-
1 błogosławić
глаг.• благословить• благословлять• освящать* * *błogosławi|ć\błogosławićony несов. kogo-co, komu-czemu благословлять кого-что;\błogosławić młodej parze благословлять молодых
* * *błogosławiony несов. kogo-co, komu-czemuблагословля́ть кого-чтоbłogosławić młodej parze — благословля́ть молоды́х
-
2 dorównać
глаг.• сравнять* * *dorówn|aćсов. komu-czemu сравниться с кем-чем;nikt mu nie \dorównaća dowcipem никто не может с ним сравниться в остроумии
* * *сов. komu-czemuсравни́ться с кем-чемnikt mu nie dorówna dowcipem — никто́ не мо́жет с ним сравни́ться в остроу́мии
-
3 dorównywać
глаг.• равнять• равняться• сравнивать• сравниваться* * *несов. komu-czemu равняться с кем-чем;\dorównywać komuś urodą, wdziękiem быть таким же красивым, милым, как кто-л.* * *несов. komu-czemuравня́ться с кемчемdorównywać komuś urodą, wdziękiem — быть таки́м же краси́вым, ми́лым, как кто́-л.
-
4 dziękować
глаг.• благодарить• поблагодарить* * *dzięk|owaćнесов. komu-czemu благодарить ко-го-что;\dziękowaćuje bardzol большое спасибо!
* * *несов. komu-czemuблагодари́ть кого-чтоdziękuję bardzo! — большо́е спаси́бо!
-
5 hołdować
глаг.• зависеть• подчинить• подчинять• покорять* * *несов. komu-czemu 1. быть сторонником кою-чего; преклоняться перед кем-чем;\hołdować jakiejś zasadzie придерживаться какого-л. принципа;\hołdować modzie отдавать дань моде;
2. ист. находиться в вассальной зависимости* * *несов. komu-czemu1) быть сторо́нником кого-чего; преклоня́ться перед кем-чемhołdować jakiejś zasadzie — приде́рживаться како́го-л. при́нципа
hołdować modzie — отдава́ть дань мо́де
2) ист. находи́ться в васса́льной зави́симости -
6 opędzać się
несов.1) od kogo-czego, komu-czemu, przed kim-czym отма́хиваться от кого-чего, отгоня́ть от себя́ кого-что2) od kogo отде́лываться от когоSyn: -
7 opędzić się
сов.2) od kogo отде́латься от когоnie móc opędzić się się od petentów — не мочь отде́латься от проси́телей
opędzić się się wzruszeniu — спра́виться с волне́нием
Syn:odgonić 1), pozbyć się 2), poradzić sobie 3) -
8 opierać się
несов.1) o kogo-co, na kim-czym опира́ться на кого-что, обо что -
9 oprzeć się
сов.1) o kogo-co, na kim-czym опере́ться на кого-что, обо чтоoprzeć się się na lasce — опере́ться на па́лку, подпере́ться па́лкой
oprzeć się się na łokciach — облокоти́ться
oprzeć się się na faktach — опере́ться на фа́кты
3) komu-czemu воспроти́виться кому-чемуoprzeć się się pokusie — устоя́ть пе́ред собла́зном
oprzeć się się namowom — не подда́ться угово́рам (на угово́ры)
4) редко дойти́; останови́ться, задержа́тьсяoprzeć się się aż w Warszawie — останови́ться то́лько в Варша́ве, дойти́ (дое́хать) до са́мой Варша́вы
• -
10 patronować
-
11 pobłażać
глаг.• потакать* * *несов. komu-r.zemu быть снисходительным к кому-чему, потворствовать кому-чему* * *несов. komu-czemuбыть снисходи́тельным к кому-чему, потво́рствовать кому-чему -
12 pochlebiać
глаг.• задабривать• кадить• льстить• подольщаться• польстить* * *pochlebi|ać\pochlebiaćany несов. komu-czemu льстить кому-чему, угодничать перед кем-чем+schlebiać;
podlizywać się* * *pochlebiany несов. komu-czemuSyn: -
13 podlegać
глаг.• подвергать• подвергаться• подлежать• подчинять• подчиняться* * *podleg|aćнесов. 1. komu-czemu находиться в чьём ведении (подчинении), быть подведомственным кому;\podlegać ministerstwu быть подведомственным министерству;
2. подвергаться;to \podlegaća karze więzienia это карается тюремным заключением; (nie) \podlegać amnestii (не) подпадать под амнистию; ● \podlegać prawom подчиняться законам; nie \podlegaća dyskusji не подлежит обсуждению
* * *несов.podlegać ministerstwu — быть подве́домственным министе́рству
2) подверга́тьсяto podlega karze więzienia — э́то кара́ется тюре́мным заключе́нием
podlegać amnestii — (не) подпада́ть под амни́стию•- nie podlega dyskusji -
14 podołać
глаг.• справить• справиться* * *сов. komu-czemu справиться с кем-чем+sprostać, potrafić
* * *сов. komu-czemuспра́виться с кем-чемSyn: -
15 powierzać się
-
16 powierzyć się
-
17 przeciwstawiać się
-
18 przeciwstawić się
-
19 przewodniczyć
глаг.• возглавлять• председательствовать* * *несов. 1. председательствовать;\przewodniczyć obradom председательствовать на заседании;
2. komu-czemu уст. руководить кем-чем+2. przewodzić, kierować
* * *несов.1) председа́тельствоватьprzewodniczyć obradom — председа́тельствовать на заседа́нии
2) komu-czemu уст. руководи́ть кем-чемSyn:przewodzić, kierować 2) -
20 przewodzić
глаг.• вести• водить• дирижировать• командовать• направить• направлять• отвести• отводить• повести• предводительствовать• привести• приводить• проводить• руководить• увести• управлять• устремить• устремлять* * *1) (dowodzić) верховодить, возглавлять, лидировать, предводительствовать, руководить2) przewodzić (np. prąd) проводить (напр. электричество)przelewać (przelewem bankowym) переводить (банковским переводом)przestawiać переводить (в другой режим)przeliczyć, zamienić переводить (в другую систему счёта)promować (do następnej klasy) переводить (в следующий класс)tłumaczyć, przekładać переводить (выражать другим языком)nabrać, zaczerpnąć (tchu) переводить (дух)przenosić (np. wzrok) переводить (напр. взгляд)przekazywać переводить (передавать)przestawiać, przesuwać переводить (передвигать)przenosić (przemieszczać) переводить (перемещать, переносить)przeprowadzać переводить (помогать перейти)przepisywać (przenosić prawa) переводить (права)* * *przew|odzić\przewodzićodzę, \przewodzićódź, \przewodzićodził, \przewodzićodzony несов. 1. komu-czemu предводительствовать, руководить кем-чем;2. физ. хим. проводить; ● \przewodzić nad kimś верховодить кем-л.+1. dowodzić, kierować
* * *przewodzę, przewódź, przewodził, przewodzony несов.1) komu-czemu предводи́тельствовать, руководи́ть кем-чем2) физ., хим. проводи́ть•Syn:
См. также в других словарях:
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
daleko — dalej 1. «przysłówek określający odległość» a) «w znacznej odległości, w odległym miejscu, w oddaleniu» Gdzieś daleko grzmiały działa. Mieszkał w gajówce, daleko stąd. Dalej, za lasem, jest jezioro. ◊ Daleko (czegoś) szukać; coś jest takie, że… … Słownik języka polskiego
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
celownik — m III, D. a, N. celownikkiem; lm M. i 1. «trzeci przypadek w deklinacji polskiej, pełniący funkcję dopełnienia dalszego, oznaczający osobę lub rzecz, do której skierowana jest jakaś czynność, odpowiadający na pytanie: komu, czemu?; datiwus» 2.… … Słownik języka polskiego
demonizacja — ż I, DCMs. demonizacjacji, blm «nadawanie, przypisywanie komu, czemu cech demonicznych» … Słownik języka polskiego
demonizować — ndk IV, demonizowaćzuję, demonizowaćzujesz, demonizowaćzuj, demonizowaćował, demonizowaćowany «nadawać, przypisywać komu, czemu cechy demoniczne» Demonizować siły przyrody … Słownik języka polskiego
celownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}przyrząd znajdujący się na broni palnej, ułatwiający celowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Celownik artyleryjski, optyczny, noktowizyjny. Wydłużyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
