Перевод: с польского на русский

с русского на польский

księgozbiór

  • 1 księgozbiór

    сущ.
    • библиотека
    * * *
    księgozbi|ór
    ♂, Р. \księgozbióroru библиотека ž, собрание ň книг; книжный фонд (biblioteki)
    +

    biblioteka, książnica

    * * *
    м, Р księgozbioru
    библиоте́ка ż, собра́ние n книг; кни́жный фонд ( biblioteki)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > księgozbiór

  • 2 ostatni księgozbiór

    последняя библиотека

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ostatni księgozbiór

  • 3 biblioteka

    сущ.
    • библиотека
    * * *
    bibliotek|a
    1. библиотека;

    \biblioteka podręczna справочная (подсобная) библиотека; \biblioteka objazdowa (ruchoma) библиотека-передвижка; księgozbiór \bibliotekai библиотечный фонд;

    2. книжный шкаф
    * * *
    ж
    1) библиоте́ка

    biblioteka podręczna — спра́вочная (подсо́бная) библиоте́ка

    biblioteka objazdowa (ruchoma) — библиоте́ка-передви́жка

    księgozbiór biblioteki — библиоте́чный фонд

    2) кни́жный шкаф

    Słownik polsko-rosyjski > biblioteka

  • 4 uzupełnić

    глаг.
    • восполнить
    • восполнять
    • доделать
    • дополнить
    • дополнять
    • завершать
    • завершить
    • заканчивать
    • закончить
    • заполнить
    • заполнять
    • исполнять
    • налить
    • наполнить
    • наполнять
    • насыщать
    • окончить
    • пломбировать
    • пополнить
    • пополнять
    • укомплектовать
    • укомплектовывать
    * * *
    uzupełni|ć
    \uzupełnićj, \uzupełnićony сов. 1. дополнить, пополнить;

    \uzupełnić wykształcenie пополнить образование; \uzupełnić zapasy пополнить запасы;

    2. укомплектовать;

    \uzupełnić księgozbiór укомплектовать (пополнить) библиотеку

    * * *
    uzupełnij, uzupełniony сов.
    1) допо́лнить, попо́лнить

    uzupełnić wykształcenie — попо́лнить образова́ние

    uzupełnić zapasy — попо́лнить запа́сы

    2) укомплектова́ть

    uzupełnić księgozbiór — укомплектова́ть (попо́лнить) библиоте́ку

    Słownik polsko-rosyjski > uzupełnić

См. также в других словарях:

  • księgozbiór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. księgozbiórzbioru, Mc. księgozbiórzbiorze {{/stl 8}}{{stl 7}} zbiór książek, druków lub rękopisów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Księgozbiór klasztoru w Tyńcu. Bogaty, cenny księgozbiór. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • księgozbiór — m IV, D. księgozbiórzbioru, Ms. księgozbiórzbiorze; lm M. księgozbiórzbiory «zbiór książek, rękopisów, druków; biblioteka» …   Słownik języka polskiego

  • Jozef Andrzej Zaluski — Józef Andrzej Załuski Józef Andrzej Załuski (12 janvier 1702 – 7 janvier 1774) était un évêque catholique polonais de Kiev, mécène, et un bibliophile renommé. Membre de la noblesse polonaise (szlachta) aux armoiries de Junosza, il est surtout… …   Wikipédia en Français

  • Jozef Andrzej Załuski — Józef Andrzej Załuski Józef Andrzej Załuski (12 janvier 1702 – 7 janvier 1774) était un évêque catholique polonais de Kiev, mécène, et un bibliophile renommé. Membre de la noblesse polonaise (szlachta) aux armoiries de Junosza, il est surtout… …   Wikipédia en Français

  • Józef Andrzej Załuski — (12 janvier 1702 – 7 janvier 1774) était un évêque catholique polonais de Kiev, mécène, et un bibliophile renommé. Membre de la noblesse polonaise (szlachta) aux armoiries de Junosza, il est surtout connu comme co fondateur de la Bibliothèque… …   Wikipédia en Français

  • biblioteka — ż III, CMs. bibliotekaece; lm D. bibliotekaek 1. «instytucja powołana do gromadzenia i udostępniania księgozbiorów; gmach, lokal takiej instytucji» Gmach biblioteki. Biblioteka publiczna, uniwersytecka, zakładowa. Biblioteka Narodowa. Biblioteka… …   Słownik języka polskiego

  • darowizna — ż IV, CMs. darowiznaiźnie; lm D. darowiznaizn 1. «to, co zostało podarowane; dar» Prywatna, społeczna darowizna. Księgozbiór powiększony darowiznami. Otrzymać, przyjąć darowiznę. Zrzec się darowizny. 2. praw. «umowa, mocą której jedna strona… …   Słownik języka polskiego

  • dekompletować — ndk IV, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtujesz, dekompletowaćtuj, dekompletowaćował, dekompletowaćowany «usuwać jakieś części z całości, z kompletu, rozbijać jakąś całość, komplet» Dekompletować księgozbiór, serię znaczków pocztowych. Epidemia… …   Słownik języka polskiego

  • druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… …   Słownik języka polskiego

  • olbrzymi — 1. «bardzo duży, wielki, ogromny» Olbrzymi księgozbiór. Olbrzymi gmach. Olbrzymie przestrzenie. Olbrzymie dochody. 2. «wyróżniający się wysokim stopniem natężenia, wielką intensywnością» Mieć olbrzymie powodzenie. Wiatr dął z olbrzymią siłą.… …   Słownik języka polskiego

  • podręczny — «znajdujący się w łatwo dostępnym miejscu, pod ręką; dający się użyć w każdej chwili; zawierający najkonieczniejsze, najpotrzebniejsze rzeczy, informacje itp.» Stolik podręczny. Apteczka podręczna. Bagaż podręczny. Słownik podręczny. ∆ Biblioteka …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»