-
1 шлепнуть
klapnąć, pacnąć -
2 flop
[flɔp] 1. nklapa f (inf)2. vi* * *[flop] 1. past tense, past participle - flopped; verb1) (to fall or sit down suddenly and heavily: She flopped into an armchair.) klapnąć2) (to hang or swing about loosely: Her hair flopped over her face.) zwisać3) ((of a theatrical production) to fail; to be unsuccessful: the play flopped.) zrobić klapę2. noun1) ((a) flopping movement.) klapnięcie2) (a failure: The show was a complete flop.) klapa•- floppy- floppy disk -
3 похлопать
глаг.• klepać• poklepać* * *klapnąć, (по плечу и т. п.) poklepać -
4 упасть
глаг.• odpadać• opadać• opaść• padać• paść• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wpaść• wykopyrtnąć• wypadać• wypaść* * *klapnąć разг., osunąć się, obsunąć się, przewrócić się, rozciągnąć się, spaść, upaść, wpaść, wywalić się, wywrócić się -
5 щелкнуть
klasnąć, (мы́шью) kliknąć, ( зубами) kłapnąć, pstryknąć, szczęknąć, prztyknąć, trzasnąć -
6 snap at
-
7 плюхнуть
глаг.• klapnąć -
8 saya
1 cieszyć2 klapa3 klapka4 klapnąć5 klaskać6 poła7 radować8 radość9 rozkosz10 spódnica11 trzepotać12 uciecha13 zachwycać -
9 verfeelen
1) brakować2) chybić3) klapnąć4) oblać5) przegapić6) stracić7) zabraknąć -
10 verpassen
1) brakować2) chybić3) klapnąć4) oblać5) przegapić6) stracić7) zabraknąć
См. также в других словарях:
klapnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}klapać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}klapnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} upaść, paść bezwładnie na coś, usiąść lub usiąść ciężko na czymś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klapnąć — dk Va, klapnąćnę, klapnąćniesz, klapnąćnij, klapnąćnął, klapnąćnęła, klapnąćnęli, klapnąćnąwszy 1. forma dk czas. klapać (p.) 2. «paść bezwładnie, upaść, usiąść ciężko» Potknął się i klapnął jak długi na podłogę. Zmęczony klapnął na krzesło. 3.… … Słownik języka polskiego
kłapnąć — → kłapać … Słownik języka polskiego
klapać — ndk IX, klapaćpię, klapaćpiesz, klap, klapaćpał klapnąć dk Va, klapaćnę, klapaćniesz, klapaćnij, klapaćnął, klapaćnęła, klapaćnęli, klapaćnąwszy 1. «uderzając czymś płaskim o coś wydawać dźwięk przypominający plaśnięcie, pacnięcie, powodować… … Słownik języka polskiego
klapnięcie — n I rzecz. od klapnąć … Słownik języka polskiego
kłapać — ndk IX, kłapaćpię, kłapaćpiesz, kłap, kłapaćał kłapnąć dk Va, kłapaćnę, kłapaćniesz, kłapaćnij, kłapaćnął, kłapaćnęła, kłapaćnęli, kłapaćnąwszy 1. «otwierać szczęki i zamykać je szybko uderzając jedną o drugą ze stukiem; szczękać» Kłapać zębami.… … Słownik języka polskiego
kłapnięcie — n I rzecz. od kłapnąć … Słownik języka polskiego
pacnąć — dk Va, pacnąćnę, pacnąćniesz, pacnąćnij, pacnąćnął, pacnąćnęła, pacnąćnęli, pacnąćnięty, pacnąćnąwszy pot. «uderzyć w coś, zwykle szeroką płaską powierzchnią; upaść miękko z charakterystycznym odgłosem; klapnąć» Pacnął go w plecy. Gruszka pacnęła … Słownik języka polskiego
klapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, klapaćpię, klapaćpie {{/stl 8}}– klapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, klapaćnę, klapaćnie, klapaćnij, klapaćnął, klapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać czymś płaskim o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kłapaćpię, kłapaćpie {{/stl 8}}– kłapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kłapaćnę, kłapaćnie, kłapaćnij, kłapaćnął, kłapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} na przemian szybko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień