-
1 burzyć\ się
burz|yć sięнесов. 1. бурлить, бушевать, волноваться;morze się \burzyć\ sięy море бушует;
2. бродить (о вине etc.);3. перен. бунтовать; возмущаться+1. kotłować się, kłębić się 2. musować, fermentować 3. buntować się, oburzać się
-
2 burzyć się
несов.1) бурли́ть, бушева́ть, волнова́тьсяmorze się burzy — мо́ре бушу́ет
2) броди́ть (о вине и т. п.)3) перен. бунтова́ть; возмуща́тьсяSyn:
См. также в других словарях:
kotłować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przesuwać się, przemieszczać się szybko i bezładnie; kłębić się; także o cieczy: wrzeć, bulgotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wgłębokich wirach kotłuje się woda. Tłum kotłuje się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… … Słownik języka polskiego
wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzburzaćam, wzburzaća, wzburzaćają, wzburzaćany {{/stl 8}}– wzburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wzburzaćrzę, wzburzaćrzy, wzburzaćrzony rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kotłowanie — ↨ kotłowanie się n I rzecz. od kotłować (się) … Słownik języka polskiego
kłębić — ndk VIa, kłębićbi, kłębićbił rzad. «formować, tworzyć kłęby; burzyć, kotłować» kłębić się «zbijać się w kłąb, w kłęby; tworzyć kłębowisko» Kurz kłębił się na drodze. Chmury kłębią się na niebie. przen. Myśli się kłębią w głowie … Słownik języka polskiego