-
1 vérité
vérité [veerietee]〈v.〉1 waarheid ⇒ werkelijkheid, waarachtigheid♦voorbeelden:vérité banale • gemeenplaatsconforme à la vérité • waarheidsgetrouwvérité mathématique • wiskundig principe, axiomavérité première, primitive • fundamentele waarheidc'est la pure vérité • het is echt waar〈 spreekwoord〉 il n'y a que la vérité qui blesse 〈 verdiende verwijten kwetsen het meest〉dire ses quatre vérités à qn. • iemand flink de waarheid zeggendire des vérités • open deuren intrappen〈 spreekwoord〉 la vérité sort de la bouche des enfants • kinderen en gekken (dronken mensen) zeggen de waarheidà la vérité • weliswaaren vérité • waarlijkf1) waarheid -
2 la vérité sort de la bouche des enfants
la vérité sort de la bouche des enfantsDictionnaire français-néerlandais > la vérité sort de la bouche des enfants
Перевод: с французского на нидерландский
с нидерландского на французский- С нидерландского на:
- Французский
- С французского на:
- Нидерландский
