-
1 ponieść
1. (-osę, -esiesz); imp -eś; pt -ósł, -osła, -eśli; vb od ponosić 2. vt perf* * *pf.1. zob. ponosić.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponieść
-
2 ponieść
-
3 poni|eść2
pf (poniosę, poniesiesz, poniósł, poniosła, ponieśli) vt 1. (nieść przez chwilę) to carry- ponieść komuś walizkę to carry a suitcase for sb- daj, poniosę to let me carry it for you ⇒ nieść2. [koń] to bolt vi- koń go poniósł his horse bolted3. (zaprowadzić) gdzie go znowu poniosło? pot. where has he gone this time?- szedł, gdzie oczy poniosą he walked ahead without looking backThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poni|eść2
-
4 runaway
['rʌnəweɪ]adjrunaway horse — koń, który poniósł
* * *noun (a person, animal etc that runs away: The police caught the two runaways; ( also adjective) a runaway horse.) zbiec -
5 ponieść*
ponieść* pf koń durchgehen;poniósł jej torbę er hat ihr die Tasche abgenommen;gdzie go poniosło? fam. wo steckt er nur?;iść, gdzie oczy poniosą ins Blaue hinein gehen; →LINK="ponosić" ponosić1
См. также в других словарях:
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego