-
1 lupus
lupus -
2 lupus
-
3 lupus
lupus -
4 lupus
lupus -
5 lupus
lupus -
6 lupus
lupus, ī, m. (altind. vka-ḥ, griech. λύκος), der Wolf, I) eig.: genus acre luporum atque canum, Verg.: lupi rostrum (Schnauze), Plin.: lupi barba, Wolfsbart (poet. = Wolfsschnauze), Hor.: habitus (Wolfsgestalt), Ambros.: simulacra luporum (der Wölfin mit ihren Jungen), Liv.: lupi rabiosi et voraces, Lact., rapaces, Hor. u. Lact., raptores, Verg.: lupus Martialis od. Martius, dem Mars heilig, Hor. u. Verg.: lupus femina (= lupa), Wölfin, Enn. fr. u. Varro: homo subdolus voluit lupum sub ovis pelle celare, Lact.: im Bilde, numquam defuturos raptores Italicae libertatis lupos, nisi silva, in quam refugere solerent, esset excisa, Vell. 2, 27, 2. – Die Alten glaubten (nach Plin. 8, 80), der Anblick eines Wolfes sei schädlich, u. wenn er den Menschen eher sehe als dieser ihn, so verliere der Mensch die Sprache; dah. vox quoque Moerim iam fugit ipsa; lupi Moerim videre priores, Verg. ecl. 9, 53 sq. – Sprichw.: a) lupus in fabula, der Wolf kommt, wenn man von ihm redet (wenn ein Mensch, von dem man redet, gleich dazukommt), Ter. adelph. 537. Cic. ad Att. 13, 33, 4. Serv. Verg. ecl. 9, 54; ebenso eccum tibi lupum in sermone, Plaut. Stich. 577. – b) lupum auribus tenere, λύκον τῶν ὤτων εχειν den Wolf bei den Ohren halten = sich in großer Verlegenheit befinden, weder aus noch ein wissen, Ter. Phorm. 506. Suet. Tib. 25, 1. – c) ovem lupo committere, den Bock zum Gärtner machen, Ter. eun. 832; vgl. Cic. Phil. 3, 27; ebenso credere ovile lupo, Ov. art. am. 2, 363. – d) lupo agnum eripere, von einer schweren Sache, Plaut. Poen. 776. – e) lupus non curat numerum (ovium), der Wolf frißt auch die gezählten Schafe, Verg. ecl. 7, 52. – f) lupus ultro fugiat oves, möge der Wolf freiwillig die Schafe fliehen (für: möge eine unmögliche Sache möglich werden), Verg. ecl. 8, 52. – g) hāc urget lupus, hāc canis, aiunt, unser »zwischen Tür u. Angel stecken« oder »aus dem Regen in die Traufe kommen« Hor. sat. 2. 2, 64. – II) übtr.: 1) v. der Gefräßigkeit: a) ein gefräßiger Fisch, der gemeine Seebarsch, Laber. com. u. Nep. b. Plin. 9, 61. Varro r. r. 3, 3, 9. Colum. 8, 16, 4. Hor. sat. 2, 3, 32. Mart. 13, 89, 1: Tiberinus, Macr. sat. 3, 16, 11. – b) ein Weichtier, vermutl. Doris Argo (L.), Plin. 11, 80 u.a. – 2) v. den Zähnen: a) ein Gebiß mit eisernen Wolfszähnen (= frenum lupatum), ein Wolfsgebiß, Brechzaum, Ov. trist. 4, 6, 4. Stat. Ach. 1, 281. – b) eine kleine Handsäge, Pallad. 1, 43, 2. – c) ein Haken, Raubhaken, ferrei, Liv. 28, 3, 7. – 3) v. der Ähnlichkeit der Gestalt, der Hopfen, ein Gewächs (Humulus lupulus, L.), Plin. 21, 86. – 4) scherzh. als masc. zu lupa (Buhldirne), Nov. com. 7. – 5) Lupus, ein Beiname der gens Rutilia, s. Rutīlius.
-
7 lupus
lupus ⇒ Les douleurs et les maladies nm inv lupus.lupus érythémateux lupus erythematosus; lupus vulgaire lupus vulgaris.[lypys] nom masculin -
8 lupus
lupus, ī, m. (altind. vka-ḥ, griech. λύκος), der Wolf, I) eig.: genus acre luporum atque canum, Verg.: lupi rostrum (Schnauze), Plin.: lupi barba, Wolfsbart (poet. = Wolfsschnauze), Hor.: habitus (Wolfsgestalt), Ambros.: simulacra luporum (der Wölfin mit ihren Jungen), Liv.: lupi rabiosi et voraces, Lact., rapaces, Hor. u. Lact., raptores, Verg.: lupus Martialis od. Martius, dem Mars heilig, Hor. u. Verg.: lupus femina (= lupa), Wölfin, Enn. fr. u. Varro: homo subdolus voluit lupum sub ovis pelle celare, Lact.: im Bilde, numquam defuturos raptores Italicae libertatis lupos, nisi silva, in quam refugere solerent, esset excisa, Vell. 2, 27, 2. – Die Alten glaubten (nach Plin. 8, 80), der Anblick eines Wolfes sei schädlich, u. wenn er den Menschen eher sehe als dieser ihn, so verliere der Mensch die Sprache; dah. vox quoque Moerim iam fugit ipsa; lupi Moerim videre priores, Verg. ecl. 9, 53 sq. – Sprichw.: a) lupus in fabula, der Wolf kommt, wenn man von ihm redet (wenn ein Mensch, von dem man redet, gleich dazukommt), Ter. adelph. 537. Cic. ad Att. 13, 33, 4. Serv. Verg. ecl. 9, 54; ebenso eccum tibi lupum in sermone, Plaut. Stich. 577. – b) lupum auribus tenere, λύκον τῶν ὤτων εχειν den Wolf bei den Ohren halten = sich in großer Verlegenheit befinden, weder aus noch ein wissen, Ter. Phorm. 506. Suet. Tib. 25,————1. – c) ovem lupo committere, den Bock zum Gärtner machen, Ter. eun. 832; vgl. Cic. Phil. 3, 27; ebenso credere ovile lupo, Ov. art. am. 2, 363. – d) lupo agnum eripere, von einer schweren Sache, Plaut. Poen. 776. – e) lupus non curat numerum (ovium), der Wolf frißt auch die gezählten Schafe, Verg. ecl. 7, 52. – f) lupus ultro fugiat oves, möge der Wolf freiwillig die Schafe fliehen (für: möge eine unmögliche Sache möglich werden), Verg. ecl. 8, 52. – g) hāc urget lupus, hāc canis, aiunt, unser »zwischen Tür u. Angel stecken« oder »aus dem Regen in die Traufe kommen« Hor. sat. 2. 2, 64. – II) übtr.: 1) v. der Gefräßigkeit: a) ein gefräßiger Fisch, der gemeine Seebarsch, Laber. com. u. Nep. b. Plin. 9, 61. Varro r. r. 3, 3, 9. Colum. 8, 16, 4. Hor. sat. 2, 3, 32. Mart. 13, 89, 1: Tiberinus, Macr. sat. 3, 16, 11. – b) ein Weichtier, vermutl. Doris Argo (L.), Plin. 11, 80 u.a. – 2) v. den Zähnen: a) ein Gebiß mit eisernen Wolfszähnen (= frenum lupatum), ein Wolfsgebiß, Brechzaum, Ov. trist. 4, 6, 4. Stat. Ach. 1, 281. – b) eine kleine Handsäge, Pallad. 1, 43, 2. – c) ein Haken, Raubhaken, ferrei, Liv. 28, 3, 7. – 3) v. der Ähnlichkeit der Gestalt, der Hopfen, ein Gewächs (Humulus lupulus, L.), Plin. 21, 86. – 4) scherzh. als masc. zu lupa (Buhldirne), Nov. com. 7. – 5) Lupus, ein Beiname der gens Rutilia, s. Rutilius. -
9 lupus
lupus ī, m a wolf: Torva leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam, V.: fulvus, O.: Martialis, sacred to Mars, H.: Ambigui, i. e. men in the form of wolves, O.—It was said that a man seen by a wolf before he saw the wolf lost his speech: vox quoque Moerim Iam fugit ipsa; lupi Moerim videre priores, V.—Prov.: lupus in fabulā, talk of the devil, and he appears, T., C.: auribus teneo lupum, i. e. am in great difficulty, T.: Hac urget lupus, hac canis, between two fires, H.: ovem lupo commisti, intrust a sheep to a wolf, T.: tantum curamus frigora, quantum numerum (ovium) lupus, i. e. care not at all, V.—A voracious fish, wolffish, pike, H., V.—A bit armed with points like wolves' teeth (see lupatus): (equus) accipit ore lupos, O.—A hook, grappling iron: lupi ferrei, L.* * *wolf; grappling iron -
10 lupus
-
11 lupus
-
12 lupus
-
13 lupus
lupus lupus, i m волк -
14 lupus
-
15 lúpus
-
16 lupus
-
17 lupus
-
18 Lupus
Lupus m =, = и -se мед. волча́нкаLupus in fabula (лат.) лё́гок на поми́не (букв. волк в ба́сне) -
19 lupus
-
20 lupus
lupus
См. также в других словарях:
lupus — lupus … Dictionnaire des rimes
lupus — [ lypys ] n. m. • 1363, repris 1828; mot lat. méd., d apr. loup « ulcère » ♦ Méd. 1 ♦ Vx Maladie cutanée chronique à tendance envahissante et ulcérative. 2 ♦ Mod. Maladie cutanée due au bacille tuberculeux, caractérisée par des nodules qui ont… … Encyclopédie Universelle
Lupus — is an autoimmune disease that can affect various parts of the body, including the skin, joints, heart, lungs, blood, kidneys and brain. Normally the body s immune system makes proteins called antibodies, to protect the body against viruses,… … Wikipedia
Lupus — (lateinisch für „Wolf“) steht für: Lupus Pictures, tschechisches Film Label die Wildhundart Canis lupus, siehe Wolf ein südliches Sternbild, siehe Wolf (Sternbild) Krankheiten: Lupus erythematodes, eine Autoimmunerkrankung (auch… … Deutsch Wikipedia
Lupus-TR-3b — Tamaño de la comparación de Lupus TR 3b con Júpiter. Descubrimiento Descubridor Weldrake et al. en … Wikipedia Español
lupus — LÚPUS s.n. Boală a pielii şi a mucoaselor, adesea de natură tuberculoasă, caracterizată prin apariţia unor noduli care ulcerează, lăsând cicatrice întinse, deformante. – Din fr. lupus. Trimis de ana zecheru, 17.05.2004. Sursa: DEX 98 lúpus s. n … Dicționar Român
LUPUS — PERN10 (от лат. pernio обмороженное место), дерматоз, впервые описанный Бенье (Besnier; 1889). Клинически характеризуется ограниченной припухлостью лилового цвета, занимающей сразу, симметрично или в отдельности, нос, щеки, ушные раковины, тыл… … Большая медицинская энциклопедия
Lupus-TR-3 — Звезда Наблюдательные данные (Эпоха J2000.0) Прямое восхождение … Википедия
Lupus — • Abbot of Ferrieres, French Benedictine writer, b. in the Diocese of Sens, about 805; d. about 862 Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Lupus Lupus … Catholic encyclopedia
Lupus-TR-3 b — Lupus TR 3b Экзопланета Списки экзопланет … Википедия
lupus — (izg. lȕpus) m DEFINICIJA 1. zool., v. vuk (1a) 2. pat. upala kože s karakterističnim leptirastim crvenilom lica (obraza) 3. pat. sistemska autoimuna bolest koja zahvaća kožu, zglobove, bubrege i jetru 4. bot. vrsta raznobojnog poljskog i vrtnog… … Hrvatski jezični portal