koło+n+zębate

См. также в других словарях:

• koło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kole; lm D. kół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór wszystkich punktów leżących w takiej samej odległości od jakiegoś punktu (środka koła) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwód, promień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• zębaty — 1. «mający duże zęby, uzębiony» Zębata paszcza wieloryba. 2. «mający powycinane brzegi, pozałamywany w zęby» Zębate mury. Zębate brzegi liścia. Linia zębata. 3. techn. «mający ostre, tnące zęby, kolce, tryby» Piła zębata. Zębaty nóż. ∆ Koło… …   Słownik języka polskiego

• zębaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma duże zęby; dobrze uzębiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zębata paszcza zwierzęcia, bestii. Zębaty rekin. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przycierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przycieraćam, przycieraća, przycieraćają, przycieraćany {{/stl 8}}– przytrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, przycieraćtrę, przycieraćtrze, przycieraćtrzyj, przycieraćtarł, przycieraćtarli, przycieraćtarty {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ślimacznica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} w przekładni ślimakowej: bierne koło zębate o dużej średnicy i zębach dostosowanych do współpracy ze ślimakiem; koło… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kolej — ż V, DCMs. kolejei; lm M. e, D. kolejei 1. «lądowe środki komunikacyjno transportowe składające się z pociągów posuwających się po torach szynowych; linia i urządzenia tego rodzaju komunikacji i transportu; przedsiębiorstwo zarządzające tą… …   Słownik języka polskiego

• kółko — n II, N. kółkokiem; lm D. kółkołek zdr. od I koło a) w zn. 1: Kółko na mapie oznaczało miasto. b) w zn. 2: Kreślić na piasku kółka. c) w zn. 3: Fotel, stolik na kółkach. ◊ Jechać, siedzieć na kółku «w kolarstwie: jechać tuż za innym kolarzem» ◊… …   Słownik języka polskiego

• prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …   Słownik języka polskiego

• ślimacznica — ż II, DCMs. ślimacznicacy; lm D. ślimacznicaic 1. archit. «ozdoba architektoniczna w kształcie spirali» 2. techn. «koło zębate współpracujące ze ślimakiem w przekładni ślimakowej» 3. → ślimak w zn. 3 …   Słownik języka polskiego

• zębatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. zębatkatce; lm D. zębatkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część różnego rodzaju maszyn w kształcie płaskiej listwy lub płaskiego pierścienia z równomiernie rozmieszczonymi po …   Langenscheidt Polski wyjaśnień