-
41 lucesco
lūcēsco, lūxī, —, ere [inchoat. к luceo ]становиться светлым, начинать светить, брезжить ( sol lucescit V)impers. lucescit Pl etc. — светает -
42 lumen
lūmen, inis n. [из *. lucmen от luceo ]1) свет (lunae, solis C)luminibus alicujus obstruere C — загородить кому-л. свет строением, перен. C затмить чью л. славу2) светило3) поэт. деньsupremum l. V — день смерти4) светильник, свеча или факел (lumine apposĭto C; lumina accendere PM)5) (тж. lumina vitae Lcr) жизньadimere alicui l. O — лишить кого-л. жизни6) (тж. l. oculorum Nep) зрениеamittere L C, Nep — лишиться зрения7) глаз8) проём ( lumina fenestrarum Vtr); окно ( obserare lumina Ap)9) щель (sc. puppis VF)10) просвет, ширина ( fistulae Frontin)11) блеск (ferri St, VF); яркость ( calthae Col)12) цвет, светоч, украшение, слава (l. consulatūs tui C; Corinthus, totīus Graeciae l. C)lumina orationis (dicendi, verborum, sententiarum) C — цветы красноречия, ораторские блёстки, тж. блестящие мыслиlumina animi alicujus C — чьи-л. блестящие душевные качества13) ясностьl. adhibēre alicui rei C — пролить свет на что-л., привести что-л. в ясностьordo maxime est, qui memoriae l. affert C — порядок больше всего помогает ясному усвоению14) надежда, помощь, спасение (l. alicui esse C) -
43 luna
I lūna, ae f. [из *. lucna от luceo ]1) луна, лунное сияниеl. nascens H — новолуниеl. crescit C etc. — луна прибываетl. senescit C etc. — луна на ущербеdefectio ( defectus) lunae QC, C — затмение луныl. plena Cs — полнолуние2) лунная ночь (l. roscida V)3) месяц (nova l. Vr etc.)4) луночка (серповидное украшение обуви у сенаторов-патрициев) J, St5) pl. серповидные хрящи гортани SidII Lūna, ae f.богиня луны, дочь Латоны, позднее отождествленная с Дианой C, L, O etc.III Lūna, ae f.Луна, прибрежный город в сев.-зап. Этрурии, на границе с Лигурией (ныне Spezzia) L, Mela -
44 noctiluca
-
45 perluceo
per-lūceo (pelluceo), lūxī, —, ēre1) просвечивать, светиться, виднеться (lux perlucens L; saxum a vado perlucens PM)2) быть прозрачным (vitrum potest p. Sen)3) отливать (violaceo colore. PM)4) явствовать, быть очевидным, заметным ( aliquid perlucet ex voce Q). — см. тж. perlucens -
46 praeluceo
prae-lūceo, lūxī, —, ēre1) освещать впереди, идти впереди с огнём ( servus praelucens Su); светить впереди ( faces praeluxerunt M)bonam spem p. C — подавать радостную надежду2) ярко сиять PM3) превосходить, затмевать (p. alicui rei H) -
47 reluceo
re-lūceo, lūxī, —, ēre1) отражать свет, давать отблеск, отсвечивать, сиять, светить (freta igni relucent V; incendia relucebant PM)2) вспыхивать, загораться ( barba reluxit alicui V) -
48 subluceo
sub-lūceo, —, —, ēre1) быть слабо освещённым ( Aries sublucet C); слабо светить, чуть озарять ( crepuscula sublucent O)2) отсвечивать, отливатьviolae nigrae purpura sublucet V — тёмно-лиловый цвет отливает пурпуромs. mixto rubore O — иметь примесь красноты -
49 transluceo
trāns-lūceo, —, —, ere1) просвечивать, быть видимым ( in liquidis aquis O)2) отражаться (e speculo in speculum Lcr) -
50 astrilucus
astrilūcus, a, um (astrum u. luceo), in den Sternen leuchtend, -thronend, divi (Ggstz. divi ruricolae und fluctigenae), Mart. Cap. 9. § 889.
-
51 circumlucens
circumlūcēns, entis (circum u. luceo), rings umherleuchtend, -schimmernd, übtr., fortuna, Sen. ad Marc. 2, 5.
-
52 eluceo
ē-lūceo, lūxī, ēre, hervorleuchten, hervorstrahlen, I) eig.: erat is splendidissimo candore inter flammas elucens circulus, Cic. de rep. 6, 16: illa flamma, quae ex L. Marci capite eluxit, Val. Max. 1, 6, 2: elucent aliae (apes) et fulgore coruscant, Verg. georg. 4, 98. – II) übtr., hervorleuchten, hervorschimmern, sichtbar in die Augen fallen, recht sichtbar hervortreten, sich recht bemerkbar machen, quae (scintilla ingenii) iam tum elucebat in puero, Cic.: sic in ipso ioco aliquod probi ingenii lumen eluceat, Cic.: ex quo elucebit omnis constantia omnisque moderatio, Cic.: in pueris elucet spes plurimorum, Quint.: multa lectio in subitis, multa scriptio elucet, Plin. ep. (u. so oft bei Lact., s. Bünem. Lact. 7, 14, 6). – v. Pers., durch etwas vor andern hervorleuchten, virtutibus (Ggstz. vitiis obrutum esse), Nep. Paus. 1, 1: abs., nemo studet eloquentiae nostrorum hominum nisi ut in causis atque in foro eluceat, Cic. de or. 2, 55.
-
53 interluceo
inter-lūceo, lūxī, ēre, I) dazwischen od. hier u. da hervorscheinen, -schimmern, quia terrena quaedam atque etiam volucria animalia plerumque interlucent (im Bernstein), Tac. Germ. 45, 4: quarum (avium) pennae per obscurum emicant et interlucent, Solin. 20, 3: lilia luteolis interlucentia sertis, Prud. psychom. 354. – unpers., noctu interluxisse, es sei plötzlich hell u. wieder dunkel geworden, Liv. 29, 14, 3. – II) übtr.: A) hervorscheinen, erblickt werden, sich zeigen, ut (loci) distincti interlucere possint, Cornif. rhet. 3, 31: quibus inter gradus dignitatis et fortunae aliquid interlucet, ein Unterschied sich zeigt, Liv. 1, 42, 4: rari per vias interlucent, Ps. Quint. decl. 12, 2. – B) durchscheinen, durchsichtig sein, interlucet corona (militum), Verg. Aen. 9, 508: acies, Frontin. 2, 3, 16. Veget. mil. 3, 14.
-
54 lucens
lūcēns, entis, PAdi. (v. luceo), glänzend, hervorstechend, lucentior usus, Mall. Theod. de metr. 9, 7.
-
55 lucerna
lucerna, ae, f. (luceo), die Leuchte = die Lampe, Öllampe, I) eig. u. meton.: 1) eig.: lumen lucernae, Cic., lumina lucernarum (Grubenlampen), Plin.: luc. lucida, Apul.: lucernas fraudare olivo, Hor.: lucernas concinnare (zurechtmachen), Hieron.: lucernam accendere, Phaedr.: lucernam accendere sabbatis, Sen.: lucernam interimere (auslöschen), Trag. inc. fr.: vino et lucernis, nächtliche Gelage, Hor.: ante lucernas, vor Nachtzeit, Iuven.: ut accessit numerus lucernis, bei der Trunkenheit, weil Trunkene alles doppelt sehen, Hor. – 2) meton., die Nachtarbeit, Lukubration, haec ego non credam Venusinā digna lucernā, Iuven. 1, 51. – II) übtr., ein bei windstillen Nächten leuchtender Fisch, die Seeleuchte (Trigla lucerna, L.), Plin. 9, 82.
-
56 lucesco
lūcēsco u. lūcīsco, lūxī, ere (Inchoat. v. luceo), anfangen zu leuchten, I) eig.: a) pers.: novus sol lucescit, Verg. ecl. 6, 37. – quorum caput flavo capillorum crine lucescat, Firm. math. 4, 13. – vom Tageslicht = anbrechen, cras lucescere Nonas, Ov. fast. 5, 417. – b) impers., lucescit, es wird (heller) Tag, luciscit hoc iam, da (am Himmel) wird's schon Tag, Plaut.: et iam luciscebat, Liv.: cum lucisceret, Cic.: ubi luxit, Caes. – II) übtr.: luciscens amor, wiederstrahlend, leuchtend, Fronto ad Anton. imp. 1, 5. p. 103, 17 N.
-
57 lucibilis
lūcibilis, e (luceo), leuchtend, Serv. Verg. Aen. 6, 725; vgl. Gloss. V, 554, 18 ›lucibile, quod per se lucet‹.
-
58 lucubro
lūcubro, āvī, ātum, āre (luceo), I) intr. bei Nacht od. Licht arbeiten, non solum ad Aristophanis lucernam, sed etiam ad Cleanthis lucubravisse, Varro LL.: inter lucubrantes ancillas sedere, Liv.: per totam noctem, Sen. rhet.: sin lucubrandum est, non post cibum id facere, sed post concoctionem, Cels. – II) tr. bei Nacht od. Licht etwas ausarbeiten, accipies igitur hoc parvum opusculum lucubratum his iam contractioribus noctibus, Cic. parad. prooem. § 5. – od. bei Nacht etw. unternehmen, quorsum istam festinanti vestigio lucubratis viam, Apul. met. 6, 30.
-
59 luculentus
lūculentus, a, um (luceo, lux), I) recht hell, hübsch hell, caminus, Cic.: vestibulum, Plaut.: tam luculento die, Min. Fel. – II) übtr., wer od. was die Blicke auf sich zieht, stattlich, ansehnlich, tüchtig, gewichtig, a) dem Äußern nach, forma, Ter.: facies, Apul.: corpus, Apul.: signum perfecte luc., Apul.: semper erat sollicitus, si (ob) vasa luculenta (blank), Hieron. – v. Pers., femina, Plaut. mil. 958: Attis, Mart. 2, 86, 4: pueri, Corp. inscr. Lat. 4, 2048: luculentissimus, ibid. 2247. – b) dem Umfang, Gehalt, der Bedeutung nach, legio tironum, Planc. in Cic. ep.: plaga, Cic.: patrimonium, Cic.: hereditas, Plaut.: facinus, ein Prachtstück, Plaut.: factum, Cic.: mihi hunc diem dedistis luculentum, Plaut. – c) dem Ansehen nach, lucrum homines luculentos reddit, Plaut.: auctor (Gewährsmann), Cic. – d) dem Inhalte nach, oratio, Sall.: erudita et luculenta materia, Plin. ep.: verbis luculentioribus et pluribus rem eandem comprehendere, Cic.: sermo luculentissimus, Hieron. in Daniel 2, 22. – prägn., fuit illis temporibus luculentus scriptor, Cic. Brut. 102.
-
60 lucus [1]
1. lūcus, ī, m. (zu luceo, eigentl. die Lichtung, die lichte Stelle des Waldes), I) der einer Gottheit geheiligte Wald, der Hain, Cic., Liv. u.a.: sacer lucus, Solin. – poet. = Wald übh., Verg., georg. 2, 122 u.a. – II) als nom. propr., Lucus, Name mehrerer Städte in Gallien, Spanien usw., von denen am bekanntesten die Stadt Lukus im Gebiete der Vokontier, auch Lucus Augusti gen., j. Luc en Die, Tac. hist. 1, 66. Plin. 3, 37.
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Visigoths — A votive crown belonging to Recceswinth (653–672), as found in the treasure of Guarrazar, Spain. (National Archaeological Museum of Spain). The Visigoths (Latin: Visigothi, Tervingi, Wisigothi, Vesi, Visi, Wesi, or Wisi) were one of two main… … Wikipedia
Earl of Cromartie — coat of arms of the Earl of Cromartie[1] Details Armiger The Rt. Hon. The Earl of Cromart … Wikipedia
Clan Mackenzie — Crest badge Crest: A mount in flames Proper … Wikipedia
Clan MacLeod of Lewis — Clan Macleod of the Lewes Crest badge … Wikipedia
Visigothic Kingdom — Infobox Former Country native name = conventional long name = Visigothic Kingdom common name = Visigothic Kingdom continent = Europe region = Iberian Peninsula country = Spain government type = Monarchy event start = Visigoths was awarded land in … Wikipedia
Reccopolis — ( es. Recópolis) near the tiny modern village of Zorita de los Canes in the province of Guadalajara, Castile La Mancha, Spain, is one of at least four cities founded in Hispania by the Visigoths, [According to E. A Thompson, The Barbarian… … Wikipedia
MacKenzie (Clan) — Kleidungstartan des MacKenzie Clans MacKenzie („Sohn des Kenzie“) ist der Name eines schottischen Clans, der aus Kintail stammt, das zwischen Loch Duich und Loch Cluanie liegt. Später erweiterten die MacKenzies ihr Territorium bedeutend. Kenneth… … Deutsch Wikipedia
Clan écossais — Carte des clans écossais La société traditionnelle écossaise fonctionne sur le mode du clan. L appartenance à un clan se signale par le nom patronymique et les couleurs particulières du tartan, c est à dire le motif que l on retrouve sur le kilt … Wikipédia en Français
Aethiops — AETHIOPS, ŏpis, Gr. Ἀιθίοψ, οπος, ein Beynamen des Jupiters, Lycophr. v. 537. der bey den Chiern insonderheit verehret wurde, Tzetz. ad c. l. und solchen zwar entweder daher hat, daß er sich, nach der Poeten Vorgeben, zu seiner Zeit in Aethiopien … Gründliches mythologisches Lexikon
Lvcína — LVCÍNA, æ, ein Beynamen der Juno, welchen sie, nach einigen, von lucus, ein Hayn, hat, weil ihr Tempel in dergleichen stund. Plin. H. N. l. XVI. c. 44. Nach andern von lux, das Licht, weil durch ihre Beyhülfe die Kinder bey der Geburt an das… … Gründliches mythologisches Lexikon