-
1 бич
бич1. skurĝo, vipo;2. перен. plago;\бичева́ть skurĝi, vipi.* * *м.бич сати́ры — el látigo de la sátira
2) ( бедствие) azote m, plaga f, desastre m* * *м.бич сати́ры — el látigo de la sátira
2) ( бедствие) azote m, plaga f, desastre m* * *n1) gener. (áåäñáâèå) azote, arreador (Арг., Кол., Перу), corbacho, desastre, fusta, látigo, làtigo, plaga, verdugo, flagello, penca2) Cub. cuero -
2 кнут
кнутvipo, skurĝo, knuto;бить \кнуто́м vipi, skurĝi.* * *м.látigo mбить кнуто́м — fustigar vt
щёлкать кнуто́м — restallar el látigo
* * *м.látigo mбить кнуто́м — fustigar vt
щёлкать кнуто́м — restallar el látigo
* * *n1) gener. anguila de cabo, azote, látigo, penca, làtigo, traìlla2) mexic. chibera3) Arg. rebenque, tàlero4) Hondur. atajona5) Col. rejo6) Cub. chucho -
3 плеть
плетьvipo, skurĝo.* * *ж.látigo m, zurriago m••плетью о́буха не перешибёшь посл. — dar coces contra el aguijón
* * *ж.látigo m, zurriago m••плетью о́буха не перешибёшь посл. — dar coces contra el aguijón
* * *n1) gener. anguila de cabo (на галерах), corbacho (из бычачьих жил), latiguillo, látigo, nervio de buey (из бычачьих жил), penca, zurriago, azote, zurriaga2) mexic. cuarta3) Cub. cuero, chucho4) Ecuad. vena -
4 хлыст
-
5 арапник
-
6 бить
бить1. bati, frapi;2. (побеждать) bati, venki;3. (разбивать) disbati;frakasi (вдребезги);4. (избивать) bati, pribati;5. (скот и т. п.) buĉi;6. (об источнике) fonti, ŝpruci;♦ \бить трево́гу alarmi;\бить в ладо́ши klak(ad)i per la manoj, aplaŭdi;\бить в глаза́ frapi la okulojn;жизнь бьёт ключо́м la vivo pulsas (или ŝprucas);\биться 1. (сражаться) batali, lukti;2. (обо что-л.) frapiĝi kontraŭ io;3. (над чем-л.) barakti, penadi, klopodi pri io;4. (о сердце) bati.* * *несов.1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor
бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt
бить хвосто́м — golpear con la cola
бить за́дом ( о лошади) — cocear vt
бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos
бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt
3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vtбить врага́ — batir al enemigo
бить за́йца — cazar liebres
бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt
бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo
6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vtбить ми́мо це́ли (тж. перен.) — errar el tiro
8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vtбить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas
бить по воро́там спорт. — chutar vt
9) ( о часах) dar la horaчасы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce
бьёт оди́ннадцать безл. — dan las once
10) ( о жидкости) brotar vi, manar viбить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales
11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt••бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla
бить моне́ту — acuñar moneda
бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta
бить по самолю́бию — herir el amor propio
бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo
бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo
бить отбо́й — tocar a retirada
бить трево́гу — tocar alarma
бить в глаза́ — saltar a la vista
бить на эффе́кт — tratar de impresionar
бить покло́ны уст. — ponerse de hinojos
* * *несов.1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor
бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt
бить хвосто́м — golpear con la cola
бить за́дом ( о лошади) — cocear vt
бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos
бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt
3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vtбить врага́ — batir al enemigo
бить за́йца — cazar liebres
бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt
бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo
6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vtбить ми́мо це́ли (тж. перен.) — errar el tiro
8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vtбить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas
бить по воро́там спорт. — chutar vt
9) ( о часах) dar la horaчасы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce
бьёт оди́ннадцать безл. — dan las once
10) ( о жидкости) brotar vi, manar viбить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales
11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt••бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla
бить моне́ту — acuñar moneda
бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta
бить по самолю́бию — herir el amor propio
бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo
бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo
бить отбо́й — tocar a retirada
бить трево́гу — tocar alarma
бить в глаза́ — saltar a la vista
бить на эффе́кт — tratar de impresionar
бить покло́ны уст. — ponerse de hinojos
* * *v1) gener. (вызывать дрожь - о лихорадке и т. п.) atacar, (îáñáðåëèâàáü) disparar, (óáèâàáü) matar, alcanzar, ametrallar (из пулемётов), andar a golpes (a palos), andar el palo, azotar, bombardear (из пушек), cazar, combatir, dar caza (охотиться), dar la hora (о часах), derrotar (разбить), fregar (Лат. Ам.), garrotear (Лат. Ам. - палкой), golpear, manar, mosquear las espaldas, percutir, picar, quebrar, sacrificar (тк. скот), sentar la mano, sonar (о часах), tirar, tocar (в колокол и т. п.), vapular, vapulear, verberar, zamarrear, abatanar, abatir, afligir, baquetear (шерсть), batir, batir (о волнах, ветре), brotar (о воде), cascar, dar (о часах), degollar, machacar, palotear, pegar, resurtir, romper, sobar, surgir (о воде), zapatear, zumbar, zurrar, tundir2) colloq. propinar, sopapear, calentar3) amer. porracear, cuerear, fregar4) liter. (áè÷åâàáü) flagelar, fustigar5) card.term. matar6) mexic. festejar7) Cub. virar, encender, fajar8) Chil. sacarle a uno la frisa9) Ecuad. salpicar (о волне, ветре) -
7 кнутовище
-
8 подхлёстывать
несов., вин. п.1) arrear vt ( con el látigo), fustigar vt2) перен. aguijonear vt* * *v1) gener. arrear (con el látigo), fustigar2) liter. aguijonear -
9 подхлестнуть
сов.1) arrear vt ( con el látigo), fustigar vt2) перен. aguijonear vt* * *v1) gener. arrear (con el látigo), fustigar2) liter. aguijonear -
10 бить кнутом
-
11 бич сатиры
ngener. el látigo de la sátira -
12 бич справедливости и возмездия
ncolloq. (карающий) látigo justicieroDiccionario universal ruso-español > бич справедливости и возмездия
-
13 кожаный ремешок
-
14 прихлопнуть
сов., вин. п.1) ( ударить ладонью) dar una palmadaприхло́пнуть му́ху — matar la mosca de una palmada
2) ( хлопнуть чем-либо) dar (непр.) vt ( con)прихло́пнуть кнуто́м — dar un latigazo (con el látigo)
3) ( закрыть со стуком) cerrar (непр.) vt ( con ruido); dar un portazo4) разг. ( прищемить) coger vt, pillar vtприхло́пнуть себе́ две́рью па́лец — cogerse (pillarse) el dedo con la puerta
6) прост. ( убить) acabar vt (con), despachar vt* * *v1) gener. (закрыть со стуком) cerrar (con ruido), (óäàðèáü ëàäîñüó) dar una palmada, (хлопнуть чем-л.) dar (con), dar un portazo2) colloq. (ïðè¡åìèáü) coger, pillar3) liter. (çàêðúáü) cerrar, dar fin, rematar4) simpl. (óáèáü) acabar (con), despachar -
15 прихлопнуть кнутом
vgener. dar un latigazo (con el látigo) -
16 финиш
-
17 щёлкать кнутом
vgener. rastrallar, restallar el látigo
См. также в других словарях:
Látigo — hecho de trenzas de cuero. Un látigo (en ocasiones llamado azote) es un instrumento usado para la flagelación, consistente en una cuerda flexible con un mango fijo, comúnmente manufacturado de cuero trenzado o de otros materiales El látigo es… … Wikipedia Español
látigo — sustantivo masculino 1. Instrumento formado por una cuerda o correa larga y estrecha unida a un mango, utilizado para azotar: El domador hizo restallar el látigo para que los leones le obedecieran. El cochero agitaba el látigo con pericia para… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Latigo — can refer to: * Part of a girth (tack) * Fisker Latigo CS, an automobile * Latigo (comic strip) … Wikipedia
látigo — 1. m. Azote largo, delgado y flexible, de cuero, cuerda, ballena u otra materia, con que se aviva y castiga sobre todo a las caballerías especialmente. 2. Cordel que sirve para afianzar al peso lo que se quiere pesar. 3. Cuerda o correa con que… … Diccionario de la lengua española
Latigo — La ti*go, n. [Sp. l[ a]tigo.] A strap for tightening a saddle girth. [Western U. S. & Sp. Amer.] [Webster 1913 Suppl.] … The Collaborative International Dictionary of English
latigo — [lat′i gō΄] n. pl. latigos, latigoes a wide leather strap on a saddle that is used to tighten the cinch around a horse … English World dictionary
Latigo — Filmdaten Deutscher Titel Latigo Originaltitel Support Your Local Gunfighter … Deutsch Wikipedia
látigo — (Probablemente del germ. laittug, correa para conducir.) ► sustantivo masculino 1 Tira de cuero u otro material flexible, fina, alargada y con mango, usada para avivar, azotar o castigar, principalmente a las caballerías y a otros animales: ■ el… … Enciclopedia Universal
látigo — {{#}}{{LM L23458}}{{〓}} {{SynL24037}} {{[}}látigo{{]}} ‹lá·ti·go› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Instrumento formado por una vara en cuyo extremo va sujeta una cuerda o correa, y que se utiliza para avivar la marcha de las caballerías o para azotar … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
látigo — s m 1 Tira larga y delgada, de cuero o cuerda, unida a un mango; se usa por lo regular para hacer obedecer a los animales, haciéndola restallar para asustarlos o lanzándola y recogiéndola a gran velocidad para herirlos con su punta: El domador… … Español en México
latigo — noun (plural gos; also goes) Etymology: Spanish látigo Date: 1873 chiefly West a long strap on a saddletree of a western saddle to adjust the cinch … New Collegiate Dictionary