kontaktować+k-o

См. также в других словарях:

• kontaktować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kontaktowaćtuję, kontaktowaćtuje, kontaktowaćany {{/stl 8}}– skontaktować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować nawiązanie kontaktu między ludźmi lub instytucjami : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kontaktować — ndk IV, kontaktowaćtuję, kontaktowaćtujesz, kontaktowaćtuj, kontaktowaćował, kontaktowaćowany 1. «stykać, łączyć; nawiązywać łączność, znajomość» Kontaktować ze sobą znajomych. 2. «tworzyć kontakt, zetknięcie» Żarówka nie kontaktuje. kontaktować… …   Słownik języka polskiego

• kontaktować się – skontaktować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nawiązywać, utrzymywać kontakty z ludźmi lub instytucjami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kontaktować się ze społeczeństwem, ze środowiskiem przestępców. Skontaktować się z kierownictwem, z …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kontaktować — Rozumieć; pojmować; orientować się Eng. To understand or comprehend; have orientation in something …   Słownik Polskiego slangu

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• więzy — Przeciąć, zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś «zerwać stosunki z kimś lub z czymś, przestać się stykać, kontaktować»: (...) stracił zaufanie towarzyszy / uważa się go za dezertera / przeciął więzy / łączące z ojczyzną (...). T. Różewicz …   Słownik frazeologiczny

• kontaktowanie — ↨ kontaktowanie się n I rzecz. od kontaktować (się) …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• namiary — Czyjś adres lub telefon, pod którym można się kontaktować Eng. Contact particulars such as a name, telephone number, or address …   Słownik Polskiego slangu

• komunikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} porozumiewać się z kimś, kontaktować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komunikować się z sąsiadami. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień