-
1 воспитывать
глаг.• budzić• dźwigać• edukować• hodować• kształcić• najeżyć• odchowywać• pielęgnować• podnieść• podnosić• podwyższać• pouczać• pozyskiwać• rozbudzić• szkolić• uczyć• uświadamiać• wnosić• wychować• wychowywać• wykształcać• wyszkolić• wznosić* * *chować, kształcić, odchowywać, wychowywać -
2 воспитываться
chować się, kształcić się, wychowywać się -
3 изучать
глаг.• analizować• badać• dociekać• dowiedzieć• dozorować• egzaminować• eksplorować• kontrolować• kształcić• lustrować• nauczyć• obserwować• poszukiwać• przeegzaminować• przeglądać• przeszukiwać• przetrząsać• przyglądać• rozeznawać• rozpatrywać• sondować• sprawdzać• studiować• szukać• uczyć• wizytować• wyszukać• wyszukiwać• zapytywać• zbadać• zgłębiać• zrewidować• śledzić* * *badać, penetrować, (книги и т. п.) wertować, studiować -
4 исследовать
глаг.• analizować• badać• dociekać• egzaminować• eksplorować• kontrolować• kształcić• lustrować• obejrzeć• poszukiwać• przebadać• przeegzaminować• przeszukiwać• przetrząsać• przypatrywać• pytać• rozpatrywać• sprawdzać• sprawdzić• studiować• szukać• uczyć• wyszukać• wyszukiwać• zbadać• zgłębiać• zrewidować• śledzić* * *badać, ( prowadzić poszukiwania) penetrować, studiować, zbadać -
5 научить
глаг.• instruować• kształcić• nauczać• nauczyć• pouczać• pouczyć• szkolić• uczyć• uświadamiać* * *nauczyć, pouczyć, wyuczyć -
6 обучать
глаг.• edukować• instruować• kształcić• nauczać• pouczać• pouczyć• szkolić• uczyć• uświadamiać• wychowywać• wykształcać• wykładać• wyszkalać• wyszkolić• wyuczać* * *ćwiczyć, nauczać, przeszkalać, przyuczać, szkolić, uczyć, wyuczać -
7 развивать
глаг.• odwijać• opracować• opracowywać• poszerzać• poszerzyć• powiększać• rozbudować• rozepchać• rozeprzeć• rozprzestrzeniać• rozszerzać• rozwijać• tworzyć• utworzyć• wypracować* * *kształcić, kultywować, rozwijać, rozbudowywać -
8 развиваться
глаг.• ewoluować* * *kształcić się, rozwijać się, rozbudowywać się -
9 растить
глаг.• budzić• dźwigać• hodować• kształcić• najeżyć• podnieść• podnosić• podwyższać• pozyskiwać• rozbudzić• wnosić• wychować• wychowywać• wznosić* * * -
10 тренировать
глаг.• kształcić• pouczać• szkolić• trenować• uczyć• uświadamiać• wykształcać• wyszkolić• ćwiczyć* * *ćwiczyć, gimnastykować, trenować -
11 учить
глаг.• badać• dowiedzieć• instruować• kształcić• nauczać• nauczyć• pouczać• rozeznawać• studiować• szkolić• uczyć• uświadamiać• wykształcać• wyszkolić* * *nauczać, pouczać, szkolić, uczyć, wyuczać -
12 учиться
глаг.• badać• dowiedzieć• kształcić• nauczyć• rozeznawać• studiować• uczyć* * *uczyć się, wyuczać się -
13 формировать
глаг.• formować• gnieść• kształtować• masować• miesić• modelować• rozmiesić• rozwijać• sformować• stanowić• tworzyć• uformować• ugniatać• umodelować• urabiać• wychowywać• wytwarzać* * *formować, kształcić, kształtować, urabiać -
14 формироваться
formować się, kształcić się, kształtować się -
15 школить
-
16 воспитать
глаг.• budzić• dźwigać• edukować• hodować• kształcić• najeżyć• odchować• podnieść• podnosić• podwyższać• pozyskiwać• rozbudzić• wnosić• wychować• wychowywać• wznosić -
17 выучить
глаг.• badać• dowiedzieć• kształcić• nauczyć• rozeznawać• studiować• uczyć• wystudiować -
18 инструктировать
глаг.• instruować• kształcić• nauczać• pouczać• uczyć -
19 обучить
глаг.• instruować• kształcić• nauczać• nauczyć• pouczać• pouczyć• szkolić• uczyć• uświadamiać• wyszkolić• wyuczyć• wyćwiczyć
См. также в других словарях:
kształcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kształcićcę, kształcićci, kształć, kształcićcony {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazywać komuś wiedzę, umiejętności,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kształcić — ndk VIa, kształcićcę, kształcićcisz, kształć, kształcićcił, kształcićcony 1. «przekazywać komuś pewien zasób wiedzy, umiejętności, wiadomości w jakiejś dziedzinie; uczyć kogoś, posyłać do szkół na naukę» Wyższe uczelnie kształcą tysiące studentów … Słownik języka polskiego
kształcić się — I – wykształcić się {{/stl 13}}{{stl 33}} przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… … Słownik języka polskiego
sposobić — ndk VIa, sposobićbię, sposobićbisz, sposobićsób, sposobićbił, sposobićbiony 1. przestarz. «urządzać, przygotowywać» 2. przestarz. «uczyć, kształcić, przysposabiać do czegoś» sposobić się 1. przestarz. «przygotowywać się do czegoś, zamierzać coś… … Słownik języka polskiego
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
dokształcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokształcaćam, dokształcaća, dokształcaćają, dokształcaćany {{/stl 8}}– dokształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dokształcaćcę, dokształcaćci, dokształcaćkształć, dokształcaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… … Słownik języka polskiego
edukować — ndk IV, edukowaćkuję, edukowaćkujesz, edukowaćkuj, edukowaćował, edukowaćowany książk. «wychowywać głównie pod względem umysłowym; kształcić, uczyć (często z odcieniem ironicznym)» Wszechstronnie edukowany. Edukowała go ulica. edukować się «być… … Słownik języka polskiego