Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

laudatrix+venus+est+invidiosa+mihi

  • 1 invidiosus

    invĭdĭōsus, a, um, adj. [invidia].
    I.
    Full of envy, envious, invidious, hostile (i. q. invidus;

    class.): illa peraeque Prae se formosis invidiosa dea est,

    Prop. 2, 28, 10 (3, 24, 10):

    vetustas,

    Ov. M. 15, 234.—
    II.
    Enviable:

    possessiones,

    Cic. Agr. 2, 26 init.; cf. id. Font. 5, 9:

    pecunia,

    id. Balb. 25, 66; so,

    nec curis erat (Pactolus) invidiosus harenis,

    by reason of, Ov. M. 11, 88; cf.:

    invidiosior mors,

    id. ib. 7, 603;

    and in a good sense,

    Prop. 2, 1, 73:

    spes procorum,

    desired, longed for, Ov. M. 4, 794; 9, 10:

    praemia,

    id. ib. 13, 414:

    solacia,

    Juv. 13, 179.—
    III.
    Exciting envy or hatred, envied, hated, hateful, odious (i. q. invisus):

    etiam si is invidiosus ac multis offensus esse videatur,

    Cic. Clu. 58:

    damnatio,

    id. Verr. 2, 2, 17, § 42:

    triumphum accipere, invidiosum ad bonos,

    id. Att. 8, 3, 6:

    in eos,

    id. Cael. 9:

    invidiosis nominibus utebatur consul,

    Liv. 34, 7:

    invidiosa oratione multitudo credula accenditur,

    Just. 2, 8, 9:

    laudatrix Venus mihi,

    Ov. H. 17, 126. — Sup.:

    invidiosissimus,

    Cic. Font. 5; id. Clu. 37, 103; Sen. Contr. 31 fin. — Hence, invĭdĭōsē, adv., enviously, invidiously; hatefully, odiously (class.):

    dicere,

    Cic. Ac. 2, 47; id. Mil. 5; Sen. Ep. 87; Auct. Her. 4, 20, 28.— Comp.:

    expulsus,

    Vell. 2, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > invidiosus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»