kradzieży

См. также в других словарях:

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• kradzież — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «potajemne zabranie cudzej własności, przestępstwo polegające na zabraniu cudzego mienia ruchomego w celu przywłaszczenia; złodziejstwo» Drobna kradzież. Kradzież grosza publicznego, samochodu. Kradzież towaru ze… …   Słownik języka polskiego

• złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… …   Słownik języka polskiego

• nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… …   Słownik frazeologiczny

• występ — Gościnne występy «działalność przestępcza na obcym terenie»: Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Wiesław N. zmontował grupę kilkunastu złodziei samochodów i wyjeżdżał z nimi na gościnne występy do Niemiec. Podczas jednej z… …   Słownik frazeologiczny

• złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… …   Słownik frazeologiczny

• autocasco — [wym. autokasko] n ndm «ubezpieczenie samochodu od szkód mogących powstać wskutek wypadku drogowego, złośliwego lub lekkomyślnego uszkodzenia pojazdu przez osoby trzecie, pożaru i kradzieży» Ubezpieczenie autocasco. Opłacać autocasco …   Słownik języka polskiego

• grasować — ndk IV, grasowaćsuję, grasowaćsujesz, grasowaćsuj, grasowaćował 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, wyrządzając szkody, dopuszczając się kradzieży, gwałtów, bezprawia» Banda grasowała w mieście. 2. «o chorobach, klęskach: panować, szerzyć się …   Słownik języka polskiego

• kleić — ndk VIa, kleję, kleisz, klej, kleił, klejony 1. «spajać, łączyć coś za pomocą kleju» Kleić papierowe torebki. Kleić zabawki na choinkę. ◊ Sen komuś klei powieki «z senności zamykają się komuś oczy, chce się komuś spać» 2. włók. «otaczać włókna… …   Słownik języka polskiego

• kleptomania — ż I, DCMs. kleptomanianii, blm «chorobliwa skłonność do kradzieży, zwykle drobnych przedmiotów, dokonywanej pod wpływem nieodpartego popędu» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• koniokradztwo — n III, Ms. koniokradztwotwie, blm «uprawianie procederu kradzieży koni; handel kradzionymi końmi» …   Słownik języka polskiego