-
1 завязить
ļaut iegrimt, ļaut iemukt, ļaut iestigt, ļaut iestrēgt -
2 загноить
ļaut sapūžņot, ļaut sastrutot, sastrutot; satrūdināt, sapūdēt -
3 допустить к ручке
ļaut noskūpstīt roku -
4 отдать кого-л. на растерзание
ļaut izrēķināties ar kādu -
5 разнуздать свои страсти
ļaut vaļu savām kaislībām -
6 укоренить
ļaut iesakņoties; iesakņot, ieviest -
7 развести
v1) gener. sakurināt (uguni), atšķaidīt, ieaudzēt, iekurt, izšķirt, izšķīdināt, sakurt (uguni), šķirt (laulātos)2) colloq. izgriezt (tiltu) (ìîñò), savairot (ko) (кого-что)* * *iekurināt, sakurt, uzkurināt, uzkurt, sakurināt, iekurt; izšķīdināt, izkausēt; ieaudzēt, iekopt; ļaut ieviesties, ļaut savairoties, ļaut saviesties, savairot; iemīcīt, iejaut, iejaukt; atšķaidīt; izšķirt; sadalīties -
8 выдержать
vgener. izturēt* * *izturēt; ļaut nogulēties, ļaut nostāvēties; noturēt, paturēt; izdresēt, iedresēt -
9 дать
v1) gener. atmest (kādam kaut ko) (как подачку), aizlaist ziņu, dot, iedot, padot, ļaut (возможность что-л. сделать)2) simpl. sadjļot (что, чего)* * *dot, iedot; padot, sniegt, pasniegt, iedot, dot; ļaut, atļaut; [sa]rīkot; iebelzt, iezvelt, dot, iesist -
10 позволить
-
11 разрешать
-
12 уронить
vgener. nomest (nejauši)* * *ļaut izkrist, ļaut nokrist, nogrūst, nogāzt, nomest, izmest; nokārt, nolaist; diskreditēt, pazemināt -
13 обремизиться
nedabūt vajadzīgo stiķu skaitu; ļaut sevi piemuļķot, palikt par muļķi -
14 попустительствовать
iecietīgi izturēties, ļaut vaļu, pieļaut -
15 предоставить
-
16 пропустить
vgener. izlaist (piem., vārdu teikumā) (напр., слово в предложении), pārlaist (ļaut pāriet vai pārbraukt), palaist garām (cilvēku, tramvaju)* * *izlaist cauri, apkalpot, apstrādāt; izlaist [cauri]; dot ceļu, pagriezt ceļu, palaist [garām], izlaist cauri, atļaut, ielaist; izlaist; aizlaist garām, palaist garām; ieķert, iemest -
17 разнуздать
izņemt laužņus, izņemt mutes dzelžus; dot vaļu, ļaut vaļu -
18 разрешить
v1) gener. atrisināt (jautājumu, problēmu), ļaut2) obs. atļaut* * *atļaut; atrisināt, izšķirt; izklīdināt, novērst, izkliedēt, aizdzīt; izšķirt; atbrīvot; atbrīvot, atlaist; izbeigt, atdot, pārtraukt -
19 расплодить бездельников
savairot dīkdieņus, ļaut savairoties dīkdieņiem -
20 ронять
- 1
- 2
См. также в других словарях:
laut — laut … Kölsch Dialekt Lexikon
Laut — Laut, er, este, adj. et adv. 1. Eigentlich. 1) So daß man es durch das Gehör empfinden kann; am häufigsten als ein Nebenwort. In diesem Verstande ist laut bethen, im Gegensatze des stillen Bethens, oder des Bethens im Herzen, ein Bethen, welches… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Laut.fm — ist ein Webportal für die Gestaltung eigener Radioprogramme und wird von der Laut AG, die auch das Online Musikmagazin laut.de betreibt, angeboten. Laut.fm wurde am 10. Juni 2005 als Online Radio gegründet. In vier Schritten kann jeder… … Deutsch Wikipedia
Laut — der; (e)s, e; 1 etwas, das man kurze Zeit hören kann und das mit dem Mund erzeugt worden ist <ein schriller, sanfter, klagender Laut; einen Laut von sich geben, erzeugen> 2 die kleinste akustische Einheit der Sprache <ein geschlossener,… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Laut — Sm std. (10. Jh.), mhd. lūt, ahd. (h)lūtī, liutī, lūtīn f. Ton, Stimme, Wortlaut Stammwort. Abstraktum zu dem Adjektiv laut (oder Abstraktum zu der zugrundeliegenden Verbalwurzel). Aus der Angabe Laut + Text oder Urheber im Genetiv (= nach der… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
laut — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • gemäß Bsp.: • Sie spielten sehr laut. • Diese Lastwagen sind zu laut. • Die Musik ist so laut. • So ein lautes Auto! • … Deutsch Wörterbuch
laut — ¹laut a) aus vollem Hals, aus voller Kehle, dröhnend, in voller Lautstärke, lauthals, lautstark, markerschütternd, mit kräftigem Klang, polternd, schallend, überlaut, unüberhörbar, vernehmlich, weithin hörbar; (geh.): vernehmbar; (ugs.… … Das Wörterbuch der Synonyme
lăut — LĂÚT s.n. (pop.) Acţiunea de a (se) la3; spălat (pe cap); lăutoare. – v. la3. Trimis de ionel bufu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 LĂÚT adj. v. spălat. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime LĂÚT s … Dicționar Român
laut — laut: Das westgerm. Adjektiv mhd. lūt, ahd. ‹h›lūt, niederl. luid, engl. loud geht zurück auf eine Partizipialbildung zu der idg. Verbalwurzel *k̑leu »hören« und bedeutet demnach eigentlich »gehört«. In anderen idg. Sprachen entsprechen z. B.… … Das Herkunftswörterbuch
Laut — laut: Das westgerm. Adjektiv mhd. lūt, ahd. ‹h›lūt, niederl. luid, engl. loud geht zurück auf eine Partizipialbildung zu der idg. Verbalwurzel *k̑leu »hören« und bedeutet demnach eigentlich »gehört«. In anderen idg. Sprachen entsprechen z. B.… … Das Herkunftswörterbuch
laut — Adj. (Grundstufe) weithin hörbar Beispiel: Die Rufe wurden immer lauter. Kollokationen: laute Musik laut sprechen laut Adj. (Aufbaustufe) mit vielen Geräuschen verbunden Synonyme: geräuschvoll, lärmend, lärmerfüllt Beispiele: Das Publikum wurde… … Extremes Deutsch
