kubatura

См. также в других словарях:

• kubatūra — kubatūrà sf. (2), kūbatūrà (2) NdŽ kubinių vienetų kiekis kurio nors kūno (arba patalpos) tūryje: Kambario kūbatūrà DŽ. Mūsų kūno svoris mažesnis už tokią pat kubatūrą sūraus vandens rš …   Dictionary of the Lithuanian Language

• kubatūra — kubatūrà dkt. Kam̃bario kubatūrà …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

• kubatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kubaturaurze {{/stl 8}}{{stl 7}} objętość bryły geometrycznej, pomieszczenia, pojemnika, zbiornika itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kubatura budowli, cysterny. Pomieszczenie o kubaturze 200 m{{/stl 10}}{{stl 27}}3… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kubatúra — ž 1. {{001f}}mat. postupak izračunavanja obujma 2. {{001f}}broj kubičnih jedinica u zapremnini, obujam izražen u kubičnim mjerama …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

• kubatura — kubatúra ž DEFINICIJA 1. mat. postupak izračunavanja obujma 2. broj kubičnih jedinica u zapremnini, obujam izražen u kubičnim mjerama ETIMOLOGIJA vidi kubus …   Hrvatski jezični portal

• kubatúra — e ž (ȗ) prostornina, navadno kot izraz količine: kubatura stavbe je zelo velika / izračunati kubaturo izkopane zemlje // strojn. prostornina, ki jo opiše bat pri svojem gibanju v valju; gibna prostornina: vozila z različnimi kubaturami /… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• kubatura — ż IV, CMs. kubaturaurze; lm D. kubaturaur 1. «pojemność zbiornika lub pomieszczenia wyrażona zwykle w metrach sześciennych» ∆ Kubatura budynku «objętość wszystkich kondygnacji nadziemnych i podziemnych oraz kondygnacji przyziemnej budynku» 2. mat …   Słownik języka polskiego

• kubatura — <rus. əsli yun.> Bir şeyin həcminin kub hesabı ilə ölçüsü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ОБЪЁМ СТРОИТЕЛЬНЫЙ — объём здания или сооружения, определяемый по высоте и по площади поперечного сечения по внешнему обводу подземной и наземной его частей в соответствии с установленными правилами (Болгарский язык; Български) обем на сграда (Чешский язык; Čeština)… …   Строительный словарь

• budynek — m III, D. budyneknku, N. budyneknkiem; lm M. budyneknki «budowla naziemna jednokondygnacyjna lub wielokondygnacyjna, ograniczona ścianami i dachem, mająca pomieszczenia mieszkalne lub o innym przeznaczeniu; dom, gmach» Budynek drewniany, murowany …   Słownik języka polskiego

• kubaturowy — «odnoszący się do kubatury, związany z kubaturą» Obliczenia kubaturowe …   Słownik języka polskiego