-
1 naprawić krzywdę
1) возмести́ть уще́рб2) испра́вить причинённое злоdarować krzywdę — прости́ть оби́ду
dzieje mu się krzywda — его́ обижа́ют
-
2 wyrządzić komuś krzywdę
= zrobić komuś krzywdę -
3 zrobić komuś krzywdę
= wyrządzić komuś krzywdę1) нанести́ уще́рб кому́-л.2) оби́деть кого́-л. -
4 krzywda
сущ.• беда• бедствие• вред• жалоба• зло• неправота• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• рана• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *несправедливость, обида, ущербkłamstwo, nieprawda поэт. кривда* * *krzywd|a♀ ущерб ♂, вред ♂; обида;zrobić (wyrządzić) komuś \krzywdaę а) нанести ущерб кому-л.; б) обидеть кого-л.;naprawić \krzywdaę а) возместить ущерб;
б) исправить причинённое зло;darować \krzywdaę простить обиду; dzieje mu się \krzywda его обижают
* * *жуще́рб m, вред m; оби́да- wyrządzić komuś krzywdę
- naprawić krzywdę -
5 sprawić
глаг.• выделывать• вызвать• вызывать• выкликать• дать• делать• завести• наделать• наносить• натворить• оказывать• получить• предрешить• причинить• причинять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять• справить* * *sprawi|ć\sprawićony сов. 1. причинить, доставить;\sprawić ból причинить боль; \sprawić kłopot причинить беспокойство, доставить хлопоты;
\sprawić krzywdę komuś обидеть кого-л.;2. вызвать, произвести;\sprawić hałas вызвать шум;
3. устроить, справить;\sprawić wesele справить (устроить) свадьбу;
4. приобрести, купить;\sprawić sobie coś приобрести что-л., обзавестись чём-л, справить posp. себе что-л.; 5. выпотрошить (рыбу, дичь)* * *sprawiony сов.1) причини́ть, доста́витьsprawić ból — причини́ть боль
sprawić kłopot — причини́ть беспоко́йство, доста́вить хло́поты
sprawić krzywdę komuś — оби́деть кого́-л.
2) вы́звать, произвести́sprawić hałas — вы́звать шум
3) устро́ить, спра́витьsprawić wesele — спра́вить (устро́ить) сва́дьбу
4) приобрести́, купи́тьsprawić sobie coś — приобрести́ что́-л., обзавести́сь че́м-л, спра́вить posp. себе́ что́-л.
5) вы́потрошить (рыбу, дичь) -
6 uczynić
глаг.• выделывать• делать• наделать• оказывать• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *uczyni|ć\uczynićony сов. книжн. сделать, совершить;\uczynić krzywdę причинить зло; обидеть;
\uczynić wszystko, aby (żeby)... сделать всё, чтобы...;● \uczynić zadość czemuś \uczynićудовлетворить что-л., чему-л.+* * *uczyniony сов. книжн.сде́лать, соверши́тьuczynić krzywdę — причини́ть зло; оби́деть
uczynić wszystko, aby (żeby)... — сде́лать всё, что́бы...
Syn: -
7 wyrządzić
глаг.• дать• наносить• натворить• оказывать• предрешить• причинить• причинять* * *wyrządz|ić\wyrządzićę, \wyrządzićony сов. причинить, нанести;\wyrządzić krzywdę komuś причинить зло кому-л., обидеть кого-л.;\wyrządzić wielkie szkody (straty) нанести большой урон, принести много вреда
* * *wyrządzę, wyrządzony сов.причини́ть, нанести́wyrządzić krzywdę komuś — причини́ть зло кому́-л., оби́деть кого́-л.
wyrządzić wielkie szkody (straty) — нанести́ большо́й уро́н, принести́ мно́го вреда́
-
8 zrobić
глаг.• воздавать• воздать• выделывать• выполнять• вырабатывать• выработать• вытаскивать• дать• делать• завести• занимать• заниматься• изготавливать• исполнять• наделать• натворить• оказывать• получить• причинить• причинять• производить• сдавать• сделать• совершать• совершить• создавать• составлять• состроить• устранять* * *zrob|ić\zrobićiony сов. 1. сделать;\zrobić głupstwo сделать (совершить) глупость; \zrobić uwagę сделать замечание; \zrobić awanturę устроить скандал; \zrobić kopię снять копию; \zrobić na złość сделать назло;
2. причинить, доставить;\zrobić komuś krzywdę обидеть кого-л.; \zrobić komuś przykrość огорчить кого-л.;\zrobić wiele szkód причинить большой ущерб;
3. повлиять, воздействовать;to mu dobrze \zrobići это хорошо повлияет на него; это ему поможет; ● \zrobić majątek нажить состояние; \zrobić wrażenie произвести впечатление; \zrobić maturę сдать экзамен на аттестат зрелости
* * *zrobiony сов.1) сде́латьzrobić głupstwo — сде́лать (соверши́ть) глу́пость
zrobić uwagę — сде́лать замеча́ние
zrobić awanturę — устро́ить сканда́л
zrobić kopię — снять ко́пию
zrobić na złość — сде́лать на́зло́
2) причини́ть, доста́витьzrobić komuś krzywdę — оби́деть кого́-л.
zrobić komuś przykrość — огорчи́ть кого́-л.
zrobić wiele szkód — причини́ть большо́й уще́рб
3) повлия́ть, возде́йствоватьto mu dobrze zrobi — э́то хорошо́ повлия́ет на него́; э́то ему́ помо́жет
•- zrobić wrażenie
- zrobić maturę
См. также в других словарях:
krzywda — Dopomnieć się, upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę «wystąpić w obronie pokrzywdzonego, zażądać zadośćuczynienia, wynagrodzenia za czyjąś (swoją) krzywdę»: Ale Dickens nie jest dla nas Wyspiańskim ani Mickiewiczem, o jego krzywdę nikt się nie… … Słownik frazeologiczny
krzywda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. krzywdawdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuzasadnione i niesprawiedliwe działanie na czyjąś szkodę; szkoda, strata, obraza, niezasłużone nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie krzywdy. Wyrządzić, zrobić komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… … Słownik języka polskiego
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
dogodzić — iron. a. żart. Dogodzić sobie a) «użyć czegoś ponad miarę i zaszkodzić tym sobie»: No to sobie dogodziłeś tym bigosem, widzisz, teraz brzuch cię boli. Roz tel 2002. b) «zrobić sobie krzywdę, nadwyrężyć sobie coś, skaleczyć się itp.»: Aleś sobie… … Słownik frazeologiczny
dopomnieć się — o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
dopominać się — Dopomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
pozycja — 1. Bronić straconych pozycji «bronić sprawy, o której wiadomo, że nie ma szans powodzenia»: „Upadek” po pięćdziesiątym szóstym przyjął jako krzywdę osobistą, a nie jako fakt historyczny. Nikomu nic złego nie zrobił, bronił swoich przed bandami,… … Słownik frazeologiczny
upomnieć się — o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
upominać się — Upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
