-
1 Забавно
- lepide (argumenta lepide inflexa); jocose; ridicule; -
2 Остроумно
- lepide (argumenta lepide inflexa); callide (ordiri rem; versari in aliqua re; vitia sua occultare); ingeniose; salse; -
3 Великолепно
- lepide; belle; facete; laute; egregie; optime; perfecte; excellenter; perbene; eximie; splendide; magnifice; magnificenter; opulenter; opipare; superbe;• Великолепно! - Euge!
-
4 Мило
- lepide; belle; facete; laute; jucunde; suaviter; -
5 Превосходно
- lepide; belle; facete; laute; egregie; optime; perfecte; excellenter; eximie;• превосходно, если мы в состоянии сами собой управлять - agitur praeclare, si nosmet ipsos regere possumus;
-
6 Прекрасно
- lepide; belle; facete; laute; praeclare; recte; pulchre;• Прекрасно! - Euge! Macte virtute! Sophos!
-
7 Прелестно
- lepide; belle; facete; laute; venuste; amoene; -
8 allerliebst
allerliebst, amabilissimus (höchst liebenswürdig). – lepidissimus (sehr artig; beide bezüglich des Benehmens). – bellissimus. yenustissimus (sehr hübsch, sehr liebreizend, in Hinsicht auf das Äußere). – ein allerl. Einfall, lepidissime (od. -um) dictum. – Adv. lepidissime; bellissime; venustissime oder perquam venuste. – allerliebst! (als Zuruf des Beifalls, der Billigung) lepide, licet! – am allerliebsten, potissimum. – allermächtigster, omnium potentissimus. – allermeist, s. meist. – allernächst, proximus – Adv. proxime; quam proxime. – allernährend,Allernährer,- erin, omnium rerum altor, altrix. – allerorten, s. überall. – Allerschaffer, v. Gott, operum omnium parens et effector.
-
9 angenehm
angenehm, acceptus (gern gesehen u. gehört, wohl aufgenommen, willkommen). – gratus, sehr a., pergratus (was Wert für uns hat, wofür wir uns gleichs. verpflichtet fühlen, schätzenswert); verb. gratus acceptusque. – iucundus, sehr a., periucundus (was auf innern Sinn und inneres Gefühl einen guten Eindruck macht, erfreulich, ergötzlich). – suavis. dulcis (lieblich, reizend, sanft, von dem, was zunächst die Sinne, dann, was die Seele angenehm affiziert; alle diese von Pers. u. Lebl.) – gratiosus alci u. apud alqm (der bei jmd. in Gunst steht, bl. v. Pers.). – lepidus. facetus. festivus (angenehm, witzig in der Unterhaltung, v. Pers.). – laetus (erfreulich, bl. v. Sachen). – amoenus (reizend, anmutig, v. Örtlichkeiten u. dgl.). – das a. Wesen jmds., alcis suavitas; commodi mores (angenehme Sitten, a. Charakter): a. sein, auch placere (gefallen, v. Pers. u. Lebl.): sehr a. sein, ha. bere multum suavitatis, iucunditatis, lepōris; suavitate refertum esse: dem Auge a. sein, delectare oculos: dem Ohre a. sein, aures mulcere od. permulcere; auribus blandiri: den Sinnen a. sein, sensus titillare, fovere, voluptate permulcere: du wirst jedermann a. und willkommen sein, carus omnibus exspectatusque venies: es ist mir a., daß etc., est mihi gratum, quod etc.: (sich) das Leben a. machen, vitae suavitati consulere: durch etw., vitam sibi iucundam facere alqā re. – das Angenehme, iucunditas. suavitas (beidez B, vitae): amoenitas (das Reizende einer Örtlichkeit). – Adv.iucunde (sehr a., periucunde); suaviter; commode; lepide; festive; facete; amoene.
-
10 artig
artig, I) vom äußeren Ansehen und Benehmen: festivus (von allem, was angenehm in die Sinne fällt). – bellus (hübsch, nicht übel, bes. in Rücksicht auf Gebärden, Mienen u. Umgang). – venustus (anständig im Äußern undim Benehmen). – elegans (sein, artig im Äußern, auch in der Rede). – concinnus (durch Ebenmaß u. Harmonie gefallend, zierlich, nett). – blandus (artig in Worten u. einnehmend von Betragen). – comptus (Zierlichkeit besitzend, in bezug auf den Putz und Anzug; auch von der Rede). – lepidus (liebenswürdig durch muntere, scherzhafte Laune). – facetus (durch den leichten, ungezwungenen, seinen Witz dieser Laune). – scitus (gescheit; und passiv = mit Einsicht und Geschick gemacht, von Einsicht u. Geschick zeugend). – comis. facilis. humanus. urbanus. officiosus (leutselig, gefällig, zuvorkommend, dienstfertig; vgl. »Artigkeit« die Substst.). – affabilis (freundlich im Reden, gesprächig). – das ist ein sehr a. Ausspruch des Kato, il lud Catonis admodum scitum est. – Adv.belle (z. B. gebaut, geschrieben); festive; venuste; eleganter; blande; lepide; facete; comiter; humaniter; urbane; officiose; concinne; scite. – es traf sich a., cecidit belle: es war sehr a. von ihm, daß er zu mir kam, fecit humaniter, quod ad me venit. – II) wunderbar, sonderbar: du sprichst a., mira [180] narras: das müßte a. zugehen, wenn nicht etc., mirum, nisi etc. – III) nicht unbedeutend: festivus (z. B. copia librorum). – satis magnus (hinlänglich groß, z. B. pecunia). – luculentus (nicht unbeträchtlich, z. B. patrimonium, hereditas).
-
11 drollig
-
12 flecken [2]
flecken; z.B. es fleckt mir, negotium mihi sub manus succedit (recht schön, lepide, Komik.): es fleckt nicht bei mir, nihil promoveo: es hat mir im Schreiben nie mehr gefleckt, non saepe in scribendo magis successit mihi.
-
13 launig
launig, hilarus. hilaris (heiter, fröhlich). – lepidus (voll heitern Humors). – festivus (gemütlich im Witz, kurzweilig, jovial). – iocosus (spaßig). – promptus ad iocandum (aufgelegt zum Spaßen). – l. sein, animo esse hilaro et ad iocandum prompto; ingenio esse hilari et lepido: sehr l. sein, hilaritate abundare. – Adv.hilare; lepide; iocose.
-
14 nett
nett, nitidus (nett und niedlich dem Äußern nach). – comptus (unser vulg. »geschniegelt und gestriegelt«, ebenf. nett dem Äußern nach; [1783] beide auch v. Ausdruck u. v. Redner, der einen netten Stil hat); verb. nitidus et comptus. – lepidus (artig, drollig, voll drolliger Laune, z.B. dictum, puella). – elegans (sein im Äußern und in den Manieren). – ein n. Betragen (Benehmen, Wesen), morum elegantia. – Adv.nitide; compte; lepide; eleganter. – Nettigkeit, nitor. – elegantia (Feinheit im Äußern u. in den Manieren). – munditia (Reinlichkeit).
-
15 sauber
sauber, mundus (eig. rein, sauber, v. Dingen; dann auch sein, zierlich, in bezug auf Lebensart etc., von Pers. u. Dingen). – lautus (eig. rein gewaschen; übtr. = sein, nett, z.B. supel lex, cena). – nitidus (nett, zierlich). – lepidus (artig; beide von Dingen). – elegans (geschmackvoll, v. Pers. u. Dingen). – impurus (ironisch, sittenlos, z.B. liberi). – ein s. Patron (ironisch), egregius homo: euer s. Feldherr (ironisch), bonus imperator vester. – Adv.munde; lepide. – Sauberkeit, mundities. – elegantia (geschmackvolle Wahl).
-
16 Schwank
Schwank, der, narratiuncula (kleine Erzählung übh.). – iocus (Scherz, Spaß). – facete od. belle od. lepide dictum. breviter et commode dictum. bonum dictum (ein Bonmot, ein kurzer u. witziger Einfall).
-
17 Красиво
- venuste; pulchre; belle; ornate; eleganter; scite; concinne; concinniter; lepide; urbane; pereleganter; -
18 ACCURATELY
[ADV]ACCURATEPENITUSSUBTILITERLEPIDEPROBERECTECOMPOSITECONPOSITECASTEMEMORITERADAMUSSIMADCURATEATAMUSSIM- MORE ACCURATELY -
19 AGREEABLY
[ADV]GRATEIUCUNDEJUCUNDESUAVITERSAVITERSUAVESAVELEPIDEVOLUPVOLUPEAMOENEFACILECONSONANTERJOCUNDE- VERY AGREEABLY -
20 AMIABLY
[ADV]AMABILITERSUAVITERSAVITERHUMANITERHUMANEHUMANITUSPROLIXELEPIDELENITERLENE
- 1
- 2
См. также в других словарях:
LÉPIDE — LÉPIDE, lat. MARCUS æmilius LEPIDUS (LÉPIDE 89 env. LÉPIDE 13) Celui qui devait former avec Antoine et avec Octave en LÉPIDE 43 le second triumvirat, Marcus Æmilius Lepidus, appartient à la gens Æmilia qui a donné à la République romaine… … Encyclopédie Universelle
Lepide — Lépide Pour les articles homonymes, voir Aemilius Lepidus. Profil de Lépide sur une pièce de monnaie Marcus Aemilius Lepidus ou Lépide (Latin: M·AEMIL … Wikipédia en Français
Lépide — Pour les articles homonymes, voir Aemilius Lepidus. Profil de Lépide sur une pièce de monnaie Marcus Aemilius Lepidus ou Lépide (Latin: M·AEMILIVS·M·F·Q·N·LEPIDVS … Wikipédia en Français
-lepide — lè·pi·de conf. TS zool., bot. scaglia, squama, lamella; che ha costituzione o aspetto squamoso, scaglioso o lamellare {{line}} {{/line}} ETIMO: dal gr. lepís, ídos scaglia, squama … Dizionario italiano
Jam ego uno in saltu lepide apros capiam duos. — См. Одним ударом двух мух убить … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
AUGUSTE — Caius Octavius C. f., devenu par adoption C. Julius Caesar Octavianus, officiellement appelé Augustus à partir de 27 avant J. C., est né à Rome en 63 avant J. C. et mort à Nola le 14 août 14 après J. C. Héritier de Jules César, il fonda sous le… … Encyclopédie Universelle
Marcus Vipsanius Agrippa — Pour les articles homonymes, voir Agrippa. Marcus Vipsanius Agrippa … Wikipédia en Français
Chronologie De La République Romaine — Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français
Chronologie de la Republique romaine — Chronologie de la République romaine Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français
Chronologie de la République romaine — Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin … Wikipédia en Français
Chronologie de la république romaine — Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français