-
1 blunder
[ˈblʌndə]1. n. kobud səhv, böyük xəta2. v. 1) kobud səhv etmək; 2) büdrəmək -
2 brute
[bru:t]1) vəhşi heyvan; 2) məc. çox kobud adam, heyvan (kobud insan) -
3 churl
[tʃə:l]1) kobud adam; 2) xəsis; churlish kobud, tərbiyəsiz -
4 rough
[rʌf]1) kobud; 2) nahamar; 3) daşlı (yol); 4) coşğun (dəniz); 5) sərt (iqlim); rough copy qaralama; roughly kobud surətdə; roughness 1) kobudluq; 2) sərtlik -
5 brutal
[ˈbru:tl]zalım, kobud -
6 coarse
[kɔ:s]kobud, qaba; bayağı -
7 crude
[kru:d]1) qaba, kobud, 2) xam -
8 curt
[kə:t]qısa, kobud (cavab və s.) -
9 gross
[grous]1) qaba, kobud, 2) topdan satılan; brutto -
10 harsh
[ha:ʃ]1) sərt, mərhəmətsiz; 2) kobud; harshness sərtlik, kobudluq -
11 rude
[ru:d]kobud; nəzakətsiz, ədəbsiz -
12 vulgar
[ˈvʌlgə]1) qaba, kobud; 2) vulqar, bayağı
См. также в других словарях:
kobud — bax qaba. Kobud parça. Kobud adam. Kobud hərəkət. Kobud z. cavab vermək. – Ağca xanım zərif əlini Qaraca qıza uzatdı, o da kobud barmaqları ilə onun əlini sıxdı. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kor-kobud — sif. dan. Bir qədər, yaxud çox kobud, yaraşıqsız, qaba. <Məhbubə xanım> baxdı ki, <Bəlli Əhməd> düzdü, bir az kor kobuddu, amma elə ürəyəyatan oğlandı ki, min paşa oğluna dəyər, min də xan oğluna. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezz — ə. kobud ağ parça, bez … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
köntöy — sif. 1. Kobud, münasibətsiz, ədəbsiz, nəzakətsiz. Köntöy söz. Köntöy hərəkət. – Siz bunun sözündən inciməyin. Bu həm avam, həm də köntöy adamdır. Ə. Abasov. // Zərf mənasında. Köntöy danışmaq. – Tahir həmin dostuna çox acıqlı və köntöy cavab… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yöndəmsiz — sif. 1. Qaba, kobud, biçimsiz, səliqəsiz, tənasübsüz. Yöndəmsiz adam. Yöndəmsiz şey. – Hələ kim olduğunu bilməmişdən bu adamın xarici görkəmi bizdə nifrət əmələ gətirmişdi; kobud sifəti, yöndəmsiz bədəni vardı. S. Rəh.. 2. Naqolay, narahat,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bombalamax — (Mingəçevir) iri tikələrlə, kobud kobud yemək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
köntö:-köntö: — (Bakı, Quba, Salyan) kobud kobud. – Ziyafət hərdən bir köntö: köntö: danışadu (Quba) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
törpü — (Ağdam, Bərdə, Qarakilsə, Şuşa) bax törpi. – Törpü olmadı deyə, dəhrənin sapı kələ kötür qaldı (Ağdam); – Törpünü ma: ver, bu taxtanın üsdün hamarrıyım (Bərdə); – Ə:, ged evdən törpünü gəti ver Məhərrəmə (Şuşa) ◊ Törpü dəyməmiş (Ağdam, Şuşa) – 1 … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bez — is. Pambıqdan toxunma kobud ağ parça. Bazarın bir küncündə tikilmiş dükanın içində qədəkdən, bezdən, şilədən, alçaq çitlərdən tökülübdür. M. F. A.. Xam bez – şaxı sınmamış kobud bez, nişastaya salınmamış bez. // Bu parçadan tikilmiş. Bez köynək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biçimsiz — sif. 1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən. – Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə çəkə içəri girdi. A. Ş.. 2. Pis biçilmiş, pis tikilmiş, yaraşıqsız, səliqəsiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gönüqalın — sif. 1. Dərisi kobud, qalın olan. 2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam. – <Süsənbər Səməndərə:> . . İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola. . B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti