Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

la+comí+yo+es

  • 1 Anteayer tu pan comí y ayer no te conocí

    Nichts ist so bald vergessen als Wohltaten.
    Undank ist der Welten Lohn.
    Man vergisst nichts schneller als Wohltaten.
    Undank haut der Wohltat den Zapfen ab.
    Wohltat hat keinen Dank.
    Kommt der Ruhm, so schwindet das Gedächtnis.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Anteayer tu pan comí y ayer no te conocí

  • 2 comically

    comi·cal·ly
    [ˈkɒmɪkəli, AM ˈkɑ:-]
    adv komisch, lustig
    to act [or behave] \comically herumalbern fam
    * * *
    comically adv komisch(erweise)
    * * *
    adv.
    komisch adv.

    English-german dictionary > comically

  • 3 comical

    comi·cal [ʼkɒmɪkəl, Am ʼkɑ:-] adj
    komisch, lustig;
    do I look \comical in this hat? sehe ich mit diesem Hut komisch aus?

    English-German students dictionary > comical

  • 4 comically

    comi·cal·ly [ʼkɒmɪkəli, Am ʼkɑ:-] adv
    komisch, lustig;
    to act [or behave] \comically herumalbern ( fam)

    English-German students dictionary > comically

  • 5 benignus

    benīgnus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zsgz. aus benigenus, von bonus u. gignere, genus), von guter Art, -Natur, gütig (Ggstz. malignus), I) in der Gesinnung u. im äußern Benehmen gegen andere, gütig, freundlich, liebevoll, leutselig, gewogen, mild, glimpflich, A) eig.: alqo uti benigno et lepido et comi, Ter.: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, Cic.: homines benefici et benigni, Cic.: Apelles in aemulis b., Plin.: divi b., numen b., Hor.: homo plus quam benignissimus, Corp. inscr. Lat. 9, 1876. – B) übtr., v. Lebl.: 1) freundlich, angenehm, mild, vultus benigni, Liv.: b. vultus et sermo, Liv.: b. oratio, Cic.: b. verba, Prop. – 2) insbes., mild, nachsichtig, gnädig, interpretatio (Ggstz. dura, d.i. die der Strenge des Buchstabens folgt), ICt: so sententia benignior, ICt. – 3) poet., günstig, glücklich, dies, nox, Stat. – II) in der Tat, wohltätig, gefällig, spendend, freigebig, A) eig.: 1) im guten Sinne: Fortuna b., Hor.: qui benigniores volunt esse quam res patitur, Cic.: is, qui benignus liberalisque dicitur, officium, non fructum sequitur, Cic. – m. erga u. Akk., erga alqm, Plaut. rud. 1389; mil. 1230: mit Dat., alci, Plaut. trin. 740 u.a. Hor. carm. 3, 29, 52. – m. adversus u. Akk., adversus amicos benignus, adversus inimicos temperatus, Sen. ep. 120, 10. – mit in u. Abl. Gerund., alter eorum in dando benignus, alter in accipiendo astutus, Rut. Lup. 2, 16. – poet. m. Genet., vini somnique b., mit Wein und Schlaf sich gütlich tuend, Hor. sat. 2, 3, 3. – 2) im üblen Sinne: freigebig = verschwenderisch (Ggstz. bonae frugi, haushälterisch), Plaut. truc. 34 u. 41. – B) übtr. v. Lebl., reichlich spendend, reichlich, reich (Ggstz. malignus, s. Schwarz Plin. pan. 31 extr.), terra, Tibull.: ager, Ov.: cornu. Hor.: daps. Hor.: ingenii vena, Hor.: materia, fruchtbarer, dankbarer Stoff, Mela: benignissimum inventum, sehr wohltätige, Plin.: velut rivi ex illo benignissimo fonte decurrunt, Plin. ep.: nemo est, ad quem non aliquid ex illo benignissimo fonte (aus jenem Urquell der Güte) manaverit, Sen.: so auch sermo b., reichlich strömende Reden, lange Gespräche, Hor. ep. 1, 5, 11.

    lateinisch-deutsches > benignus

  • 6 comis

    cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (viell. zu Wz. *smcomis-, lächeln, in altind. smáyatē ›lächelt‹), aufgeräumt, launig, munter, frohsinnig, u. gegen andere = freundlich, gütig, gutmütig, zuvorkommend, nett, höflich, u. in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. severus, asper), a) v. Pers.u. deren Gesinnung usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor.: in amicis tuendis, Cic. – c. erga alqm in ceteris rebus, Cic. – c. alci, Tac. – quis C. Laelio (als L.) comior? Cic.: et super cenam et alias comissimus, Suet.: senex comissimus, Apul. – b) übtr., v. Lebl.: libelli, nette Komödienbücher, Hor.: sermo, Tac.: comi hospitio accipi, Liv.: c. victus inter hospites, Tac.: voluptates comiores, Auct. itin. Alex.: sermo comissimus, Apul.

    lateinisch-deutsches > comis

  • 7 como [2]

    2. cōmo, cōmpsī, cōmptum, ere (zsgzg. aus coemo, wie demo aus de-emo, promo aus pro-emo), zusammennehmen, -fügen, I) im allg.: quibus (animai natura) e rebus cum corpore compta vigeret, quove modo distracta rediret in ordia prima, Lucr. 4, 27 sq.: ea quo pacto inter sese mixta quibusque compta modis vigeant, Lucr. 3, 258 sq.: vgl. 1, 950. – II) prägn., zusammennehmend ordnen, zurechtlegen, -machen, A) eig.: 1) v. Pers.: a) das aufgelöste Haar ordnen, in Flechten u. Locken abteilen, frisieren (vgl. Drak. Sil. 7, 460), seu solvit crines... seu compsit, Tibull.: u. so c. capillos, Cic.: comas acu, Quint.: comas hastā recurvā, Ov. – prägn., c. caput, Tibull.: c. caput in gradus atque anulos, Quint.: compta puella comas, Ov.: u. so praecincti recte pueri comptique, Hor. – b) die Kleidung = zurechtlegen, -rücken, vestes et cingula saepe manu, Claud. VI. cons. Hon. 525. – c) den Körper u. die Körperteile übh. putzen, corpora vulsa atque fucata muliebriter, Quint.: colla genasque, putzen, schminken, Stat. – u. prägn., die Pers., dum comit dumque se exornat, Plaut. Stich. 696: comunt se et vestibus et munditiis, Hier. ep. 69, 8. – d) Waffen putzen, phaleras et lucida arma manu, Stat.: cassidis iubam, Stat. – e) andere Geräte: colus compta, zurechtgemachter, Plin. 8, 194. – 2) poet. v. Lebl.: alternas comunt praetoria ripas, zieren, Auson.: resultanti non comet malleus ictu saxa, glätten, Sidon. – B) übtr.: 1) im allg.: iam venit Augustus, nostros ut comat honores, Auson.: hoc est monile ecclesiae, his illa gemmis comitur, Prud.: Cleopatra simulatum compta dolorem, geschmückt mit usw., Lucan. – 2) insbes., die Rede zierlich machen, glätten, comi expolirique non debet (oratio), Quint.: non vitae ornandae, sed linguae orationisque comendae gratiā, Gell. – PAdi. cōmptus, a, um, s. bes.

    lateinisch-deutsches > como [2]

  • 8 comical

    adjective
    ulkig; komisch
    * * *
    adjective (funny: It was comical to see the chimpanzee pouring out a cup of tea.) komisch
    * * *
    comi·cal
    [ˈkɒmɪkəl, AM ˈkɑ:-]
    adj komisch, lustig
    do I look \comical in this hat? sehe ich mit diesem Hut komisch aus?
    * * *
    comical adj (adv academic.ru/14478/comically">comically)
    1. komisch, ulkig, spaßig
    2. umg komisch, sonderbar
    * * *
    adjective
    ulkig; komisch
    * * *
    adj.
    komisch adj.

    English-german dictionary > comical

  • 9 concomitant

    con·comi·tant
    [kənˈkɒmɪtənt, AM -ˈkɑ:mət̬ənt]
    I. adj einhergehend
    to be \concomitant with sth von etw dat begleitet werden, mit etw dat einhergehen
    \concomitant circumstances Begleitumstände pl
    II. n ( form) Begleiterscheinung f
    * * *
    [kən'kɒmɪtənt]
    1. adj
    2. n
    Begleiterscheinung f
    * * *
    A adj (adv concomitantly) begleitend, gleichzeitig:
    concomitant circumstances Begleitumstände
    B s Begleiterscheinung f, -umstand m:
    be a concomitant of auch einhergehen mit
    * * *
    n.
    Begleitumstand m.
    begleitend m.

    English-german dictionary > concomitant

  • 10 benignus

    benīgnus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zsgz. aus benigenus, von bonus u. gignere, genus), von guter Art, -Natur, gütig (Ggstz. malignus), I) in der Gesinnung u. im äußern Benehmen gegen andere, gütig, freundlich, liebevoll, leutselig, gewogen, mild, glimpflich, A) eig.: alqo uti benigno et lepido et comi, Ter.: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, Cic.: homines benefici et benigni, Cic.: Apelles in aemulis b., Plin.: divi b., numen b., Hor.: homo plus quam benignissimus, Corp. inscr. Lat. 9, 1876. – B) übtr., v. Lebl.: 1) freundlich, angenehm, mild, vultus benigni, Liv.: b. vultus et sermo, Liv.: b. oratio, Cic.: b. verba, Prop. – 2) insbes., mild, nachsichtig, gnädig, interpretatio (Ggstz. dura, d.i. die der Strenge des Buchstabens folgt), ICt: so sententia benignior, ICt. – 3) poet., günstig, glücklich, dies, nox, Stat. – II) in der Tat, wohltätig, gefällig, spendend, freigebig, A) eig.: 1) im guten Sinne: Fortuna b., Hor.: qui benigniores volunt esse quam res patitur, Cic.: is, qui benignus liberalisque dicitur, officium, non fructum sequitur, Cic. – m. erga u. Akk., erga alqm, Plaut. rud. 1389; mil. 1230: mit Dat., alci, Plaut. trin. 740 u.a. Hor. carm. 3, 29, 52. – m. adversus u. Akk., adversus amicos benignus, adversus inimicos temperatus, Sen. ep. 120, 10. – mit in u. Abl. Gerund., alter eorum in dando benignus, alter in acci-
    ————
    piendo astutus, Rut. Lup. 2, 16. – poet. m. Genet., vini somnique b., mit Wein und Schlaf sich gütlich tuend, Hor. sat. 2, 3, 3. – 2) im üblen Sinne: freigebig = verschwenderisch (Ggstz. bonae frugi, haushälterisch), Plaut. truc. 34 u. 41. – B) übtr. v. Lebl., reichlich spendend, reichlich, reich (Ggstz. malignus, s. Schwarz Plin. pan. 31 extr.), terra, Tibull.: ager, Ov.: cornu. Hor.: daps. Hor.: ingenii vena, Hor.: materia, fruchtbarer, dankbarer Stoff, Mela: benignissimum inventum, sehr wohltätige, Plin.: velut rivi ex illo benignissimo fonte decurrunt, Plin. ep.: nemo est, ad quem non aliquid ex illo benignissimo fonte (aus jenem Urquell der Güte) manaverit, Sen.: so auch sermo b., reichlich strömende Reden, lange Gespräche, Hor. ep. 1, 5, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > benignus

  • 11 comis

    cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (viell. zu Wz. *sm-, lächeln, in altind. smáyatē ›lächelt‹), aufgeräumt, launig, munter, frohsinnig, u. gegen andere = freundlich, gütig, gutmütig, zuvorkommend, nett, höflich, u. in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. severus, asper), a) v. Pers.u. deren Gesinnung usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor.: in amicis tuendis, Cic. – c. erga alqm in ceteris rebus, Cic. – c. alci, Tac. – quis C. Laelio (als L.) comior? Cic.: et super cenam et alias comissimus, Suet.: senex comissimus, Apul. – b) übtr., v. Lebl.: libelli, nette Komödienbücher, Hor.: sermo, Tac.: comi hospitio accipi, Liv.: c. victus inter hospites, Tac.: voluptates comiores, Auct. itin. Alex.: sermo comissimus, Apul.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comis

  • 12 como

    1. como, āvī, ātum, āre (coma), I) v. intr. mit Haaren od. haarähnlichen Dingen versehen sein, Paul. Nol. 28, 246. – II) v. tr. mit Haaren od. haarähnlichen Dingen bekleiden, Tert. de pall. 3. – dah. Passiv medial, sich mit Haaren bekleiden, den Haarwuchs pflegen, Augustin. de opere monach. 39. – Vgl. comāns, comātus, a, um.
    ————————
    2. cōmo, cōmpsī, cōmptum, ere (zsgzg. aus coemo, wie demo aus de-emo, promo aus pro-emo), zusammennehmen, -fügen, I) im allg.: quibus (animai natura) e rebus cum corpore compta vigeret, quove modo distracta rediret in ordia prima, Lucr. 4, 27 sq.: ea quo pacto inter sese mixta quibusque compta modis vigeant, Lucr. 3, 258 sq.: vgl. 1, 950. – II) prägn., zusammennehmend ordnen, zurechtlegen, - machen, A) eig.: 1) v. Pers.: a) das aufgelöste Haar ordnen, in Flechten u. Locken abteilen, frisieren (vgl. Drak. Sil. 7, 460), seu solvit crines... seu compsit, Tibull.: u. so c. capillos, Cic.: comas acu, Quint.: comas hastā recurvā, Ov. – prägn., c. caput, Tibull.: c. caput in gradus atque anulos, Quint.: compta puella comas, Ov.: u. so praecincti recte pueri comptique, Hor. – b) die Kleidung = zurechtlegen, -rücken, vestes et cingula saepe manu, Claud. VI. cons. Hon. 525. – c) den Körper u. die Körperteile übh. putzen, corpora vulsa atque fucata muliebriter, Quint.: colla genasque, putzen, schminken, Stat. – u. prägn., die Pers., dum comit dumque se exornat, Plaut. Stich. 696: comunt se et vestibus et munditiis, Hier. ep. 69, 8. – d) Waffen putzen, phaleras et lucida arma manu, Stat.: cassidis iubam, Stat. – e) andere Geräte: colus compta, zurechtgemachter, Plin. 8, 194. – 2) poet. v. Lebl.: alternas comunt praetoria ripas, zieren,
    ————
    Auson.: resultanti non comet malleus ictu saxa, glätten, Sidon. – B) übtr.: 1) im allg.: iam venit Augustus, nostros ut comat honores, Auson.: hoc est monile ecclesiae, his illa gemmis comitur, Prud.: Cleopatra simulatum compta dolorem, geschmückt mit usw., Lucan. – 2) insbes., die Rede zierlich machen, glätten, comi expolirique non debet (oratio), Quint.: non vitae ornandae, sed linguae orationisque comendae gratiā, Gell. – PAdi. cōmptus, a, um, s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > como

  • 13 concomitantly

    con·comi·tant·ly
    [kənˈkɒmɪtəntli, AM -ˈkɑ:mət̬ənt-]
    adv begleitend
    * * *
    adv.
    begleitend adv.

    English-german dictionary > concomitantly

  • 14 concomitant

    con·comi·tant [kənʼkɒmɪtənt, Am -ʼkɑ:mət̬ənt] adj
    einhergehend;
    to be \concomitant with sth von etw dat begleitet werden, mit etw dat einhergehen;
    \concomitant circumstances Begleitumstände mpl n ( form) Begleiterscheinung f

    English-German students dictionary > concomitant

  • 15 concomitantly

    con·comi·tant·ly [kənʼkɒmɪtəntli, Am -ʼkɑ:mət̬ənt-] adv
    begleitend

    English-German students dictionary > concomitantly

См. также в других словарях:

  • COMI — centre of main interests (COMI) European Union, International A term that describes the jurisdiction with which a person or company is most closely associated for the purposes of cross border insolvency proceedings. The term centre of main… …   Law dictionary

  • Comi Digi + — Cover of the first issue of Comi Digi +. Categories Seinen manga Frequency Bimonthly Publisher Flex Comix First issue April …   Wikipedia

  • Comi Digi + — País Japón Idioma Japonés Categoría Seinen …   Wikipedia Español

  • Comi — ist der Name folgender Personen: Lara Comi (* 1983), italienische Politikerin Paul Comi (* 1931), US amerikanischer Schauspieler Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter …   Deutsch Wikipedia

  • COMI — Bactrianae populi. Ptol …   Hofmann J. Lexicon universale

  • comi — comi·tragedy; …   English syllables

  • comi — s. comisaría. ❙ «Y que si nos llevaban a la comi ya veríamos quién reía el último.» A. Zamora Vicente, Historias de viva voz. ❙ ▄▀ «Después de la pelea acabamos todos en la comi.» ❘ de comisaría. 2. comisario de policía. ❙ «...le respondió el… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Comi — This very interesting medieval surname has a confused origin. Like the personal name and subsequent surname Jacob, it has its origins in the Hebrew given name Yaakov . This was Latinized first as Jacobus , and then in the period known as The Dark …   Surnames reference

  • comí — co|mí Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • COMI — Comitium …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Comi, Girolamo — (Casamasiella, Lecce 1890 Lucugnano, Lecce 1968) poeta, giornalista. collab./opere: “La Fiera letteraria” …   Dizionario biografico elementare del Novecento letterario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»