-
1 ucierpieć
(-pię, -pisz); vi perf* * *pf.- ę -isz (= ponieść szkodę, doznać uszczerbku) suffer; be hard hit (od czegoś l. wskutek czegoś by sth); kraj mocno ucierpiał wskutek powodzi the country was severely affected by flood; nie ucierpieliśmy na tym we're none the worse for it; ucierpiał wskutek wypadku he suffered injuries in the accident.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucierpieć
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
