-
1 шлюпочная палуба
ponte delle imbarcazioni [delle lance] -
2 весы
bilancia ж.••* * *мн.bilancia f тж. астр.взвешивать на аптекарских весах — pesare con la bilancia dell'orafo / del farmacista
••бросить / положить на весы́ книжн. — gettare sul piatto della bilancia
* * *n1) gener. libra, pesa, lance2) astr. Bilancia (тж знак зодиака)3) pack. macchina pesatrice4) sicil. balanza -
3 лиственница
-
4 свободный агент
adjamer. free lance (напр. рекламный) -
5 судить осторожно
vgener. librare con giusta lance -
6 чаша весов
ngener. lance, piattino -
7 Слово и без ножа зарежет
Le ciance riescon lance.Словарь пословиц, поговорок, крылатых слов и выражений > Слово и без ножа зарежет
-
8 Спутать божий дар с яичницей
Mescolare le lance colle mannaie.Словарь пословиц, поговорок, крылатых слов и выражений > Спутать божий дар с яичницей
-
9 вольный
[vól'nyj] agg. (волен, вольна, вольно, вольны)1.1) ( solo forma lunga) libero, indipendente2) ( solo forma lunga) anche m. (stor.) servo della gleba liberato"Теперь я вольная" (И. Тургенев) — "Ora sono una donna libera" (I. Turgenev)
3) ( solo forma breve + inf., в чём-л.) avente diritto di4) spigliato, (troppo) disinvolto, spintoвольное поведение — comportamento troppo disinvolto, disinvoltura (f.)
5) privato, in proprio2.◆вольный казак (вольная птица) — libero come l'aria (come il vento, spirito libero)
-
10 хлеб
[chleb] m. (pl. хлебы, хлеба)1.1) paneподжаренный хлеб — crostini (pl.)
2) pl. (хлеба) grano, granaglie (pl.), cereali (pl.)3) cibo, alimentazione (f.)4) ( solo sing.) sostentamento2.◆его хлебом не корми, дай + inf. — per lui è un invito a nozze
хлеб-соль — (a) il cibo che si offre; (b) ospitalità (f.)
отнимать у кого-л. хлеб — rubare il mestiere a qd
См. также в других словарях:
lance — [ lɑ̃s ] n. f. • XIe; lat. lancea, probablt o. celt. 1 ♦ Arme d hast à longue hampe terminée par un fer pointu. ⇒ javelot, pertuisane, 1. pique. Être tué d un coup de lance. Bois, manche d une lance. (Moyen Âge) Lance de combat, de tournoi.… … Encyclopédie Universelle
lance — LANCE. s. f. Arme d hast, ou à long bois qui a un fer pointu & qui est fort grosse vers la poignée. Lance de combat. lance à fer emoulu. lance de jouste. lance de tournoy. mettre la lance en arrest. coucher la lance. baisser la lance. rompre une… … Dictionnaire de l'Académie française
lance — Lance, f. penac. Est la piece des armes offensives que l homme d armes porte, laquelle est de bois en longueur de douze à quinze pieds, peu plus peu moins, grosse à l empoignure et au bas bout, et allant en amenuisant jusques au haut bout, qui… … Thresor de la langue françoyse
Lance — (l[a^]ns), n. [OE. lance, F. lance, fr. L. lancea; cf. Gr. lo gchh. Cf. {Launch}.] 1. A weapon of war, consisting of a long shaft or handle and a steel blade or head; a spear carried by horsemen, and often decorated with a small flag; also, a… … The Collaborative International Dictionary of English
Lance — ist: Familienname folgender Personen: Bert Lance (* 1931), US amerikanischer Bankmanager und Politiker George Lance (1802–1864), englischer Maler Leonard Lance (* 1952), US amerikanischer Politiker Sylvia Lance Harper (1895–19**), australische… … Deutsch Wikipedia
lancé — lancé, ée (lan sé, sée) part. passé de lancer. 1° Jeté avec la main. • Un dard lancé d une main sûre, RAC. Phèdre, V, 6. 2° Fig. Qui est dirigé contre, en parlant d un arrêt, décret, etc. • La bulle d excommunication lancée contre ce… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
lance — 1. m. Acción y efecto de lanzar (ǁ arrojar). 2. Acción de echar la red para pescar. 3. Pesca que se saca de una vez. 4. Trance u ocasión crítica. 5. En el poema dramático, o en cualquier otro análogo, y en la novela, suceso, acontecimiento,… … Diccionario de la lengua española
lance — sustantivo masculino 1. Acción o suceso interesante: En las películas de aventuras hay lances emocionantes. Es una novela aburrida, sin ningún lance divertido. Sinónimo: episodio. 2. Situación difícil: No sabía cómo salir de aquel lance, mientras … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Lance — Lance, v. t. [imp. & p. p. {Lanced}; p. pr. & vb. n. {Lancing}.] 1. To pierce with a lance, or with any similar weapon. [1913 Webster] Seized the due victim, and with fury lanced Her back. Dryden. [1913 Webster] 2. To open with a lancet; to… … The Collaborative International Dictionary of English
lance — LÁNCE, lănci, s.f. Veche armă de atac, formată dintr o vergea lungă de lemn prevăzută cu un vârf metalic ascuţit; suliţă. – Din it. lancia. Trimis de LauraGellner, 17.05.2004. Sursa: DEX 98 LÁNCE s. v. suliţă. Trimis de siveco, 13.09.2007.… … Dicționar Român
lance — [lans, läns] n. [OFr < L lancea, light spear, lance, orig. Spanish lance < Celt] 1. a thrusting weapon consisting of a long wooden shaft with a sharp metal spearhead 2. LANCER 3. any sharp instrument resembling a lance, as a fish spear 4. a … English World dictionary