coś (z czegoś) — лечи́ть от чего́-л.
Syn: -
3 leczyć
leczyć się sich behandeln lassen, in Behandlung sein -
4 leczyć
1. vtkurieren, ärztlich behandeln2. vr: leczyć sięeine Kur nehmen, sich kurieren (lassen) -
5 leczyć
II. vr1) ( poddawać się leczeniu) sich +akk [ärztlich] behandeln lassen2) ( być leczonym) in Behandlung sein -
6 leczyć
1. guérir2. soigner3. traite4. traiter -
7 leczyć
1 féirín 2 leigheas -
8 leczyć
[лечичь]v.ndk -
9 leczyć
gydyti -
10 leczyć
лікувати -
11 leczyć
däwalau -
12 leczyć
1 anyayahan2 gamot3 gamutin4 gumamot5 gáling6 magpagalíng7 pagalingin8 pigíng -
13 leczyć
çare; chare; sagdynlaşdyrmak -
14 leczyć
θεραπεύω -
15 leczyć się
-
16 leczyć\ się
несов. лечиться;\leczyć\ się się na coś лечиться от чего-л., лечить что-л. -
17 leczyć lecz·yć
-
18 leczyć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > leczyć się
-
19 leczyć się
[лєчичь шіĕ]v -
20 leczyć gardło
лечить горлоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > leczyć gardło
См. также в других словарях:
leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leczyć — ndk VIb, leczyćczę, leczyćczysz, lecz, leczyćczył, leczyćczony «dążyć do przywrócenia komuś zdrowia za pomocą leków lub zabiegów; usuwać lub łagodzić dolegliwości; uzdrawiać, kurować» Słońce leczy. Leczyć kogoś ziołami, zastrzykami. Leczyć… … Słownik języka polskiego
leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leczyć — Czas leczy (wszystkie) rany zob. czas 6 … Słownik frazeologiczny
leczyć — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked … Słownik Polskiego slangu
iść się leczyć — (Zwłaszcza w rozkaјniku jako wykrzyknienie wyrażające przekorę lub lekceważenie) Odejść skąś, zwłaszcza pośpiesznie, lub być lekceważonym i pogardzanym Eng. (Especially as an exclamation of defiance and contempt) To leave or depart, especially… … Słownik Polskiego slangu
kurować — ndk IV, kurowaćruję, kurowaćrujesz, kurowaćruj, kurowaćował, kurowaćowany «przeprowadzać kurację; leczyć» Kurować włosy, rany. Kurować kogoś domowymi sposobami. kurować się «poddawać się kuracji; leczyć się» Kurować się ziołami. Kurował się w… … Słownik języka polskiego
leczenie — n I rzecz. od leczyć Leczenie chirurgiczne, klimatyczne, kliniczne, szpitalne, sanatoryjne, uzdrowiskowe. Leczenie snem. ∆ Leczenie objawowe «dążenie do usunięcia objawów choroby, bez zwalczania jej przyczyn» ∆ Leczenie przyczynowe «dążenie do… … Słownik języka polskiego
lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… … Słownik języka polskiego
zachowawczo — rzad. przysłów. od zachowawczy a) w zn. 1: ∆ med. Leczyć zachowawczo «leczyć w sposób zachowawczy, nieoperacyjnie» b) w zn. 2: Polityka zachowawczo ugodowa … Słownik języka polskiego
Оркиш Иосиф — (Orkisz, 1796 1878) польский ученый и писатель. Изучал медицину в Львове, Варшаве, Берлине и Вене, был профессором анатомии в варшавском унив. и военным штаб лекарем. Кроме рассеянных по журналам статей, отдельно изданы его исследования: Poradnik … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона