-
1 kupa
сущ.• ворох• груда• кипа• купа• куча• масса• множество• накопление• толпа* * *1) posp. kupa (odchody) кака, какашка, куча2) pot. kupa (grupa ludzi) гурьба, скоп3) kupa (sterta) купа (ворох)kępa купа (кустов)* * *kup|a♀ 1. куча;\kupa śmieci куча мусора; \kupa pieniędzy уйма денег; \kupa kamieni куча (груда) камней; mam \kupaę spraw do załatwienia у меня куча дел;
2. прост. куча (кала), испражнения lm.;zrobić \kupaę наделать (навалить) кучу, испражниться; ● wziąć się w \kupaę разг. взять себя в руки, собраться, подтянуться; mieszkać na \kupaie разг. жить всем скопом;
coś nie trzyma się \kupay разг. ни ладу ни складу нет в чём-л., полная бессмыслица;trzymać się \kupay a) (o kimś) держаться вместе;
б) (о czymś) составлять (логическое) целое* * *ж1) ку́чаkupa śmieci — ку́ча му́сора
kupa pieniędzy — у́йма де́нег
kupa kamieni — ку́ча (гру́да) камне́й
mam kupę spraw do załatwienia — у меня́ ку́ча дел
2) прост. ку́ча (ка́ла), испражне́ния lmzrobić kupę — наде́лать (навали́ть) ку́чу, испражни́ться
•- mieszkać na kupie
- coś nie trzyma się kupy
- trzymać się kupy -
2 stos
сущ.• ворох• груда• завал• кипа• костер• купа• куча• масса• множество• накопление• пакет• пачка• связка• скирда• стек• стог* * *♂, Р. \stosu 1. куча ž, груда ž;\stos kamieni груда (куча) камней; \stos słomy ворох соломы; \stos książek кипа книг;
2. костёр;spalić na \stosie сжечь на костре; ● \stos atomowy атомный реактор;
\stos pacierzowy уст. позвоночник+1. kupa, sterta
* * *м, P stosu1) ку́ча ż, гру́да żstos kamieni — гру́да (ку́ча) камне́й
stos słomy — во́рох соло́мы
stos książek — ки́па книг
2) костёрspalić na stosie — сжечь на костре́
•- stos pacierzowySyn:
См. также в других словарях:
kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
kupka — ż III, CMs. kupkapce; lm D. kupkapek zdr. od kupa (tylko w zn. 1, 2 i 4) a) w zn. 1: Kupka węgla, śniegu, kamieni. Przekładać coś z kupki na kupkę. b) w zn. 2: Kupka dzieci, gapiów, ciekawskich. c) w zn. 4: Dziecko zrobiło kupkę … Słownik języka polskiego
pagórek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. pagórekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewysokie wzniesienie terenu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leśne pagórki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
