-
1 lęk przestrzeni
-
2 lęk
сущ.• лекарство• медикамент• медицина* * *%1 ♂, Р. \leku лекарство ň;
\lek na coś лекарство от (против) чего-л.;brać \lek принимать лекарство
+ lekarstwo* * *м, Р lękuбоя́знь ż, страх; ро́бость żlęk przestrzeni — мед. боя́знь простра́нства, агорафо́бия
odczuwać lęk przed kimś, czymś — боя́ться кого́-л., чего́-л., испы́тывать страх перед ке́м-л., че́м-л.
ogarnął go lęk — его́ охвати́л страх
Syn: -
3 choroba przestrzeni
= lęk przestrzeni мед. боя́знь простра́нства -
4 przestrzeń
сущ.• диапазон• зона• интервал• космос• место• область• площадка• площадь• поверхность• помещение• промежуток• простор• пространство• раздолье• район• расстояние• сфера* * *ж1) простра́нство notwarta przestrzeń — откры́тое простра́нство
2) расстоя́ние n; промежу́ток m•- lęk przestrzeni
- na przestrzeni kilku kilometrówSyn:odstęp 2)
См. также в других словарях:
lęk — m III, D. u, N. lękkiem; lm M. i «uczucie trwogi, obawy przed czymś; w psychologii: szczególny rodzaj strachu występujący bez wyraźnych zewnętrznych zagrożeń i przyczyn; jego źródła tkwią w nerwicowych konfliktach wewnętrznych» Paniczny, wrodzony … Słownik języka polskiego
przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… … Słownik języka polskiego
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
agorafobia — ż I, DCMs. agorafobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed otwartą przestrzenią; lęk przestrzeni» Cierpieć na agorafobię. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego
ciągły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który odbywa się, dzieje się, trwa stale, bez przerwy; nieustanny, bezustanny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągły ruch obrotowy Ziemi. Ciągły ból, lęk … Langenscheidt Polski wyjaśnień
środek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. środekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce usytuowane centralnie względem otaczających je obiektów, które tworzą koło lub przypominają koło; punkt centralny, centrum :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
