-
1 korona
сущ.• венец• венок• корона• крона* * *1) (pieniądz) крона (деньги)2) anat. korona анат. коронка3) bot. korona (drzewa) бот. крона (дерева)4) bot. korona (kwiatu) бот. венчик (цветка)5) med. korona, koronka мед. коронка6) muz. korona (fermata) муз. фермата7) techn. korona (drogi) проезжая часть с обочинами, тротуарами и т.п.8) techn. korona (zapory) техн. гребень (плотины)9) korona (atrybut władzy) корона (символ власти)10) korona, wieniec корона, венецfiz. ulot, wyładowanie ulotowe, wyładowanie koronowe физ. корона (коронный разряд)* * *koron|a♀ 1. корона; венец ♂ (w cerkwi prawo-slawnej);2. перен. вершина, венец ♂; 3. (drzewa; moneta) крона; 4. спец. коронка; założyć \koronaę поставить коронку+2. ukoronowanie, uwieńczenie 4. koronka
* * *ж1) коро́на; вене́ц m ( w cerkwi prawosławnej)2) перен. верши́на, вене́ц m3) (drzewa; moneta) кро́на4) спец. коро́нкаzałożyć koronę — поста́вить коро́нку
Syn:
См. также в других словарях:
korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… … Słownik języka polskiego
miotlasty — «podobny do miotły, przypominający miotłę» Miotlasta korona drzewa … Słownik języka polskiego
rozgałęziony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgałęzić (p.) rozgałęziony w użyciu przym. «rozchodzący się, rozwidlający się w kilku kierunkach; tworzący odgałęzienia, odnogi, rozwidlony» Rozgałęziona sieć dróg. Rozgałęziona korona drzewa … Słownik języka polskiego
stożkowaty — «mający kształt stożka, podobny do stożka» Stożkowaty kapelusz. Stożkowata korona drzewa. Stożkowata góra, skała … Słownik języka polskiego
rozłożysty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozciągający się szeroko; szeroki, zajmujący dużą przestrzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozłożysty dąb. Rozłożysta korona drzewa. Rozłożyste biodra. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cis — I m IV, Ms. cisie; lm M. y 1. D. a a. u «Taxus baccata, długowieczny krzew lub niskie drzewo z rodziny cisowatych, o zimotrwałych igłach, bardzo rzadkie, chronione; występuje w Europie, północnej Afryce i Azji, często sadzone w parkach» Prastare … Słownik języka polskiego