Перевод: с ирландского на польский

с польского на ирландский

kolokwium

  • 1 triail

    1 badanie 2 badać 3 doświadczenie 4 egzamin 5 gehenna 6 katorga 7 klasówka 8 kolokwium 9 miernik 10 męka 11 pancerz 12 probierczy 13 proces 14 przeprawa 15 przesłuchanie 16 przeżycie 17 próba 18 próbować 19 rozprawa 20 sprawdzać 21 sprawdzian 22 sprawdzić 23 spróbować 24 słuch 25 słuchanie 26 test 27 testować

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > triail

См. также в других словарях:

  • kolokwium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. kolokwiumwia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} na wyższej uczelni: forma sprawdzenia wiedzy, zdobytych umiejętności praktycznych, ustna lub pisemna, z całości bądź części… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kolokwium — n VI; lm M. kolokwiumwia, D. kolokwiumwiów 1. «rodzaj egzaminu na wyższej uczelni, zwykle ustnego, z całości lub części obowiązującego materiału» Kolokwium z matematyki. Zdać kolokwium. pot. Oblać kolokwium. ∆ Kolokwium habilitacyjne «część… …   Słownik języka polskiego

  • oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… …   Słownik języka polskiego

  • habilitacja — ż I, DCMs. habilitacjacji; lm D. habilitacjacji (habilitacjacyj) «postępowanie mające na celu uzyskanie uprawnień do prowadzenia wykładów oraz kierowania pracami magisterskimi, doktorskimi lub badaniami zespołowymi, polegające na obronie własnej… …   Słownik języka polskiego

  • habilitacyjny — przym. od habilitacja Praca, rozprawa habilitacyjna. Przewód habilitacyjny. Kolokwium habilitacyjne …   Słownik języka polskiego

  • habilitować — dk a. ndk IV, habilitowaćtuję, habilitowaćtujesz, habilitowaćtuj, habilitowaćował, habilitowaćowany «przeprowadzić, przeprowadzać czyjąś habilitację» habilitować się «przygotować rozprawę naukową, zdać kolokwium przed radą naukową i uzyskać… …   Słownik języka polskiego

  • kolokwialny — 1. «używany w swobodnej, potocznej mowie; będący w stylu rozmowy» Kolokwialny zwrot, wyraz, styl, język. 2. rzad. «odnoszący się do kolokwium rodzaju egzaminu» Terminy kolokwialne. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …   Słownik języka polskiego

  • zaliczeniowy — przym. od zaliczenie w zn. 2 Kolokwium zaliczeniowe …   Słownik języka polskiego

  • zaliczyć — dk VIb, zaliczyćczę, zaliczyćczysz, zaliczyćlicz, zaliczyćczył, zaliczyćczony zaliczać ndk I, zaliczyćam, zaliczyćasz, zaliczyćają, zaliczyćaj, zaliczyćał, zaliczyćany 1. «stwierdzić, że ktoś, coś należy do jakiejś grupy, jakiegoś środowiska,… …   Słownik języka polskiego

  • koło — 1) Tysiąc, zwłaszcza banknot tysiąc złotowy Eng. Thousand, especially a thousand zloty bill 2) Test lub sprawdzian pisany na zajęciach; kolokwium Eng. A university test …   Słownik Polskiego slangu

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»