-
1 koło
сущ.• банда• велосипед• диапазон• колесо• кольцо• круг• кружок• область• окружность• сфера* * *, kółko (grupa ludzi) кружок (группа людей)* * *koł|o%1 ☼ 1. круг ♂;2. колесо; круг ♂;\koło
sterowe рулевое колесо, штурвал; \koło garncarskie гончарный круг; \koło ratunkowe спасательный круг;3. круг ♂, сфера ž;\koło rodzinne круг семьи;
4. кружок ♂;\koło rolnicze сельскохозяйственный кружок;
5. в знач, нареч. \kołoет кругом; вокруг;otoczyć (obstąpić) \kołoem окружить, обступить; ● zaczarowane (zaklęte) \koło заколдованный круг; błędne \koło порочный круг; \koło polarne (biegunowe) полярный круг; w \koło а) одно и то же (твердить etc.);
б) (wokół) вокруг, кругом+1. krąg 3. grono, środowisko, sfera 4. kółko
majstrować \koło zegara ковырять(ся) в часах;\koło drzwi возле (у) дверей;
2. около, приблизительно;wydałem \koło stu złotych я истратил приблизительно сто злотых (около ста злотых); \koło pierwszego maja приблизительно первого мая;
\koło pomocy к полуночи, около полуночи+1. naokoło, dokoła 2. blisko
* * *I с1) круг m2) колесо́; круг mkoło sterowe — рулево́е колесо́, штурва́л
koło garncarskie — гонча́рный круг
koło ratunkowe — спаса́тельный круг
3) круг m, сфе́ра żkoło rodzinne — круг семьи́
4) кружо́к mkoło rolnicze — сельскохозя́йственный кружо́к
5) в знач. нареч. kołem круго́м; вокру́гotoczyć (obstąpić) kołem — окружи́ть, обступи́ть
•- zaklęte koło
- błędne koło
- koło polarne
- koło biegunowe
- w kołoSyn:II1) о́коло, вокру́г; во́злеkoło drzwi — во́зле (у) двере́й
majstrować koło zegara — ковыря́ть(ся) в часа́х
2) о́коло, приблизи́тельноwydałem koło stu złotych — я истра́тил приблизи́тельно сто зло́тых (о́коло ста зло́тых)
koło pierwszego maja — приблизи́тельно пе́рвого ма́я
koło północy — к полу́ночи, о́коло полу́ночи
Syn: -
2 garncarski
прил.• гончарный* * *garncars|ki\garncarskicy гончарный;koło \garncarskikie гончарный круг
* * *гонча́рныйkoło garncarskie — гонча́рный круг
См. также в других словарях:
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
garncarski — garncarskiscy «dotyczący garncarstwa, garncarza» Piec garncarski. Rzemiosło, wyroby garncarskie. ∆ Koło garncarskie «przyrząd do ręcznego formowania naczyń z gliny» … Słownik języka polskiego
