-
1 сочинять
глаг.• komponować• napisać• pisać• skomponować• składać• spisać• trajlować• tworzyć• wypisywać• zredagować* * *komponować, składać, układać, zmyślać -
2 выдумывать
глаг.• fabrykować• fałszować• kuć• nawymyślać• podrabiać• sfabrykować• wydumać• wykuwać• wymyślać• wymyślić• wynajdować• wynaleźć• wytwarzać• zmyślać* * *blagować разг., bujać, komponować шутл., wymyślać, zmyślać -
3 компоновать
( układać w całość) komponować -
4 сгибать
глаг.• giąć• komponować• krzywić• kulić• naginać• pochylać• schylać• skręcać• składać• skłaniać• uginać• ugiąć• wychylać• wyginać• wygiąć• zaginać• zginać• zgiąć* * *giąć, kurczyć, naginać, przeginać, przyginać, uginać, wyginać, zginać -
5 складывать
глаг.• dodawać• komponować• podsumować• podsumowywać• położyć• skomponować• składać• sumować• tworzyć• zginać• złożyć* * *dodawać мат., składać, sumować -
6 сложить
глаг.• komponować• poskładać• położyć• skomponować• składać• tworzyć• zamagazynować• zginać• złożyć* * *dodać мат., (wiersz itp.) ułożyć, zrzucić, złożyć -
7 создавать
глаг.• budować• komponować• kreować• powoływać• powstawać• produkować• robić• skomponować• składać• sporządzać• stanowić• stwarzać• stworzyć• tworzyć• ufundować• ustalać• ustanawiać• ustanowić• utworzyć• uzasadniać• wykonywać• wymyślić• wyrabiać• wytwarzać• wytworzyć• wywoływać• zakładać• założyć• zmyślać• zrobić* * *powoływać, stwarzać, tworzyć, wyłaniać, wytwarzać -
8 фантазировать
глаг.• fantazjować• śnić* * *fantazjować, komponować, roić -
9 сочинить
глаг.• komponować• mianować• produkować• skomponować• składać• stanowić• stworzyć• tworzyć• ukonstytuować• ustanawiać• utworzyć• wyrabiać• wytwarzać• zakomponować
См. также в других словарях:
komponować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komponowaćnuję, komponowaćnuje, komponowaćany {{/stl 8}}– skomponować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć dzieło sztuki, zwłaszcza utwór muzyczny :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komponować — ndk IV, komponowaćnuję, komponowaćnujesz, komponowaćnuj, komponowaćwał, komponowaćowany 1. «tworzyć dzieło sztuki, zwłaszcza utwór muzyczny; układać z elementów jakąś całość» Komponować utwór na fortepian. Komponować aplikację z różnokolorowych… … Słownik języka polskiego
dokomponowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dokomponowywaćowuję, dokomponowywaćowuje, dokomponowywaćany {{/stl 8}}– dokomponować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dokomponowywaćnuję, dokomponowywaćnuje, dokomponowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} komponować coś, co ma… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
improwizować — ndk IV, improwizowaćzuję, improwizowaćzujesz, improwizowaćzuj, improwizowaćował, improwizowaćowany 1. «komponować utwór muzyczny lub literacki i od razu go wykonywać; wygłaszać coś (np. mowę), nie przygotowawszy się przedtem» Improwizować… … Słownik języka polskiego
kadrować — ndk IV, kadrowaćruję, kadrowaćrujesz, kadrowaćruj, kadrowaćował, kadrowaćowany film. «robić kadry zdjęcia fotograficzne stanowiące część składową taśmy filmowej; komponować plastycznie obraz filmowy» … Słownik języka polskiego
komponowanie — n I rzecz. od komponować … Słownik języka polskiego
kwartet — m IV, D. u, Ms. kwartetecie; lm M. y 1. muz. «utwór muzyczny skomponowany na cztery głosy lub instrumenty» Kwartet instrumentalny, wokalny. Grać, komponować kwartety. ◊ Kwartet fortepianowy «utwór na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę;… … Słownik języka polskiego
menuet — m IV, DB. a, Ms. menuetecie; lm M. y «taniec salonowy pochodzenia francuskiego, w takcie 3/4, powolny, lekki, pełen elegancji; muzyka do tego tańca, często stylizowana i stanowiąca część symfonii, suity lub sonaty» Tańczyć, grać menueta.… … Słownik języka polskiego
modelować — ndk IV, modelowaćluję, modelowaćlujesz, modelowaćluj, modelowaćował, modelowaćowany 1. «formować coś z materiału plastycznego, np. wyrabiać naczynia z gliny; nadawać czemuś formę odpowiadającą danemu wzorowi, np. upinać tkaninę według… … Słownik języka polskiego
muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… … Słownik języka polskiego
pieśń — ż V, DCWMs. pieśńśni; lm MD. pieśńśni 1. «krótki utwór wokalny do tekstu poetyckiego, przeznaczony do wykonania solowego lub zespołowego (chóralnego), zwykle z akompaniamentem» Smutne, tęskne, rzewne, wesołe pieśni. Pieśń narodowa, ludowa. Pieśń… … Słownik języka polskiego