Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

lĭbyē

  • 21 aridum

    ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.
    I.
    Lit.:

    ligna,

    Lucr. 2, 881:

    lignum,

    Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:

    cibus,

    Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:

    ficis victitamus aridis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 59:

    folia,

    Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:

    ficus,

    Vulg. Marc. 11, 20:

    Libye,

    Ov. M. 2, 238:

    quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,

    Hor. C. 1, 22, 16:

    terra arida et sicca,

    Plin. 2, 65, 66, § 166; so,

    terra arida,

    Vulg. Sap. 19, 7:

    arida terra,

    ib. Heb. 11, 29; so absol.:

    arida (eccl. Lat.),

    ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:

    ex arido tela conicere,

    Caes. B. G. 4, 25:

    naves in aridum subducere,

    id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:

    sitis,

    Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,

    os,

    Verg. G. 3, 458:

    ora,

    id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:

    febris,

    i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,

    morbus,

    Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:

    arbor folio convoluto, arido colore,

    like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:

    sonus,

    Lucr. 6, 119:

    aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,

    a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:

    crura,

    Ov. A. A. 3, 272:

    nates,

    Hor. Epod. 8, 5:

    uvis aridior puella passis,

    Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:

    manus,

    Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:

    aridi,

    ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:

    in victu arido in hac horridā incultāque vitā,

    poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    vita horrida atque arida,

    id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:

    cliens,

    Mart. 10, 87, 5.—
    B.
    Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:

    genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:

    narratio,

    Quint. 2, 4, 3:

    aridissimi libri,

    Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:

    orator,

    Quint. 12, 10, 13:

    rhetores,

    Sen. Contr. 34:

    magister,

    Quint. 2, 4, 8.—

    Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,

    sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—
    C.
    In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):

    pumex non aeque est aridus atque hic est senex,

    Plaut. Aul. 2, 4, 18:

    pater avidus, miser atque aridus,

    Ter. Heaut. 3, 2, 15.—
    * D.
    In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aridum

  • 22 aridus

    ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.
    I.
    Lit.:

    ligna,

    Lucr. 2, 881:

    lignum,

    Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:

    cibus,

    Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:

    ficis victitamus aridis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 59:

    folia,

    Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:

    ficus,

    Vulg. Marc. 11, 20:

    Libye,

    Ov. M. 2, 238:

    quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,

    Hor. C. 1, 22, 16:

    terra arida et sicca,

    Plin. 2, 65, 66, § 166; so,

    terra arida,

    Vulg. Sap. 19, 7:

    arida terra,

    ib. Heb. 11, 29; so absol.:

    arida (eccl. Lat.),

    ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:

    ex arido tela conicere,

    Caes. B. G. 4, 25:

    naves in aridum subducere,

    id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:

    sitis,

    Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,

    os,

    Verg. G. 3, 458:

    ora,

    id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:

    febris,

    i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,

    morbus,

    Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:

    arbor folio convoluto, arido colore,

    like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:

    sonus,

    Lucr. 6, 119:

    aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,

    a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:

    crura,

    Ov. A. A. 3, 272:

    nates,

    Hor. Epod. 8, 5:

    uvis aridior puella passis,

    Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:

    manus,

    Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:

    aridi,

    ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:

    in victu arido in hac horridā incultāque vitā,

    poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    vita horrida atque arida,

    id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:

    cliens,

    Mart. 10, 87, 5.—
    B.
    Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:

    genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:

    narratio,

    Quint. 2, 4, 3:

    aridissimi libri,

    Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:

    orator,

    Quint. 12, 10, 13:

    rhetores,

    Sen. Contr. 34:

    magister,

    Quint. 2, 4, 8.—

    Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,

    sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—
    C.
    In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):

    pumex non aeque est aridus atque hic est senex,

    Plaut. Aul. 2, 4, 18:

    pater avidus, miser atque aridus,

    Ter. Heaut. 3, 2, 15.—
    * D.
    In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aridus

  • 23 subdo

    sub-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a.
    I.
    To put, place, set, or lay under (syn.: suppono, sterno).
    A.
    Lit. (class.).
    1.
    In gen.: ego puerum interead ancillae subdam lactantem meae, Liv. Andron. ap. Non. p. 153, 26 (Trag. Rel. v. 26 Rib.):

    ignem subdito,

    Cato, R. R. 105, 1; so,

    ignem,

    id. ib. 38, 4; Cic. N. D. 2, 10, 27; Liv. 8, 30 al.:

    faces,

    Lucr. 6, 1285:

    lapidem magnetem,

    id. 6, 1046:

    manum oculo uni,

    id. 4, 447; cf.:

    rem oculorum visu,

    id. 5, 101:

    furcas vitibus,

    Plin. 14, 2, 4, § 32:

    pugionem pulvino,

    Suet. Oth. 11; id. Dom. 17:

    calcaria equo,

    Liv. 2, 20; 4, 19; 22, 6; cf.:

    risus stimulos animo subdidit,

    id. 6, 34, 7:

    id genus animalium (tauros) aratro,

    Tac. A. 12, 24:

    se aquis,

    to plunge under, Ov. M. 4, 722:

    colla vinclis,

    Tib. 1, 2, 90 et saep.:

    versus,

    to append, add, Gell. 18, 4, 11; 19, 11, 3; cf.:

    hic tu paulisper haesisti, deinde ilico subdidisti: quid de duobus consulibus, etc.,

    subjoined, Aus. Grat. Act. 23.—Esp., of places, in part. perf.: Celaletae (populi) majores Haemo, Minores Rhodopae subditi, that dwell at the foot of Mount Hœmus, etc., Plin. 4, 11, 18, § 41; cf.:

    Libye subdita Cancro,

    lying under, Sil. 1, 194.—
    2.
    In partic., to bring under, subject, subdue, = subicere (very rare):

    Plutonis subdita regno Magna deum proles,

    Tib. 4, 1, 67:

    tot subdite rebus!

    Pers. 5, 124:

    subdidit Oceanum sceptris,

    Claud. IV. Cons. Hon. 42: Hispanum Oceanum legibus, id. [p. 1774] III. Cons. Stil. praef. 8:

    rem tam magnam iisdem tempestatibus, iisdem casibus subdere,

    to expose, Plin. Ep. 3, 19, 4:

    imperio feminae,

    Tac. A. 12, 40.—Part.: subdĭ-tus, a, um, subject (late Lat.):

    subditas viris,

    Vulg. Tit. 2, 5:

    tibi,

    id. Jud. 3, 2:

    justum est, subditum esse Deo,

    id. 2 Macc. 9, 12:

    subditi estote in omni timore,

    id. 1 Pet. 2, 18.—
    B.
    Trop., to bring on, furnish, supply; to yield, afford (so not in Cic.):

    iraï fax subdita,

    Lucr. 3, 303:

    id nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse,

    Quint. 1, 2, 25:

    irritatis militum animis subdere ignem,

    Liv. 8, 32:

    ingenio stimulos,

    Ov. Tr. 5, 1, 76; Liv. 6, 34:

    alicui spiritus,

    id. 7, 40.—
    II.
    To put in the place of another person or thing, to substitute (rare but class.).
    A.
    In gen.: te rogo, in Hirtii locum me subdas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 7:

    quos in eorum locum subditos domi suae reservavit?

    Cic. Verr. 2, 1, 5, § 12:

    judicem in meum locum,

    id. Dom. 32, 85; Plin. Pan. 25, 3; cf. Quint. 3, 6, 54:

    immutavit et subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum,

    Gell. 1, 4, 8.—
    B.
    In partic., to put something spurious in the place of another person or thing; to substitute falsely; to forge, counterfeit, make up (not in Cic.;

    syn. substituo): subditum se suspicatur,

    that he is a spurious child, a changeling, Ter. Heaut. 5, 3, 12:

    me subditum et pellice genitum appellant,

    Liv. 40, 9:

    partum,

    Dig. 4, 10, 19; cf.:

    liberos tamquam subditos summovere familia,

    Quint. 1, 4, 3 Zumpt N. cr. (al. subditicios):

    abolendo rumori Nero subdidit reos,

    Tac. A. 15, 44:

    reum,

    id. ib. 1, 6; cf.:

    subditis, qui accusatorum nomina sustinerent,

    suborned, id. ib. 4, 59:

    testamentum,

    id. ib. 14, 40:

    crimina majestatis,

    id. ib. 3, 67:

    rumorem,

    id. ib. 6, 36 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > subdo

  • 24 2453

    3. ENG (Lybian, North African, Saharan) striped weasels, zorillas
    4. DEU
    5. FRA zorilles pl de Libye

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 2453

  • 25 2454

    2. RUS североафриканская ласка f, пятнистый хорёк m
    3. ENG (Lybian, North African, Saharan) striped weasel, zorilla
    5. FRA zorille m de Libye

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 2454

  • 26 3920

    2. RUS краснохвостая [ливийская] песчанка f
    5. FRA mérione m libyen [de Libye m]

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 3920

  • 27 Poecilictis libyca

    ENG Libyan striped weasel
    NLD Libysche gestreepte wezel
    GER libysisches Streifenwiesel
    FRA zorille de Libye, (zorille du Sahara)

    Animal Names Latin to English > Poecilictis libyca

См. также в других словарях:

  • LIBYE — Pour le Libyen d’aujourd’hui, la Libye moderne a vu le jour le 1er septembre 1969: la période de la monarchie est considérée, en effet, comme la continuation des années d’asservissement du pays. Avant la Seconde Guerre mondiale, la Libye était… …   Encyclopédie Universelle

  • Libye — LIBŶE, es, (⇒ Tab. III.) des Oceans Tochter, welche er mit der Pampholyge zeugete. Andron. Halic. ap. Tzetz. ad Lycophr. v. 1283 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Libye [1] — LIBŶE, es, des Palamedes Tochter, mit welcher Mercurius den Libys soll gezeuget haben. Hygin. Fab. 160 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Libye — Pour les articles homonymes, voir Libye (homonymie). الجمهورية الليبية (ar) …   Wikipédia en Français

  • Libye — Libya (Libye, Lybie) (Λιβύη) ist eine Gestalt der griechischen Mythologie. Sie ist eine Tochter des Epaphos und der Memphis und damit eine Enkelin der Io. Sie war die Frau von Belos und die Mutter der Lamia. Libya ist auch der altgriechische Name …   Deutsch Wikipedia

  • Libye italienne — Libye Libia it 1911 – 1947 Drapeau …   Wikipédia en Français

  • Libye-Tunisie en football — Voici la liste des confrontations entre l équipe de Libye de football et l équipe de Tunisie de football : Confrontations Libye Tunisie Date Lieu Match Score Compétition 2 juin 1957 Tunis ( …   Wikipédia en Français

  • Libye - Tunisie en football — Voici la liste des confrontations entre l équipe de Libye de football et l équipe de Tunisie de football : Confrontations Libye Tunisie Date Lieu Match Score Compétition 2 juin 1957 Tunis ( …   Wikipédia en Français

  • Libye Antique — Pour les articles homonymes, voir Libye (homonymie). Reconstruction du monde décrit par Hérodote La Libye antique …   Wikipédia en Français

  • Libye ancienne — Libye antique Pour les articles homonymes, voir Libye (homonymie). Reconstruction du monde décrit par Hérodote La Libye antique …   Wikipédia en Français

  • Libye aux Jeux olympiques d'été de 2012 — Libye aux Jeux olympiques Libye aux Jeux olympiques d été de 2012 Code CIO  …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»