krzywić

См. также в других словарях:

• krzywić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krzywićwię, krzywićwi, krzywićwiony {{/stl 8}}– skrzywić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się krzywe; wykrzywiać, wyginać, wypaczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywić palce.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… …   Słownik języka polskiego

• krzywić się – skrzywić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać krzywieniu, paczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywiące się gwoździe. Okna skrzywiły się. Deska skrzywiła się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywić się — jak środa na piątek zob. środa …   Słownik frazeologiczny

• piątek — (W) świątek (i, czy) piątek, (w) piątek (i, czy) świątek «każdego dnia, zarówno powszedniego, jak i świątecznego; codziennie, zawsze, stale»: Pan zawsze tak wcześnie wstaje? – Zawsze o wpół do siódmej, świątek czy piątek, lato czy zima. Każda… …   Słownik frazeologiczny

• środa — pot. Krzywić się jak środa na piątek «krzywiąc się, okazywać niezadowolenie» …   Słownik frazeologiczny

• krzywienie — ↨ krzywienie się n I rzecz. od krzywić (się) …   Słownik języka polskiego

• środa — ż IV, CMs. środzie; lm D. śród «trzeci, środkowy dzień tygodnia» Miał zebranie we środę. ∆ Środa popielcowa «w kościele katolickim: pierwszy dzień wielkiego postu rozpoczynającego się we środę» ◊ Krzywić się jak środa na piątek «krzywiąc się,… …   Słownik języka polskiego

• usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego

• wichrować się — ndk IV, wichrować sięruje się, wichrować sięował się «odkształcać się w różnych kierunkach, wykrzywiać się łukowato; krzywić się, paczyć się, wyginać się» Okno wichruje się od wilgoci …   Słownik języka polskiego

• kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień