-
1 kolejka
сущ.• обход• объезд• очередь• ряд• тур• хвост* * *kolej|ka♀, мн. Р. \kolejkaek 1. узкоколейная железная дорога;\kolejka linowa подвесная канатная дорога; фуникулёр (zębata);
2. очередь;\kolejka po bilety очередь за билетами; wystawać w \kolejkakach стоять в очередях;
3. разг. (очередная) рюмка+1. kolej wąskotorowa 2. ogonek
* * *ж, мн Р kolejek1) узкоколе́йная желе́зная доро́гаkolejka linowa — подвесна́я кана́тная доро́га; фуникулёр ( zębata)
2) о́чередьkolejka po bilety — о́чередь за биле́тами
wystawać w kolejkach — стоя́ть в очередя́х
3) разг. (очередна́я) рю́мкаSyn:kolej wąskotorowa 1), ogonek 2)
См. также в других словарях:
kolejka — ż III, CMs. kolejkajce; lm D. kolejkajek 1. «kolej wąskotorowa łącząca miejscowości podmiejskie, wsie i miasteczka z miastem, także poszczególne działy fabryki, kopalni itp.; pociąg, wagony, wagoniki takiej kolei» Kolejka dojazdowa, podmiejska,… … Słownik języka polskiego
ogonek — m III, D. ogoneknka, N. ogoneknkiem; lm M. ogoneknki 1. zdr. od ogon (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Kusy, podwinięty ogonek. Ogonek prosięcia. Psiak zamerdał ogonkiem. ◊ żart. Mysi ogonek «bardzo cienki, niedługi warkoczyk» b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
