-
1 largior
largĭor, largīri, largītus sum - accorder généreusement, donner largement. - ex alieno (de alieno) largiri: faire des largesses avec le bien d’autrui.* * *largĭor, largīri, largītus sum - accorder généreusement, donner largement. - ex alieno (de alieno) largiri: faire des largesses avec le bien d’autrui.* * *Largior, largiris, pen. prod. largitus sum, largiri. Plin. Donner largement, et abondamment, Eslargir de ses biens à autruy, Aumosner de ses biens.\Ciuitatem. Cic. Faire bourgeois, Donner les privileges et franchises de bourgeoisie à aucun.\Amori plusculum. Ci. Permettre.\Largitur se vltro. Plaut. S'offre de soymesme.\Si tempus non largitur. Columel. Si le temps ne le permet point, S'il est trop tard.\Largitor de te puer. Terent. Sois liberal du tien. -
2 largior
largior largior, itus sum, iri щедро давать -
3 largior
largior, ītus sum, īrī (largus), I) etwas reichlich mitteilen, etwas (Bedeutendes od. in Menge) schenken, spenden, austeilen (aus Freigebigkeit od. zur Erreichung bestimmter Zwecke), hominibus semen, Cornif. rhet.: qui eripiunt aliis quod aliis largiantur, Cic.: largitur in servos quantum aderat pecuniae, Tac.: tibi eum liberalem dabo et pecuniam suam plenis manibus largientem, Lact. – absol. = bedeutende Geschenke austeilen, ex alieno, Cic., de alieno, Liv. u. Iustin.: de alqo (auf jmds. Kosten), Ter.: ex ea (dote) te largiri illi, Plaut.: insbes. um zu bestechen, largiundo (durch Bestechung) alqd parare, Sall.: largiundo atque pollicitando magis incendere plebem, Sall. – II) übtr., etwas aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, Cic.: patriae suum sanguinem, für das V. verspritzen, Cic.: plusculum amori, Cic.: rei publicae iniurias, verzeihen, Tac.: m. folg. Fragesatz, quidquid solamen humandi est, largior, Verg. Aen. 10, 494: m. folg. ut u. Konj., si quis mihi deus largiatur, ut usw., Cic. de sen. 83. – / Imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25: Fut. largibor, Iuvenc. 2, 562 (566). Gramm. Vat. 5, 119: largibere, Plaut. Bacch. 828: Parag. Infin. largirier, Plaut. asin. 932. Lucr. 5, 166. – aktive Formen, Fut. largibo, Cato orat. 25. fr. 2 ed. Iordan (Vulg. inlargibo): Imperat. largi, Acc. tr. 282, largito, Lex Urson. im Corp. inscr. Lat. 2, 5439. IV. tab. Malac. 3. lin. 30. – Praes. passiv, largiatur, Papin. dig. 35, 2, 11. § 6: ebenso Partic. largitus passiv, Tibull. 4, 1, 129.
-
4 largior
largior, ītus sum, īrī (largus), I) etwas reichlich mitteilen, etwas (Bedeutendes od. in Menge) schenken, spenden, austeilen (aus Freigebigkeit od. zur Erreichung bestimmter Zwecke), hominibus semen, Cornif. rhet.: qui eripiunt aliis quod aliis largiantur, Cic.: largitur in servos quantum aderat pecuniae, Tac.: tibi eum liberalem dabo et pecuniam suam plenis manibus largientem, Lact. – absol. = bedeutende Geschenke austeilen, ex alieno, Cic., de alieno, Liv. u. Iustin.: de alqo (auf jmds. Kosten), Ter.: ex ea (dote) te largiri illi, Plaut.: insbes. um zu bestechen, largiundo (durch Bestechung) alqd parare, Sall.: largiundo atque pollicitando magis incendere plebem, Sall. – II) übtr., etwas aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, Cic.: patriae suum sanguinem, für das V. verspritzen, Cic.: plusculum amori, Cic.: rei publicae iniurias, verzeihen, Tac.: m. folg. Fragesatz, quidquid solamen humandi est, largior, Verg. Aen. 10, 494: m. folg. ut u. Konj., si quis mihi deus largiatur, ut usw., Cic. de sen. 83. – ⇒ Imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25: Fut. largibor, Iuvenc. 2, 562 (566). Gramm. Vat. 5, 119: largibere, Plaut. Bacch. 828: Parag. Infin. largirier, Plaut. asin. 932. Lucr. 5, 166. – aktive Formen, Fut. largibo, Cato orat. 25. fr.————2 ed. Iordan (Vulg. inlargibo): Imperat. largi, Acc. tr. 282, largito, Lex Urson. im Corp. inscr. Lat. 2, 5439. IV. tab. Malac. 3. lin. 30. – Praes. passiv, largiatur, Papin. dig. 35, 2, 11. § 6: ebenso Partic. largitus passiv, Tibull. 4, 1, 129. -
5 largior
largior ītus, īrī, dep. [largus], to give bountifully, lavish, bestow, dispense, distribute, impart: de te largitor, be generous with your own, T.: bona aliena, S.: alqd aliis: praedam munifice, L.: utrique fortuna regnum est largita: quidquid solamen humandi est, Largior, V.: Gallis multa ad copiam, Cs.— To give largesses, bribe: largiundo pollicitando magis incendere, S.: largiendo de alieno popularem fieri, L.—Fig., to grant, concede, yield: plusculum amori: mihi, ut repuerascam.* * *largiri, largitus sum V DEPgrant; give bribes/presents corruptly; give generously/bountifully -
6 largior
largĭor, ītus, 4 (ante-class. and poet.; collat. form of the imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25; fut. largibere, Plaut. Bacch. 4, 7, 30; inf. largirier, id. As. 5, 2, 82.— Act. collat. form, v. fin.), v. dep. [1. largus], to give bountifully, to lavish, bestow, dispense, distribute, impart (class.; cf.: dono, suppedito).I.Lit.A.In gen.:B.amico homini mea ex crumena largiar,
Plaut. Pers. 2, 3, 13:ex ea (dote) largiri te illi,
id. Trin. 3, 3, 14:cenam esurientibus,
id. Am. 1, 1, 155:qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur,
Cic. Off. 1, 14, 43; cf.:ex alieno,
id. Fam. 3, 8, 8; id. Rosc. Com. 10:agros emeritis,
Tac. A. 1, 28:largitur in servos quantum aderat pecuniae,
id. ib. 16, 11:facile largiri de alieno,
Just. 36, 3, 9.—Of inanimate subjects:sol universis idem lucis largitur,
Quint. 1, 2, 14: Gallis provinciae propinquitas multa ad copiam atque usus largitur, * Caes. B. G. 6, 24.—In partic., to give largesses, to bribe:II.largiundo et pollicitando magis incendere,
Sall. C. 38; id. J. 13:exercitum largiendo corrumpere,
Quint. 5, 13, 17:largiendo de alieno popularem fieri,
Liv. 3, 1: dictis largiri, to bestow in words, i. e. to promise without power to give:quid nunc acturu's, postquam erili filio largitu's dictis dapsilis lubentias,
Plaut. Ps. 1, 4, 3.—Trop., to confer, bestow, grant, yield:(β).Hortensio summam copiam facultatemque dicendi natura largita est,
Cic. Quint. 2, 8:utrisque fortuna regnum est largita,
id. Har. Resp. 25:nimium parcus in largienda civitate,
id. Balb. 22, 50:plusculum amori,
id. Fam. 5, 12, 3:occasionem clamandi,
Quint. 12, 8, 2:quidquid solamen humandi est, largior,
Verg. A. 10, 494; so,alicui occasionem impudentiae,
Plin. 2, 23, 21, § 87:laetitiam alicui,
Plaut. Capt. 4, 2, 49:Istoscine patrem aequom morest liberis largirier?
to teach, communicate, id. As. 5, 2, 82:id largiamur inertiae nostrae,
give up, concede, Cic. de Or. 1, 15, 68: reipublicae injurias. to forgive, Tac. A. 3, 70:beneficia in vulgus,
Sen. Ben. 1, 2, 1:totus habenas,
to give, re lax, Sil. 15, 724.—Esp.: se largiri, to bestow one's society, to be free or eager in courtship: nam tu te vilem feceris, si te ultro largiere: sine ultro veniat, quaeritet, etc., [p. 1037] Plaut. Mil. 4, 6, 28.—With foll. ut:1. * 2.si quis mihi deus largiatur, ut ex hac aetate repuerascam,
would grant, Cic. de Sen. 23, 83.largītus, a, um, in pass. signif.: Tib. 4, 1, 129. -
7 largior
ītus sum, īrī depon. [ largus ]1) щедро давать, раздавать, дарить (alicui aliquid C; l. aliquid in servos T)2)ex (или de) alieno l. C, L, Just — быть щедрым на чужой счётl. alicui id genus orationis Ap — обучить кого-л. этому виду красноречия3)а) даровать, предоставлять ( populo libertatem C)habenas equo l. Sil — отпустить поводья (дать повод) конюб) доставлять (alicui laetitiam Pl, occasionem PM); отдавать, жертвовать ( sanguinem suum patriae C)4) отпускать, прощать ( alicui injurias T) -
8 largior
lavish, bestow, grant, give abindantly. -
9 largior
, itus sum, iri 4предоставлять, уделять; дарить, щедро давать; уступать, дозволять -
10 dī-largior
dī-largior ītus, īrī, dep., to give liberally, lavish: omnia quibus voluit: foedera sociis, Ta. -
11 largus
[st1]1 [-] largus, a, um: - [abcl][b]a - abondant, copieux, considérable. - [abcl]b - qui abonde en. - [abcl]c - large, libéral, généreux, prodigue.[/b] - compar. largior -- superl. largissimus. - largus opum, Virg.: riche. - largior lingua, Plaut.: langue infatigable. [st1]2 [-] Largus, i, m.: Largus (surnom).* * *[st1]1 [-] largus, a, um: - [abcl][b]a - abondant, copieux, considérable. - [abcl]b - qui abonde en. - [abcl]c - large, libéral, généreux, prodigue.[/b] - compar. largior -- superl. largissimus. - largus opum, Virg.: riche. - largior lingua, Plaut.: langue infatigable. [st1]2 [-] Largus, i, m.: Largus (surnom).* * *Largus, Adiectiuum. Plin. Large, Plantureux.\Largum alimentum. Plin. Abondant.\Largus. Cic. Un homme large, soit prodigue ou liberal.\Largus opera sua. Plaut. Qui n'est point chiche de sa peine.\Largus lachrymarum. Plaut. Qui pleure abondamment.\Largus opum. Virgil. Fort riche.\Largior est lingua. Plaut. Il parle trop.\Donare largus. Horat. Large et liberal à donner.\Fletus largos effundere. Virgil. Pleurer abondamment.\Imber largus. Ouid. Grande pluye.\Lux larga. Cic. Fort grande.\Largae opes. Mart. Grandes richesses.\Largiore vino est vsus. Liu. Il a beu plus que de coustume. -
12 dilargior
dī-largior, ītus sum, īrī (dis u. largior), freigebig austeilen, -verschenken, gew. m. Dat. pers., qui omnia quibus voluit dilargitus est, Cic.: pecuniam dil. magis, Tac.: foedera sociis, Latium externis, Tac.: cetera, quae cuique libuisset, dilargitus est, Suet. – Passiv, aerarium dilargitur populo Romano, C. Gracch. fr. bei Prisc. 8, 19: venditis proscriptorum bonis aut dilargitis, Sall. hist. fr. 1, 31 (36): dilargitis quae amant, Lact. 7, 1, 13.
-
13 dilargior
dī-largior, ītus sum, īrī (dis u. largior), freigebig austeilen, -verschenken, gew. m. Dat. pers., qui omnia quibus voluit dilargitus est, Cic.: pecuniam dil. magis, Tac.: foedera sociis, Latium externis, Tac.: cetera, quae cuique libuisset, dilargitus est, Suet. – Passiv, aerarium dilargitur populo Romano, C. Gracch. fr. bei Prisc. 8, 19: venditis proscriptorum bonis aut dilargitis, Sall. hist. fr. 1, 31 (36): dilargitis quae amant, Lact. 7, 1, 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dilargior
-
14 Largus
1.largus, a, um, adj. [perh. for lasgus; Sanscr. root lash, desire; Gr. la- in lilaiomai, lêma; cf. Lat. lascivus], abundant, copious, plentiful, large, much.I.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose):(β).pabula,
abundant, Lucr. 5, 869:haustus,
id. 1, 412:semen,
id. 4, 1238:imbres,
id. 1, 282; cf.:undae fluminis,
id. 1, 1031:lux,
id. 2, 806; cf.:(sol) cum terras larga luce compleverit,
Cic. N. D. 2, 19, 49:odores,
Ov. M. 4, 758:aër,
Lucr. 4, 894 — Comp.:largior ignis,
Hor. S. 1, 8, 44:largiore vino usus,
Liv. 40, 14:largiora stipendia,
Tac. A. 1, 31:nec potentem amicum Largiora flagito,
Hor. C. 2, 18, 13.— Sup.:munus largissimum edere,
Suet. Tit. 7 fin.:vena largissima ferri,
Plin. 34, 14, 43, § 149.—With gen., abounding in any thing:(γ).largus lacrumarum,
Plaut. As. 3, 1, 30:opum,
Verg. A. 11, 338: fons largus aquae, Luc. 9, 608:comae,
Sil. 7, 601:rapinae,
id. 8, 250.—With abl.:II.audin' hunc, opera ut largus est nocturna?
Plaut. As. 3, 3, 8:folia larga suco,
Plin. 25, 13, 102, § 161.—In partic., giving abundantly or much, bountiful, profuse, liberal:A.justus, injustus: malignus, largus,
Plaut. Bacch. 3, 2, 17:duo sunt genera largorum, quorum alteri prodigi, alteri liberales,
Cic. Off. 2, 16, 55:largissimus esse,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118:largus et exundans ingenii fons,
Juv. 10, 119:largus animo,
of a generous disposition, Tac. H. 2, 59:promissis,
liberal in promises, Tac. H. 3, 58:natura,
Juv. 10, 301.— Comp.:Quid ego concesso pedibus, linguā largior?
Plaut. As. 2, 2, 24. — Poet.:largus animae,
prodigal of life, Stat. Th. 3, 603.—With inf.:spes donare novas largus,
Hor. C. 4, 12, 19.—Hence, adv. in three forms.largē (class.), abundantly, plentifully, bountifully, liberally:B.large blandus,
Plaut. Aul. 2, 2, 19:large dare,
Cic. Mur. 4, 10:large effuseque donare,
id. Rosc. Am. 8, 23:large et copiose aliquid comparare,
id. N. D. 2, 47, 121:munifice et large dari,
id. ib. 3, 27, 69:large atque honorifice promittere,
Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44:large liberaliterque aestimare,
Cic. Verr. 2, 3, 88, § 204:ministrare libertatem alicui,
id. Rep. 1, 43, 66:senatus consultum large factum,
Tac. A. 6, 15:large florescens,
Plin. 21, 10, 31, § 56:large frequentantibus (locum),
in great numbers, id. 5, 17, 15, § 73:large amplecti,
widely, id. 2, 11, 8, § 50; 17, 19, 30, § 137.— Comp.:dare largius,
Ter. Eun. 5, 9, 48:ne potum largius aequo Rideat,
Hor. Ep. 2, 2, 215.— Sup.:copia quam largissime facta,
Cic. Verr. 2, 1, 61, § 158 Zumpt N. cr. (Klotz, largissima), Plin. 7, 50, 51, § 167.—largĭter, largely, in abundance, plentifully, much; greatly, far (rare in class. prose;(β).not used by Cic.),
Plaut. Truc. 5, 11:peccavisti largiter,
id. Most. 2, 2, 9; cf. id. Ep. 3, 4, 49: apud finitimas civitates largiter posse, to have great weight or influence, Caes. B. G. 1, 18:distare,
Lucr. 6, 1112:auferre,
id. 6, 622; Hor. S. 1, 4, 132:discrepare,
Vitr. 6, 1, 8:largius a prisca consuetudine movere,
Varr. L. L. 10, p. 583.—Substantively, with gen. (anteand post-class.):* C. 2.credo, illic inesse auri et argenti largiter,
Plaut. Rud. 4, 4, 144; cf.:largiter mercedis indipiscar,
id. ib. 5, 2, 28. —Largus, i, m., a Roman surname, esp. in the gens Scribonia, Cic. Fam. 6, 8, 1; id. de Or. 2, 59, 240:II.P. Largus Caecina,
Tac. A. 11, 33.—Hence,Largĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Largus, Largian:senatusconsultum,
Just. Inst. 3, 7 fin. -
15 largus
1.largus, a, um, adj. [perh. for lasgus; Sanscr. root lash, desire; Gr. la- in lilaiomai, lêma; cf. Lat. lascivus], abundant, copious, plentiful, large, much.I.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose):(β).pabula,
abundant, Lucr. 5, 869:haustus,
id. 1, 412:semen,
id. 4, 1238:imbres,
id. 1, 282; cf.:undae fluminis,
id. 1, 1031:lux,
id. 2, 806; cf.:(sol) cum terras larga luce compleverit,
Cic. N. D. 2, 19, 49:odores,
Ov. M. 4, 758:aër,
Lucr. 4, 894 — Comp.:largior ignis,
Hor. S. 1, 8, 44:largiore vino usus,
Liv. 40, 14:largiora stipendia,
Tac. A. 1, 31:nec potentem amicum Largiora flagito,
Hor. C. 2, 18, 13.— Sup.:munus largissimum edere,
Suet. Tit. 7 fin.:vena largissima ferri,
Plin. 34, 14, 43, § 149.—With gen., abounding in any thing:(γ).largus lacrumarum,
Plaut. As. 3, 1, 30:opum,
Verg. A. 11, 338: fons largus aquae, Luc. 9, 608:comae,
Sil. 7, 601:rapinae,
id. 8, 250.—With abl.:II.audin' hunc, opera ut largus est nocturna?
Plaut. As. 3, 3, 8:folia larga suco,
Plin. 25, 13, 102, § 161.—In partic., giving abundantly or much, bountiful, profuse, liberal:A.justus, injustus: malignus, largus,
Plaut. Bacch. 3, 2, 17:duo sunt genera largorum, quorum alteri prodigi, alteri liberales,
Cic. Off. 2, 16, 55:largissimus esse,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118:largus et exundans ingenii fons,
Juv. 10, 119:largus animo,
of a generous disposition, Tac. H. 2, 59:promissis,
liberal in promises, Tac. H. 3, 58:natura,
Juv. 10, 301.— Comp.:Quid ego concesso pedibus, linguā largior?
Plaut. As. 2, 2, 24. — Poet.:largus animae,
prodigal of life, Stat. Th. 3, 603.—With inf.:spes donare novas largus,
Hor. C. 4, 12, 19.—Hence, adv. in three forms.largē (class.), abundantly, plentifully, bountifully, liberally:B.large blandus,
Plaut. Aul. 2, 2, 19:large dare,
Cic. Mur. 4, 10:large effuseque donare,
id. Rosc. Am. 8, 23:large et copiose aliquid comparare,
id. N. D. 2, 47, 121:munifice et large dari,
id. ib. 3, 27, 69:large atque honorifice promittere,
Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44:large liberaliterque aestimare,
Cic. Verr. 2, 3, 88, § 204:ministrare libertatem alicui,
id. Rep. 1, 43, 66:senatus consultum large factum,
Tac. A. 6, 15:large florescens,
Plin. 21, 10, 31, § 56:large frequentantibus (locum),
in great numbers, id. 5, 17, 15, § 73:large amplecti,
widely, id. 2, 11, 8, § 50; 17, 19, 30, § 137.— Comp.:dare largius,
Ter. Eun. 5, 9, 48:ne potum largius aequo Rideat,
Hor. Ep. 2, 2, 215.— Sup.:copia quam largissime facta,
Cic. Verr. 2, 1, 61, § 158 Zumpt N. cr. (Klotz, largissima), Plin. 7, 50, 51, § 167.—largĭter, largely, in abundance, plentifully, much; greatly, far (rare in class. prose;(β).not used by Cic.),
Plaut. Truc. 5, 11:peccavisti largiter,
id. Most. 2, 2, 9; cf. id. Ep. 3, 4, 49: apud finitimas civitates largiter posse, to have great weight or influence, Caes. B. G. 1, 18:distare,
Lucr. 6, 1112:auferre,
id. 6, 622; Hor. S. 1, 4, 132:discrepare,
Vitr. 6, 1, 8:largius a prisca consuetudine movere,
Varr. L. L. 10, p. 583.—Substantively, with gen. (anteand post-class.):* C. 2.credo, illic inesse auri et argenti largiter,
Plaut. Rud. 4, 4, 144; cf.:largiter mercedis indipiscar,
id. ib. 5, 2, 28. —Largus, i, m., a Roman surname, esp. in the gens Scribonia, Cic. Fam. 6, 8, 1; id. de Or. 2, 59, 240:II.P. Largus Caecina,
Tac. A. 11, 33.—Hence,Largĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Largus, Largian:senatusconsultum,
Just. Inst. 3, 7 fin. -
16 dilargior
di-largior, ītus sum, īrī depon.щедро раздавать, дарить (aliquid alicui C, T, Su); pass. быть раздаваемым Sl, Lact -
17 elargior
ē-largior, ītus sum, īrī depon.щедро раздавать (patriae carisque propinquis aliquid Pers) -
18 largibar
-
19 largibor
-
20 largio
См. также в других словарях:
Kasel (Gewand) — Modern gotische Kasel Kasel in traditioneller römischer Bassgeigenform … Deutsch Wikipedia
Liturgiereform der Karwoche von 1955 — Inhaltsverzeichnis 1 Historische Entwicklung 2 Liturgische Veränderungen 2.1 Liturgische Kleidung 2.2 Veränderungen in der Liturgie des Palmsonntags … Deutsch Wikipedia
AGANIPPE — fons Boeotiae celebris ad Heliconem montem, haud procul a Thebis in Permessum fluv. labens, Musis sacer, a poetis maxime celebratus. Claudian. in Paneg. Mallii Theod. v. 272. Concinuit felix Helicon, fluxitque Agannippe Largior. Hinc Aganippeus,… … Hofmann J. Lexicon universale
CLOCCA — apud recentioris aevi Sctiptores, campana est, Gall. Cloche; a German. Clocken, vide ubi de Campanis. Item toga Equitum Melitensium, quam Consilium habituri sumunt. Idem Macer ibid. Sed et eodem nomine vestis venit, in Concilio Londin. A. C. 1342 … Hofmann J. Lexicon universale
LYCHNUS — apud Mart. l. 4. Epigr. 90. cuius Epigraphe de rusticatione. v. 8. Dum parvus lychnus modicum consumat olivi, ex Graeco λύχνος, lucerna est. Alias Luctat. Placid. Grammaticus, ad Stat. Theb. l. 1. v. 520. Ast alii tenebras et opacam vincere… … Hofmann J. Lexicon universale
OPOBALSAMUM — de succo proprie, sicut balsamum de aibore; cum Iustin. l. 36. c. 3. inversâ vice opobalsamum pro arbore, balsamum pro lacrima posuerit: Graece ὀποβάλσαμον, quasi ὀπὸς τῆς βαλσάμου. Plin. l. 12. c. 25. Sucus e plaga manat, quem opobalsamum vocant … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՌԱՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0294 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c չ. Առատ լինել. յաճախել. առաւելուլ՝ ո՛ր եւ է իրօք. *Առատացեալ անմոլոր հանճարով. Պիտ.: *Զբնութիւնն բռնադատէին առատանալ ողբովք. Լաստ. ՟Ժ՟Ա: ԱՌԱՏԱՆԱՄ. ἁγαθοποιέω… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԲԱՇԽԵՄ — (եցի.) NBH 1 438 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ն. διανέμω, ἁπονέμω, μερίζω, μεταδίδωμι distribuo, impertior, νέμω tribuo, χορηγέω suppedito, subministro, largior Բաշխ կամ բաժին տալ իւրաքանչիւր ումեք… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԱՏԱԿԱՐԱՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0212 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 8c ն. χορηγέω, ἑπιχορηγέω sumtus praebo, largior, mnistro, subministro διακονέω, οἱκονομέω dispenso. Մատակարար լինել. տնտեսել. տնօրինել. բաշխել. մատուցանել. պաշտել. սպասահարկել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅՈԼՈՎԱԳՈՅՆ — (գունի, ից.) NBH 2 0366 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 12c ա. πλείων, ον, πλεῖστος, πολύς, ἰκανός plus, plures, plurimus, satis δαψιλέστερος largior. Բազմագոյն. շատ եւս. առաւելագոյն. երկարագոյն. *Գտան… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ВУЛЬФРАМ — [лат. Wulframus; франц. Vulfran, Wulfran] († до 704), свт. (пам. зап. 15 окт., в рим. мартирологе Цезаря Барония 20 марта), архиеп. г. Сеноны (совр. Санс, Франция). Происходил из знатной семьи, с ранних лет родители готовили его к священству.… … Православная энциклопедия