-
1 koira
yks.nom. koira; yks.gen. koiran; yks.part. koiraa; yks.ill. koiraan; mon.gen. koirien koirain; mon.part. koiria; mon.ill. koiriinkoira собака, пес
koira haistoi jäljet собака взяла след
koira kaluaa luuta собака гложет кость
koira murisee собака ворчит
koira nostaa luuta maasta собака откапывает кость (из земли)
koira ärähti собака заворчала
vihainen koira злая собака
собака, пес vihainen ~ злая собака haista ~lle вонять псиной päästä kuin ~ veräjästä легко отделаться se ~ älähtää, johon kalikka kalahtaa на воре шапка горит, бог шельму метит -
2 koira
-
3 собака взяла след
koira haistoi jäljet