-
1 audit
-
2 date
[deɪt] 1. n( day) data f; ( appointment) (umówione) spotkanie nt; (with girlfriend, boyfriend) randka f; ( fruit) daktyl m2. vtclosing date — ( for application) ostateczny termin; ( in accounting) termin zamknięcia ksiąg (rachunkowych)
to date — do chwili obecnej, do dzisiaj
out-of-date — ( old-fashioned) przestarzały; ( expired) przeterminowany
to bring up to date — information uaktualniać (uaktualnić perf); correspondence uzupełniać (uzupełnić perf); person zapoznawać (zapoznać perf) z najnowszymi informacjami
letter dated 5th July or (US) July 5th — list z piątego lipca
* * *I 1. [deit] noun1) ((a statement on a letter etc giving) the day of the month, the month and year: I can't read the date on this letter.) data2) (the day and month and/or the year in which something happened or is going to happen: What is your date of birth?) data3) (an appointment or engagement, especially a social one with a member of the opposite sex: He asked her for a date.) randka spotkanie2. verb1) (to have or put a date on: This letter isn't dated.) datować2) ((with from or back) to belong to; to have been made, written etc at (a certain time): Their quarrel dates back to last year.) datować się3) (to become obviously old-fashioned: His books haven't dated much.) starzeć się•- dated- dateline
- out of date
- to date
- up to date II [deit] noun(the brown, sticky fruit of the date palm, a kind of tree growing in the tropics.) daktyl -
3 GAO
(US) n abbr= General Accounting Office rządowe biuro rewidentów ksiąg handlowych -
4 chartered accountant
rewident ksiągEnglish-Polish dictionary for engineers > chartered accountant
-
5 enter in the book
wciągnąć do ksiąg
См. также в других словарях:
Enlightenment in Poland — The ideas of the Age of Enlightenment in Poland were developed later than in the Western Europe, as Polish bourgeoisie was weaker, and szlachta (nobility) culture (Sarmatism) together with the Polish Lithuanian Commonwealth political system… … Wikipedia
hipoteczny — hipotecznyni 1. «wpisany do ksiąg wieczystych nieruchomości, zabezpieczony wpisem do ksiąg wieczystych» Długi hipoteczne. ∆ Bank hipoteczny «bank zajmujący się udzielaniem pożyczek zabezpieczonych na hipotece nieruchomości» ∆ Księgi hipoteczne… … Słownik języka polskiego
Библиография — Содержание статьи: Понятие библиографии. I. Библиография всеобщая. II. Обозрение би6лиографии по государствам и национальностям. Франция. Италия. Испания и Португалия. Германия. Австро Венгрия. Швейцария. Бельгия и Голландия. Англия. Дания,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Bieberstein (Adelsgeschlecht) — Die Bieberstein (auch Biberstein, tschechisch Biberštejn, polnisch Bibersztein) waren ein von Burg Bieberstein in der Markgrafschaft Meißen kommendes, in Böhmen mit Friedland seit 1278, und in Schlesien und den Lausitzen reich begütertes… … Deutsch Wikipedia
Joachim Lelewel — Joachim de Lelewel (22 mars 1786, Varsovie 29 mai 1861, Paris), historien, numismate et politicien polonais. Joachim Lelewel … Wikipédia en Français
ПИОНЕРСКАЯ ОРГАНИЗАЦИЯ — в СССР самодеят. организация детей и подростков в возрасте 10 15 лет. Датой рождения П. о. считается 19 мая 1922, когда 2 й Всерос. конференцией РКСМ было принято пост. «О дет. движении». В 1922 23 деятельность П. о. способствовала организации… … Российская педагогическая энциклопедия
księga — ż III, CMs. księdze; lm D. ksiąg 1. «duża książka; (czasem to samo, co książka)» Księga podróżnicza. Księga pamiątkowa. Księgi oprawne w skórę. O, gdybym kiedy dożył tej pociechy, żeby te księgi zbłądziły pod strzechy. (Mickiewicz) ∆ Złota księga … Słownik języka polskiego
księgowość — ż V, DCMs. księgowośćści, blm 1. «prowadzenie ksiąg, w które wpisuje się wpływy, wydatki, transakcje i inne zmiany stanu majątkowego przedsiębiorstwa lub instytucji» Księgowość budżetowa. Księgowość handlowa. ∆ Księgowość amerykańska «księgowość… … Słownik języka polskiego
meldować — ndk IV, meldowaćduję, meldowaćdujesz, meldowaćduj, meldowaćował, meldowaćowany 1. «składać meldunek, sprawozdanie, raport; zawiadamiać, oznajmiać, donosić, anonsować» Meldować o przebiegu sprawy, o wypadkach, o wydarzeniach. Meldować, że rozkaz… … Słownik języka polskiego
przepisywacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «ten, kto odręcznie coś przepisuje; osoba, która zajmowała się przepisywaniem ksiąg, robiła kopie; kopista» Przepisywacz ksiąg … Słownik języka polskiego
rewident — m IV, DB. a, Ms. rewidentncie; lm M. rewidentnci, DB. ów «osoba upoważniona do kontrolowania, badania działalności instytucji, przedsiębiorstw, sprawdzania ksiąg handlowych itp.» Rewident zakładowy. Kontrolowanie ksiąg handlowych przez rewidentów … Słownik języka polskiego