latt

from liggja.

easy; light

- laccio emostatico

m (pl -cci) tie, (draw)string

lacci pl delle scarpe shoe laces

* * *

laccio s.m.

1 (legaccio, stringa) lace, string: lacci da scarpe, shoelaces // laccio emostatico, tourniquet

2 (trappola) snare (anche fig.): cadere nel laccio, (fig.) to fall into a trap; prendere al laccio, to snare; (fig.) to ensnare; tendere un laccio, to lay a snare (o trap) // mettere il laccio al collo a qlcu., (fig.) to trap s.o. // avere il laccio al collo, (fig.) to be trapped

3 (legame) bond, tie: laccio amoroso, ties of love.

* * *

pl. -ci ['lattʃo, tʃi] sostantivo maschile

1) (di scarpa, busto) lace

2) venat. snare (anche fig.); (trappola) trap (anche fig.)

•

* * *

laccio

pl. -ci /'latt∫o, t∫i/

sostantivo m.

 1 (di scarpa, busto) lace; scarpe con i -ci lace-ups, lace-up shoes

 2 venat. snare (anche fig.); (trappola) trap (anche fig.); prendere al laccio to snare

COMPOUNDS

laccio emostatico tourniquet.

f swear word

* * *

parolaccia s.f. swearword, four-letter word: dire parolacce a qlcu., to swear at s.o., ( insultarlo) to call s.o. names; smetti di dire parolacce!, stop swearing!

* * *

pl. -ce [paro'lattʃa, tʃe] sostantivo femminile swearword, four-letter word

* * *

parolaccia

pl. -ce /paro'latt∫a, t∫e/

sostantivo f.

swearword, four-letter word; non dice mai -ce he never swears.

pellaccia s.f.

1 ( pelle dura) hard skin, thick skin

2 ( persona resistente) tough person (o nut o cookie); ( persona senza scrupoli) rascal.

* * *

pl. -ce [pel'lattʃa, tʃe] sostantivo femminile

1) (persona resistente) tough (person)

2) (persona senza scrupoli) rogue, rascal

••

* * *

pellaccia

pl. -ce /pel'latt∫a, t∫e/

sostantivo f.

 1 (persona resistente) tough (person)

 2 (persona senza scrupoli) rogue, rascal

IDIOMS

avere la pellaccia dura to be thick-skinned, to have a thick skin.

velaccio s.m. (mar.) topgallant sail.

* * *

pl. -ci [ve'lattʃo, tʃi] sostantivo maschile topgallant sail

* * *

velaccio

pl. -ci /ve'latt∫o, t∫i/

sostantivo m.

topgallant sail.

a. slow, lazy.

* * *

adj., fem. löt, neut. latt, compar. latari, superl. latastr; [Ulf. lats = οκνηρός, αργός; A. S. læt; Engl. late, lazy; O. H. G. laz; Germ. lass; Swed. lat; Dan. lad]:—slow, lazy, Sturl. ii. 155, Fms. xi. 256; latr ok ó-hlýðinn, 686 B. 2: so in the saying, latr sækir latan heim: with gen., latr e-s, Fms. xi. 256; ó-latr, diligent: passim and freq. in mod. usage, eg er latr, latr að læra, latr að vinna, etc.

* * *

(let; latta, lóttum; lattr), v. to hold back, dissuade (one from something), l. e-n e-s (Björn latti ferðar; konungr fór eigi at síðr);

refl., letjast, to become loth, unwilling (þrællinn tók at l. mjök á starfanum).

* * *

pres. let; pret. latti; subj. letti; part. lattr; with neg. suff. pres. reflex. leti-a, Skv. 3. 44; letsk-a-ðu, Ls. 47 (Bugge, see the foot-note): [A. S. latjan; Old Engl. let ( to hinder)]:—to hold back, dissuade, with acc. of the person, gen. of the thing; hvetið mik eða letið mik, Bkv. 14, Vþm. 2, Am. 29, 46, Skv. 3. 41; fýstu sumir, en sumir löttu, Eg. 242; fieiri löttu, ok kölluðu þat ráð at …, Ó. H. 145, Fs. 108, Gkv. 1. 2; sumir aflöttu fyrir konungi, Fms. ix. 370; sumir löttu fyrir-sátinnar, Sturl. i. 36; aðrir góðir menn löttu fyrirsátar, 38; Björn latti ferðar, Ó. H. 174; heldr löttu þeir þess, ok kváðu slíkt ekki kvenna ferð, Ld. 240; um várit vill Leifr í hernað en Ingólfr latti þess, Fs. 121; hann latti þá ( dissuaded them) at vera með konungi, Gullþ. 5; mun ek þat eigi göra, af ek sé ek fæ eigi latt, Ld. 238.

II. reflex. to be let or hindered, slacken, desist; hví né letskaðú, Loki, Ls.; eigi mun ek letjask láta nema þú sér eptir, Eg. 257, Boll. 346; en þá ætla ek, at þú letisk meirr fyrir sakir hræðslu en hollostu við konung, Ó. H. 145; þrællinn tók at letjask mjök á starfanum, Grett. 148; herr lattisk at ganga, they did not go, could not do it, Glúm. 396 (in a verse); letjask Guði at þjóna, Stj. 388.

2. part., lífs of lattr, poët. reft of life, Ýt. 12.

1) light, opp. to þungr;

2) active, nimble (l. á sér); vera á léttasta skeiði, to be at one’s most active age; ek em nú af léttasta skeiði, I am past my best years;

3) unencumbered, free; verða léttari (at barni), to be delivered of a child; e-m verðr harms síns léttara, one is eased of one’s grief;

4) light, easy (mœddist hann fyrir þeim ok gekk þeim léttara); var veðr létt, the wind was light;

5) cheerful, gladsome (var konungr þá l. í öllum rœðum); e-m segir eigi létt hugr um e-t, one has apprehensions;

6) of small value; leggja e-t í léttan stað, to think lightly of.

* * *

adj., léttari, léttastr, [cp. Ulf. leihts = ἐλαφρία, 2 Cor. i. 17; A. S. leoht; Engl. light; O. H. G. lihti; Germ. leicht; Dan. let; Swed. lätt; cp. Lat. levis; Gr. ἐ-λαφ-ρός]:—light, of weight; bjórtunnu eða annað eigi léttara. Bs. i. 389.

2. of the body; manna fimastr ok léttastr á sér, Fms. x. 73; vera á léttasta skeiði (aldri), to be at one’s most active age; þá er Haraldr var á léttasta skeiði aldrs, Eg. 536, Ó. H. 68; ek em nú af léttasta skeiði, ok ekki til slíks færr, I have passed my best years, Háv. 40:—the phrase, verða léttari, to give birth, ‘to be lightened of the womb,’ Spenser, (ú-létt = heavy with child); ok nu líða stundir fram lil þess er hón verðr léttari, ok fæðir hón sveinbarn, Fms. xi. 53, Nj. 91, Ísl. ii. 11), Ó. H. 144, Fs. 143, 190; verða léttari barns (= at barni), N. G. L. i. 131.

II. metaph. light, easy; mæddisk hann fyrir þeim ok gékk þeim léttara, Eg. 192; þvíat þat kann henda at mönnum verðr harms síns léttara ef um er talat, Fms. vii. 105:—light, of wind, var veðr létt ok segltækt, 286; hann siglir út léttan land-nyrðing, Ld. 116.

2. light, mild, gladsome, of manners or countenance; var konungr þá léttr í öllum ræðum, Eg. 55; léttr í málum, Ls.; léttr ok linr í máli, gracious, Germ. huldvoll, Bs. i. 154; hann var við alla menn léttr ok kátr, Nj. 48; hverjum manni kátari ok léttari ok vakrari, Fms. x. 152; e-m segir eigi létt hugr um e-t, to have apprehensions, Fs. 38, Fms. vi. 211.

3. of value, light, vile; glitaðan dúk sæmiligan ok annan léttari, Vm. 32; betri, opp. to léttari, Dipl. iii. 4; hinar betri, hinar léttari, Vm. 58; létt fæða, light fare, Mar.; léttr forbeini, Bs. ii. So; leggja e-t í léttan stað, to think lightly of, Grett. 175 new Ed.

B. COMPDS: léttabragð, léttakona, léttasótt, léttbrúnn, léttbrýnn, léttbúinn, léttbærr, Léttfeti, léttfleygr, léttfæri, léttfærr, léttfættr, létthendr, létthjalað, létthlaðinn, létthugaðr, léttklæddr, léttlátr, léttleikr, léttliga, léttligr, léttlífr, léttlyndi, léttlyndr, léttlæti, léttmeti, léttmæltr, léttúð, léttúðigr, léttvaxinn, léttvígr, léttvísi, léttvægr.

* * *

(ligg; lá, lágum; leginn), v.

1) to lie (ör liggr þar úti á vegginum);

liggja sjúkr, to lie sick (hann liggr sjúkr heima);

þeir lágu í sárum, they lay ill of their wounds;

2) to lie buried (hér liggr skáld);

3) to lie at anchor (hann lagði til hafnar ok lá þþþþþþar um hríð);

liggja veðrfastr, to lie weather-bound;

4) to lie, be situated, of a place (þorp ok borgir, er lágu við ríki hans);

5) to lie, go, lead, of a road (liggr gata til bœjarins);

6) to be covered with ice, ice-bound (vetrar-ríki var á mikit ok lágu firðir allir);

7) to lie with, have sexual intercourse with, = liggja hjá konu;

8) with preps. and advs.:

liggja á e-m, to lie heavy on, weigh upon, oppress (liggja á mér hugir stórra manna);

liggja á hálsi e-m, to hang on one’s neck, blame one;

liggja á e-m, to be fated to one (þat lá á konungi, at hann skyldi eigi lifa um tíu vetr);

liggja á e-u, to attend, be connected with (á þessum ráðum liggja stórmeinbugir);

to be urgent, of importance, pressing (A. kvað honum eigi á liggja þat at vita);

liggr honum ekki á, it does not matter to him;

liggja á úknyttum, to pursue wicked courses;

liggja eptir, to be left undone (skal ekki eptir liggja þat, sem vér megum þeim veita);

liggja fyrir e-m, to lie in wait for;

liggja fyrir, to be in store for, or open to, one;

þœtti mér þat ráð fyrir liggja, at þú sendir menn, that the best thing would be to send men;

liggja hjá e-rri, to lie with (lá ek hjá dóttur þinni);

liggja í e-u, to stick or sink in (lágu hestarnir á kafi í snjónum);

liggja í, to stick fast in mire or bog (liggr í hestrinn undir þeim);

liggja í hernaði, víkingu, to be engaged in warfare;

liggja niðri, to lie untold (nú skal þat eigi niðri liggja, er honum er þó mest vegsemd í);

liggja saman, to be adjacent (lágu saman skógar þeirra Lopts);

liggja til e-s, to belong to (naut ok sauðir, lá þat til Atleyjar);

bœtr liggja til alls, there is atonement for every case;

to be due or proper (þótti þat til liggja at taka af honum tignina);

liggja til byrjar, to lie by for a fair wind;

liggja til hafs, to lie ready for sea (lá biskup til hafs sex vikur);

liggja um e-n, to lie in wait for;

liggja um e-t, to be bent upon (hann liggr um þat nótt ok dag at veita yðr líflát);

liggja undir e-n or e-m, to be subject to, belong to (þessi lönd liggja undir Danakonung);

hlutr e-s liggr undir, one is worsted;

liggja úti, to lie out, not in a house (sumir lágu úti á fjöllum með bú sín);

liggja við, to lie at stake (líf mitt liggr við);

þá muntu bezt gefast, er mest liggr við, when the need is greatest;

e-m liggr við e-u, one is on the verge of;

mörgum lá við bana, many lay at death’s door;

lá við sjálft, at, ti was just on the point of.

* * *

pres. ligg, pl. liggja; pret. lá, 2nd pers. látt, mod. lást; subj. lægi; imperat. ligg and liggðú; part. leginn: [Ulf. ligan = κεισθαι; A. S. licgan; Chauc. to ligge; North. E. and Scot. to lig; Engl. to lie; Germ. liegen; Dan. ligge]:—to lie; ör liggr þar úti á vegginum, Nj. 115, Fas. i. 284; þeir vógu at honum liggjanda ok úvörum, 332; hann liggr á hauginum, Fb. i. 215; lá hann inni meðan þeir börðusk, Nj. 85; legsk hann niðr í runna nokkura ok liggr þar um stund, 132; Rafn lá í bekk, Sturl. i. 140; sveinar tveir er lengi höfðu úti legit á fjöllum, to lie out in the cold, Fms. ii. 98; sumir lágu úti á fjöllum með bú sín, lay out on the fells with their cattle, Sturl. iii. 75: of robbers, cp. úti-legu-maðr, an ‘outlying-man,’ outlaw; l. úti á fjöllum, Ld. 250: of freebooters, víkingar tveir, ok lágu úti bæði vetr ok sumar, Grett. 83; l. í hernaði, víkingu, to be out on a raid, Fs. 120, Eg. 1, Fms. xi. 44:—to lie, rest, þú skalt liggja í lopti hjá mér í nótt, Nj. 6; lágu þau þar tvau ein í loptinu, 7; þú skalt ríða um nætr en liggja ( but lie abed) um daga, 34; Gunnarr lá mjök langa hríð, 94; þeir lágu úti um nóttina, lay out by night, Fms. ix. 364: the phrase, liggja á gólfi, to lie on the floor, to lie in labour, Fb. ii. 263: of carnal intercourse, to lie with, hefir Guðrún dóttir mín legit hjá þér, Nj. 94; lá ek hjá dóttur þinni, 130: liggja með e-m, id., Grág. i. 128; hón hefir legit sekt í garð konungs, N. G. L. i. 358: with acc., liggja konu, stuprare, Gþl. 203, N. G. L. i. 20; at þú hafir legit dóttur Ísólfs, Lv. 78: of animals (rare), en veðrarnir ok bukkarnir lágu þær, Stj. 178:—to lie sick, hann liggr sjúkr heima at búð …, lá hann sjúkr um allt þingit, Nj. 80; Þórólfr ok Bárðr lágu í sárum, lay sick of their wounds, Eg. 34; Helga tók þá ok þyngd ok lá þó eigi, H. lay sick, but not bedridden, Ísl. ii. 274; ef griðmaðr liggr af verkum sínum, lies sick from his work, Grág. i. 154; ef hann liggr í helsótt, 201:—to lie, be buried, Björn liggr í Farmanns-haugi, Fms. i. 12; hér liggr skald, Fb. i. 215 (in a verse):—to lie at anchor, Bs. i. 713; þar lagði hann til hafnar ok lá þar um hríð, Fms. i. 145; lágu langskip konungs með endilöngum bryggjum, ix. 478; þeir lágu þar nokkura hríð undir nesi einu, Nj. 43; hann lá í Gautelfi austr, 122; þar lá fyrir í höfninni knörr einn mikill, Eg. 79; en er hann kom fyrir Elfina þá lágu þeir þar ok biðu nætr, 80; Haraldr konungr lá liði sínu út fyrir Hreinsléttu, Fms. i. 12; liggja til byrjar, to lie by for a fair wind, 135; liggja til hafs, id., Bs. i. 66, Bjarn. 4, Gísl. 7, Landn. 223: l. veðr-fastr, to lie weather-bound:—lágu hvelpar í hundunum, they were big with whelps, Fms. xi. 10: l. í kafi, to sink deep; þá liggr í hestrinn undir þeim, sank in a quagmire, Fs. 65; Gregorius lá í ísinum, Fms. vii. 273; also, lágu hestarnir á (í) kafi, Eg. 546.

II. to be covered with ice, ice-bound (cp. leggja); vötnin lágu öll, Fbr. 13; til Vigra-fjarðar, ok lá hann allr, Eb. 84 new Ed.; lágu allir firðir, 306.

III. to lie idle, of capital; enda er heimting til fjárins, hversu lengi sem liggr, Grág. i. 209; enda liggr féit hér alldregi, 220; erfðir liggi sem áðr er skilt um, Gþl. 254; liggja úslegit, to lie unmown, Grág. ii. 284; láta sum orð liggja (to let them lie, leave out) þau er máli eigu at skipta, þat er ljúgvitni, i. 43; l. niðri, to lie down, lie dormant, lie untold, or the like, Fagrsk, 126, Nj. 88, Ó. H. 233, Grett. 192 new Ed.; opt má satt kyrt liggja, truth may often be left alone, a saying: liggja eptir, to be left behind, untold, Fms. viii. 4: spec. usages, liggja lauss fyrir, to lie loose, lie at one’s hand; fylg þú nú virðing þinni er þér liggr laus fyrir, Boll. 360; þótti eigi svá laust fyrir liggja sem þeir hugsuðu, Fms. viii. 357: liggja undir e-m (or e-n), of power, lands, to belong to; jörðu þeirri er legit hefir undir oss langfeðrum, Gþl. 296; þat er mikit ríki, ok liggr undir biskup í Skáni, Fms. xi. 231.

IV. to take, hold, of a measure; vatns-ker þau er í lágu matskjólur tvennar, Hom. (St.): the phrase, liggja í miklu, litlu rúmi, to take a great, a little space, metaph. to think much, little of a thing, Ld. 210, Al. 152; liggja í léttu rúmi, to care little for: e-m liggja vel (ílla) orð til e-s, to speak well ( ill) of a thing or person, Konr.; honum lágu vel orð til hans, he spoke favourably of him.

V. to lie, be situated, of a place, road, of direction; slá er lá um þvert skipit, Nj. 125; liggja saman garðar, Gísl. 10; liggr sá steinn þar enn, Eg. 142, Gm. 4, 12; þær (the Scilly Islands) liggja vestr í hafit fra Englandi, Fms. i. 145; at garði þeim sem liggr ofan eptir mýrinni, Dipl. v. 25; er sagt er at liggi sex dægra sigling í norðr frá Bretlandi, Landn. (begin.); en Finnmörk liggr fyrir ofan öll þessi lönd, Eg. 58; Ey liggr í Hitará, Bjarn. 22; eyin liggr við þjóðleið fyrir útan, Ó. H. 116; veiði-stöð sú liggr á Breiða-firði er Bjarneyjar heita, Ld. 38; þar liggr til hafs útver, lies on the sea-side, Ó. H. 149; veginn þann er um skóginn lá, Eg. 578; sem leið liggr, Eb. 306; liggr gata til bæjarins, Gísl. 28; en til góðs vinar liggja gagnvegir, Hm. 33; leiðin liggr fram með hálsinum, Eg. 582; tjaldstaði þá er þeim þóttu beztir, ok hæst lágu, Fms. vi. 135; þangat sem leiðin liggr lægra, Sturl. ii. 247: of the body, lá hátt tanngarðrinn, he had prominent teeth, Nj. 39: of the eyes, rauðlituð augu ok lágu fagrt ok fast, Fms. viii. 447; augu þau er liggja í ljósu líki, Kormak: ofarliga mun liggja ú-jafnaðr í þér, Grett. 135 new Ed.

B. Metaph. usages, esp. with prepp.; liggja á, to lie heavy on, to weigh upon, and metaph. to oppress; liggja á mér hugir stórra manna, Fb. i. 258, Sks. 276; l. á hálsi e-m, to hang on one’s neck, blame, Fms. xi. 336: of a fine, þar liggr ekki fégjald á, ’tis not finable, K. Þ. K. 164: to be bewitched, lie under a spell, þat lá á konungi, at hann skyldi eigi lifa um tíu vetr, Fms. x. 220 (cp. leggja á e-n and á-lög): to pursue, liggja á úknyttum, to pursue wicked things, 172; liggja á úráði, Karl. 121: to be urgent, of importance, pressing, kvað honum eigi á liggja þat at vita, Grett. 37 new Ed.; eigi þykki mér á því liggja, segir Járnskjöldr, Fb. i. 259; mun þar stórt á liggja, ’tis a grave matter, Nj. 62; nú liggr honum ekki á ( it does not matter for him), þótt hann komi aldri til Íslands, Band. 10: mod., það liggr ekki á, it does not press, is not urgent; mér liggr á, it lies on me, is pressing for me: impers. to feel, be in spirits so and so, liggr vel á e-m, to be in good spirits; liggr ílla á e-m, to be in low spirits, the metaphor being taken from the pressure on the mind: leaving out the prep., lá honum þat ílla, it weighed heavily on hitn, Bs. i. 775:—liggja að, in the phrase, það lá að, that was just what was to be expected! an expression of dislike:—liggja fyrir e-m, to lie before one, of things to be done or to happen, of what is fated, doomed (see for-lög); þætti mér þat ráð fyrir liggja, faðir, at þú sendir menn, the best thing to be done would be to send men, Eg. 167; at þat mundi fyrir liggja at búask til orrostu, 283; en Bera kvað Egil vera víkings-efni, kvað þat mundu fyrir liggja, þegar hann hefði aldr til, 190: liggja fyrir e-m, to lie in one’s way, in ambush (cp. fyrirsát), Edda 148 (pref.), Eg. 240:—liggja um e-t, to lie in wait for, Fms. x. 287; l. um líf e-s, to seek one’s life, Stj. 550, Sks. 722:—liggja til, to be due to, deserved; þótti þat til liggja at taka af honum tignina, Eg. 271: to belong to, naut ok sauðir, lá þat til Atleyjar, 719: to fit to, til sumra meina liggr bruni (as a remedy), 655 xi. 28; bætr liggja til alls, there is atonement for every case, Fas. iii. 522; e-m liggr vel (ílla) orð til e-s, to speak well (or evil) of a person, Sturl. iii. 143:—liggja undir, to lie underneath, be worsted, of wrestling, Bárð. 166; fyrir hverjum liggr hlutr þinn undir, Eb. 156:—liggja við, to lie at slake; deildi … ok hafði einn þat er við lá, Ísl. ii. 215; en þeir köru at hætta til, er féfang lá við svá mikit, Eg. 57; skal þar liggja við mundrinn allr, Nj. 15; liggr þér nökkut við?—Líf mitt liggr við, segir hann, 116; þá muntú bezt gefask, er mest liggr við, when the need is greatest, 179; svá er ok at mikit liggr yðr þá við, 227; en mér liggr hér nú allt við, it is all important to me, 265; þótt ek vita at líf mitt liggi við, 115; lá við sjálft, at …, it was on the point of …, Al. 79: mod., það lá við, að …

C. Reflex. to lay oneself down, lie down; þá er þat étr ok er fullt liggsk þat ok söfr (of cattle), Best. 58, cp. Gm.

2. e-m liggsk e-t, to leave behind, forget; svínið lásk mér eptir, Skíða R. 185; legisk hefir mér nokkut í minni venju, ek gáða eigi at taka blezun af biskupi, Bs. i. 781: hence the mod. phrase, mér láðist ( I forgot) and mér hefir láðst, which is a corruption from mér lásk eptir; for lá mér eptir, read lásk mér eptir, I forgot, neglected (?), Skv. 1. 20; láskat þat dægr háski, it did not miss, did not fail, Arnór; láskat, be failed not, Bjarn. (in a verse).

a. fully sufficient, adequate (til e-s, to); látt sér e-t einhlítt, to rest satisfied with; vera sér einhlítr, not to need the help of others.

Culin rump

(fig : persona)

mineral

accessoriska mineral; accessory mineral, secondary mineral

besläktat mineral; related mineral

främmande mineral; accidental mineral

följemineral; accompanying mineral, accosiated mineral

gråbergsmineral; gangue mineral

gångartsmineral; gangue mineral

huvudmineral; essential mineral

kontaktmineral; contact mineral

ledmineral; guide mineral, index mineral

lermineral; clay mineral

ljust mineral; light mineral

lätt mineral; light mineral

mafitiskt mineral; mafite

metalliskt mineral; metallic mineral

sammankittningsmineral; cementing mineral

sidomineral; secondary mineral

standardmineral; normative mineral

syntetiskt mineral; manufactured mineral

tungt mineral; heavy mineral

typomorft mineral; typomorphic mineral

värdmineral; host mineral

fit

glidpassning; slip fit

lätt drivpassning; wrinkling fit

löppassning; working fit

lös passning; sliding fit

presspassning; tight fit, force fit

rörlig passning; working fit

skjutpassning; push fit, slide fit, sliding fit

sugpassning; push fit

Culin rump

- laccio emostatico